Κάθε φορά, που πρέπει να γράψω δυο κουβέντες σαν και τούτες ψυχοπλακώνομαι, μα δεν μπορώ να κάμω αλλιώς, όταν πρόκειται για πρόσωπα, που έχομε ζήσει πολύ κοντά και μάλιστα σε πολλές χαρές. Χαρές, μα οι παντέρμες περνούνε γλήγορα, γι αυτό πρέπει να μην τις αφήνομε να φεύγουνε όντε μασε παντίχνουνε. Τέθοιες χαρές, επρόσφερε για πολλά […]
