Γράφει ο Σταύρος Φωτάκης
Πριν 1 ½ χρόνο περίπου και συγκεκριμένα στις 9 Φεβρουαρίου του 2010 δημοσιεύτηκε αντίστοιχη διαμαρτυρία μου, στην έγκριτη Εφημερίδα του Ρεθέμνους ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, με τίτλο : Και το Αμάρι έχει Μαρτυρικές Κοινότητες, για το λόγο ότι, είχε προηγηθεί σχετικό δημοσίευμα για τα Μαρτυρικά Χωριά και δεν αναφέρονταν κανένα Αμαριώτικο χωριό. Φαίνεται όμως, πως πέρασε στα ψιλά γιατί, ούτε οι τότε τοπικοί Άρχοντες, ούτε οι παραπάνω απ’ αυτούς ή κανείς άλλος, δεν διάβασε τότε τα γραφόμενά μου και δεν έδωσε σημασία, γι αυτό και επαναλήφθηκε το ίδιο λάθος ; Με αφορμή λοιπόν πρόσφατη διαμαρτυρία, του Δημάρχου Αμαρίου κ. Στέφανου Σημαντήρα, που καταχωρήθηκε στη σελίδα 12 του φύλλου
της Εφημερίδας ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ της 16 Σεπτεμβρίου του 2011, εκτιμώ πως αξίζει να ξαναδημοσιευθεί η παρακάτω τότε διαμαρτυρία μου, καθότι επίκαιρη, μήπως κάποιοι μάθουν και συνετιστούν :
« Kαι το Αμάρι έχει Μαρτυρικές Κοινότητες
Αφορμή να γράψω τούτο το σχόλιο μου έδωσε δημοσίευμα, που διάβασα στην εφημερίδα ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ – Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010 σελ. 21 και αναφέρεται στην εξαίρεση μαρτυρικών πόλεων και χωριών, από την σχεδιαζόμενη διοικητική μεταρρύθμιση με την επωνυμία «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ζητούν να εξαιρεθούν από το σχέδιο «Καλλικράτης» και να διατηρήσουν την ιστορική ονομασία τους 17 Μαρτυρικοί Δήμοι και 4 Μαρτυρικές Κοινότητες της περιόδου 1940-1945.
Δεν θα σχολιάσω το εάν καλώς ή κακώς ζητούν την εξαίρεση. Μου προκάλεσε όμως μεγάλη εντύπωση ότι, στα Μαρτυρικά Χωριά δεν αναφέρεται κανένα Αμαριώτικο χωριό και φυσικά κανένας Δήμος. Και διερωτώμαι. Άραγε κάποιοι αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν την ιστορική αλήθεια; Ούτε το ένα ούτε το άλλο συγχωρείται.
Για όσους αγνοούν πρέπει να μάθουν ότι, στις 22 Αυγούστου του 1944 οι βάρβαροι καταχτητές Γερμαναράδες περικύκλωσαν τ’ Αμαριώτικα χωριά: Γουργούθοι – Γερακάρι – Βρύσες – Σμιλές – Άνω Μέρος – Δρυγιές – Καρδάκι και Κρύα Βρύση Αγίου Βασιλείου, σκότωσαν 164 αθώες ψυχές, έκαψαν τα άψυχα κορμιά τους και πυρπόλησαν τα χωριά. Είχε προηγηθεί βέβαια και η καταστροφή της Λοχριάς Αμαρίου το Μάη του 1944, μα και η σύλληψη, καταδίκη δις εις θάνατο και θανάτωση τριών ατόμων από τον Άη Γιάννη Αμαρίου. Δεν θέλω να πιστέψω ότι, κάποιοι θέλουν να αγνοούν την ιστορική αλήθεια.
Έχω την άποψη ότι, δεν χρειάζεται να κάμω περισσότερη ανάλυση, γιατί έχουν γραφτεί πολλές σελίδες, από αξιόλογους ιστορικούς ερευνητές, για την καταστροφή των χωριών του Κέντρους, την επέτειο της οποίας τιμούμε όλοι οι Αμαριώτες κάθε χρόνο και τελούμε σχετικό μνημόσυνο και στ’ Αμαριώτικα χωριά και στην Αθήνα, με παρόντες όλες τις πολιτικές και άλλες Αρχές της Κρήτης. Πρέπει λοιπόν ν’ αγνοούμε την ιστορική πραγματικότητα και πολύ περισσότερο εκείνοι που ασχολούνται με τα κοινά Δήμαρχοι, Βουλευτές και άλλοι παράγοντες;
Στα αιματοποτισμένα χώματα του Αμαρίου έχουν γίνει σκληροί αγώνες αντίστασης, με άπειρα θύματα και καταστροφές, για ένα και μόνο σκοπό, την ελευθερία. Είναι που είναι φτωχό και εγκαταλειμμένο το Αμάρι. Την ιστορία του όμως και τους αγώνες του δεν μπορεί να διαγράψει κανείς.»
Παραλείψεις αυτού του μεγέθους δεν δικαιολογούνται.
Σεπτέμβριος 2011
