Στην μνήμη της θείας Πάτρας
Λόγια αποχαιρετισμού στην θεία μας την Πάτρα,
που μίσεψε και ερήμωσε της ανθρωπιάς η στράτα.
Ανάγλυφη στην σκέψη μου, θα μείνει η μορφή σου,
σε ένοιωθα σαν την μάννα μου και με είχες σαν παιδί σου.
Πάντοτε το χαμόγελο απλόχερα σκορπούσες,
τους συγγενείς, τους χωριανούς, όλους τους αγαπούσες.
Πολέμους, φτώχεια, βάσανα, καθημερινό αγώνα,
τα έζησες, τα χρόνια σου, πέρασες τον αιώνα.
Στα βάσανα γεννήθηκες και έζησες με πόνο,
εις την ζωή σου πάλεψες, για τα παιδιά σου μόνο.
Γέννησες και μεγάλωσες τα τρία σου παιδάκια,
τα πάντρεψες και γνώρισες απο όλους εγγονάκια.
Εις την αιωνιότητα τώρα στον Αη Γιάννη,
το καντηλάκι του λαδιού παρέα θα σου κάνει.
Εύχομαι στον παράδεισο, νάχεις καλή παρέα,
τον άντρα σου, τους συγγενείες και να περνάτε ωραία.
Το χώμα νάναι ανάλαφρο, όπως και η ψυχή σου,
για μας γλυκιά ανάμνηση, θα μείνει η μορφή σου.
Τώρα εις τον παράδεισο, θα σε καλοσωρίζουν,
μα οι κλώνοι σου, στην Γη θα ανθούν και θα μοσχομυρίζουν.
Με αυτά τα λόγια, διάλεξα να σε αποχαιρετίσω,
δέκα στιχάκια ταπεινα, στην μνήμη σου να αφήσω.
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ
Γιάννης Χατζηδάκης