ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΑΝΔΡΕΑ ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗ
(1969-2022)
Αγαπημένη μας Μαριάννα, στο άκουσμα του πρόωρου κι αδόκητου θανάτου σου, ο νους θόλωσε και η κραυγή του πόνου και της θλίψης ήταν αυθόρμητη. Με τρεμάμενη φωνή θα προσπαθήσω να σε αποχαιρετίσω μ ε λίγα λόγια αγάπης και εκτίμησης. Στη Κρήτη σε τέτοια γεγονότα λέμε μοιρολόγια. Σε σένα δεν ταιριάζουν μοιρολόγια¨ ταιριάζουν παινέματα, γιατί ήσουν μια ηρωίδα της σύντομης επίγειας ζωής σου.
Γεννήθηκες και μεγάλωσες στο Ίλιον (Λιόσια) από γονείς απόδημους του Φουρφουρά Ρεθύμνης. Σε γαλούχησαν με τα χριστιανικά νάματα και ιδεώδη. Σε γνώρισα στην ηλικία των 8-10 ετών όταν οι οικογένειές μας βρέθηκαν στον Φουρφουρά. Σε κάποια εκδήλωση εκεί η κόρη μου, μωρό τότε, έχασε τον χρυσό σταυρό της. Τον βρήκανε τα δικά σου παιδικά-αγνά χέρια. Το είπες στους δικούς σου και μετά από λίγη ώρα κτύπησε η πόρτα μας . ήσουν εσύ με τη γιαγιά σου τη Μανουσοπαυλίνα και φέρατε το «βρεσιμιό» σου. Τον σταυρό. Έτσι ξεκίνησε η γνωριμία μας, που σιγά-σιγά έγινε φιλία και εξελίχθηκε σε αδελφική φιλία.
Τελειώνοντας το Λύκειο, εργάστηκες με ζήλο, συνεχόμενα μέχρι και πριν ένα μήνα, σε Εταιρεία πανελλήνιας κι όχι μόνο, φήμης. Έδινες τις μάχες της καθημερινότητας με θάρρος και αξιοπρέπεια. Όμως οι μάχες που έδωσες την τελευταία δεκαπενταετία της ζωής σου, ήταν υπεράνω ανθρωπίνων δυνατοτήτων. Πάλευες μ΄ένα θεριό που πολλοί φοβούνται ή και διστάζουν να το αποκαλέσουν με τ΄ όνομά του. Αλλά εσύ πάλευες με πείσμα-θάρρος και πίστη στον Θεό. και τα κατάφερνες. Τον τελευταίο καιρό οι μάχες ήταν άνισες με τον άσπονδο και αθεράπευτο εχθρό σου. Αλλά προσπαθούσες σκληρά γιατί ήθελες να ζήσεις . Να ζήσεις για την Εριφύλη σου, που τόσο φρόντιζες, με ιδιαίτερη αγάπη και μητρική στοργή. Συνέπασχα και παρακαλούσα τον Μεγαλοδύναμο να βοηθήσει και σένα και τούς δικούς σου. Οι γονείς σου με περίσσια υπομονή και στοργή φρόντιζαν για το καλλίτερο. Κι αυτή η μάνα σου!!!… ΜΑΝΑ!!! Όσο για τη ΘΕΙΑ σου ΟΛΓΑ, ήταν ο φύλακας άγγελος και η ζωντανή βακτηρία σου σε όλη τη διάρκεια του γολγοθά που ανέβαινες. Το βαρύ φορτίο του σταυρού σου το σηκώνατε μαζί με καρτερικότητα. Σου πρόσφεραν απλόχερα την έμπρακτη αγάπη τους και αφειδώλευτα την φροντίδα που χρειαζόσουν για ν΄ απαλύνουν τον κάθε σου πόνο.
Πριν μια βδομάδα έφθασες στο πλατύσκαλο της ανηφορικής και δύσβατης διαδρομής σου επί της γης και στις 16 Φεβρουαρίου έστρεψες το ήρεμο βλέμμα σου από τη Γη στον Ουρανό και παρέδωσες την ψυχή σου στον Λυτρωτή.
Τώρα περιτριγυρισμένη από συγγενείς, φίλους και συναδέλφους, πορεύσου εν ειρήνη στην αιωνιότητα, εκεί θα σε περιμένουν οι παππουδογιαγιάδες σου και τ΄ άλλα ολιγόχρονα παιδιά του Φουρφουρά.
Εμείς θα σε θυμόμαστε παντοτινά για την καλοσύνη σου, για τις καλλιτεχνικές σου δυνατότητες στη ζωγραφική, στη φωτογραφία και σε ότι καλό. Συντετριμμένη και με πόνο ψυχής σου προσκομίζω χώμα από την ιδιαίτερη πατρίδα μας, που τόσο αγαπούσες, λίγα ανθισμένα μανουσάκια, δάφνη και μυρτιά από το Ρέθυμνο για να σε συντροφεύουν στην αττική γη που θα σε δεχθεί σε λίγο στα σπλάχνα της.
Ο Θεός να σε κατατάξει με τους δικαίους Του και να δίνει παρηγοριά στους οικείους σου. Κατευόδιο αγαπημένη μας ΜΑΡΙΑΝΝΑ.
Ίλιον (Λιόσια) 18 Φεβρουαρίου 2022
Κ. Β. Μαράκη
