Όσο πλησιάζει να τελειώσει τούτος ο χρόνος, τόσο αυξάνονται δυστυχώς οι απώλειες, εκλεχτών αγαπητών μου προσώπων, που δε με αφήνουνε ασυγκίνητο. Πρέπει να γράψω λοιπόν δυο κουβέντες και για το καλό φίλο Μανώλη, τον εκλεχτό Ρεθεμνιώτη, το λόγιο και διακεκριμένο απόδημο της Αττικής, τον αγαπητό σε όλο το κρητικό στοιχείο, που έφυγε πριν λίγες μέρες. Δυστυχώς, δε το πληροφορήθηκα έγκαιρα, για να πάω να τον αποχαιρετήξω και να του πω ένα μεγάλο προσωπικό ευχαριστώ, για τον πάντα χαμογελαστό καλό του λόγο, προφορικό και γραφτό.
Ο Μανώλης για όλους είχε και ένα καλό λόγο να πει, όλους να συμβουλέψει και να επαινέσει, χωρίς διακρίσεις και προκαταλήψεις. Με καλή καρδιά, με καθαρό μυαλό, με άψογη γραφή, με ποιητική και λογοτεχνική πένα, εδήλωνε ταχτικά τη παρουσία του σε αρθρογραφία και λογοτεχνία, μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Αγαπούσε υπερβολική την Κρήτη, το Ρέθεμνος, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις του. Είχε ιδιαίτερη αδυναμία στους Αμαριώτες, γιατί όπως μου είχε πει είχε καταγωγή από το Αμάρι, γι αυτό και συγκαταλέγεται στις προσωπικότητες του άλλοτε Νευς Αμάρι.
Η παρουσία του σε όλες τις εκδηλώσεις ήτανε έντονη. Τον διέκρινε η πρεπιά, η αρχοδιά και η μεγαλοσύνη της καρδιάς. Τίμησε το ιατρικό λειτούργημα, τα κρητικά γράμματα, τη Κρήτη ολάκαιρη. Βιβλιόφιλος, έθεσε και τη δική του σφραγίδα στο συγγραφικό χώρο.
Όσα και να πω, όσα και να γράψω θα είναι λίγα και φτωχά για το Μανώλη Κούνουπα.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του. Μανώλη, καλή ανάπαψη.
30 Νοέμβρη του 2018 Σταύρος Φωτάκης
