(διαβάστηκε στο 40ήμερο μνημόσυνο του, την Κυριακή 27 Αυγούστου 2023, στον Άγιο Παντελεήμονα στο Μέρωνα από την κόρη του Μαρίνα)
Το πλήρες κείμενο είναι στην ιστοσελίδα μας στο link: omospamari.gr / ΤΑ ΧΩΡΙΑ (Κ-Ω) / ΜΕΡΩΝΑΣ
…… Εδώ στους Αγίους σου Παντελεήμονα και Χαραλάμπους, πέρασες όλες τις Κυριακές της ζωής σου. ….. Αν κλείσουμε τα μάτια όλοι για μια στιγμή, θα σε δούμε μπροστά στην Ωραία Πύλη σου, να δίνεις το αντίδωρο, να μας κοιτάς στα μάτια, και να μας λες από μια κουβέντα. Aυτή που είχαμε ανάγκη, εκείνη τη στιγμή. Άνοιγες το στόμα σου να μας χαμογελάσεις και λες και άνοιγε η αγκαλιά της μάνας όταν αντίκριζε τα παιδιά της.
….. Πάντοτε θα ζεις μέσα στις εκκλησίες, στις Αγίες και τους Αγίους σου. Πάντοτε θα αντηχεί η θεσπέσια φωνή και η ψαλμωδία σου στα αυτιά μας. ….. Πόσο τυχεροί ήμασταν αλήθεια σε αυτό το χωριό. Να έχουμε έναν παπά που μας μάζευε όπως ο Χριστός τους μαθητές του. Που μας κανάκευε, που μας συμβούλευε, που μας παρηγορούσε. Για εμάς πατέρας, για πολλούς επίσης πατέρας. Για άλλους αδελφός, φίλος, κολλητός, ο άνθρωπος μας.
….. Ποτέ δεν ήταν μόνος του ο παπά Μανώλης, ποτέ δεν θα μείνει, ούτε τώρα. Ξέρετε που θα τον βρίσκετε πάντα. Θα κοιτάτε μέσα σας, σε αυτή τη θέση την ξεχωριστή που είχε ο καθένας από εσάς για εκείνον, μέσα του. Να θυμάστε τα λόγια, τις κουβέντες που σας έλεγε. Τις συμβουλές, τη δύναμη που σας έδινε. Μα κυρίως την αγάπη. Γιατί, αυτός ήταν ο λόγος του. Ο ίδιος, ο λόγος του Χριστού. Η αγάπη. Που ποτέ δεν στέρευε, ποτέ δεν πάλιωνε, πάντα ήταν ζωντανή, περίσσια, δυνατή, ανίκητη.
Το έργο του παπά Μανώλη, είναι χειροπιαστό. Μια βόλτα στην επικράτεια του χωριού μας το φανερώνει. Έχομε χρέος, αν όχι να το συνεχίσουμε, τουλάχιστον να το διατηρήσουμε.
Η άυλη όμως κληρονομιά του παπά Μανώλη, πρέπει να διασωθεί μέσα μας. Ακέραια. Για να μπορούμε για τη διαδώσουμε, να τη διδάξουμε, να την έχουμε οδηγό στη ζωή μας. Η κληρονομιά της αγάπης, της ανθρωπιάς, της ηθικής, της καλοσύνης, της ταπεινότητας, της απλότητας, του μέτρου, της ειλικρίνειας. Της προσευχής, της αλήθειας. Του πολιτισμού.
….. Ο παπά Μανώλης για εμάς, την οικογένεια του είναι ένα σύμβολο. Αγάπης, γιατί μας έδωσε τόση, μας έδειξε τόση, μας δίδαξε τόση. Σύμβολο Δύναμης, γιατί ήταν ο ίδιος τόσο δυνατός, θα λέγαμε ατρόμητος, ποτέ δεν καταλάβαμε ότι κάτι φοβάται, σίγουρα όχι το θάνατο. Σύμβολο Πίστης, γιατί πίστευε βαθιά στο Θεό, στα δημιουργήματα του, τον άνθρωπο, τη φύση. Σύμβολο Ελευθερίας, γιατί έζησε ελεύθερος, μακριά από «καθώς πρέπει», ψεύτικες συμβουλές, προλήψεις, ανούσιες συνήθειες. Σύμβολο Ανθρωπιάς: Η ανιδιοτέλεια της προσφοράς του, ήταν το απόλυτο δεδομένο. O άνθρωπος ήταν ο Θεός για εκείνον και έτσι του φερόταν. Με σεβασμό, με εμπιστοσύνη, με καλή πρόθεση. Με πίστη. Σύμβολο Ανδρός: Η μορφή του, η πρεπειά του, η συμπεριφορά του, το ανάστημα του. Σύμβολο Ευθύνης. Θα θυμάστε ίσως την πιο αγαπημένη του φράση, που τόσο συχνά έλεγε, που τόσο βαθιά πίστευε, αποτίοντας ταυτόχρονα φόρο τιμής στο δημιουργό της Νίκο Καζαντζάκη: «Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.». Και φυσικά Σύμβολο Ιερωμένου: Ο παπάς, παπάς, που λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Βαθιά πνευματικός, γνώστης της αλήθειας της πίστης. Ποιμένας.
….. Σας ευχαριστούμε που μοιράζεστε το πένθος μας. Σας ευχαριστούμε που είστε εδώ σήμερα, και τιμάτε τη μνήμη του. Σας ευχαριστούμε που τον αγαπάτε.
Σας αγαπούσε πολύ, όλους.
Να έχουμε την ευχή του.
Η Οικογένεια του Πρωτοπρεσβύτερου Εμμανουήλ Βαμιεδάκη