Αγαπημένη μας θεία Αντιόπη,
Σεβαστή μας μάνα, γιατί έτσι πρέπει να σε αποκαλέσω.
Η μοίρα του ανθρώπου αυτή είναι, αρχή και τέλος. Όμως για μας δεν θα φύγεις ποτέ από την σκέψη μας. Ο Θεός και η καλή τύχη σε έφερε κοντά μας και αξιωθήκαμε να ζήσουμε μαζί για σχεδόν τριάντα επτά χρόνια. Τόσα δεν ζήσαμε με τις φυσικές μητέρες μας.
Εσύ υπήρξες η μάνα της καρδιάς μας. Μας πρόσφερες και μας δίδαξες πολλά, αγάπη, εργατικότητα, νοικοκυροσύνη και ανθρωπιά. Η Δήμητρα ήταν η κόρη σου και όχι η ανιψιά σου, σε φρόντισε και σου πρόσφερε πολύ αγάπη. Εσύ μεγάλωσες τα παιδιά μας, τα φρόντισες και τα αγάπησες σαν δικά σου εγγόνια. Αξιώθηκες να τα παντρέψεις και να χαρείς τους γάμους τους άλλα και να σφίξεις στην αγκαλιά σου τα παιδιά τους σαν δικά σου δισέγγονα.
Πάντα έλεγες «Δόξα να έχει ο Θεός, οικογένεια δεν έκανα και οικογένεια έχω. Παιδιά δεν έκανα και παιδιά έχω, που με αγαπούν και με λατρεύουν».
Εσύ θεία υπήρξες η πηγή της αληθινής αγάπης για όλους μας αλλά και πολλούς ακόμα.
Θέλω την τελευταία στιγμή να σε χαιρετίσω και να σε ευχαριστήσω δημόσια για όλα όσα μας πρόσφερες και μας δίδαξες. Είσαι για εμάς η μάνα της αγάπης που θα μας ακολουθεί σε όλη μας την υπόλοιπη ζωή.
Θα είσαι πάντα στην σκέψη μας και την καρδιά μας. Για εμάς είσαι αθάνατη γιατί απλά πεθαίνει μόνο αυτός που ξεχνιέται.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα του Άη Γιάννη που σε σκεπάζει. Αυτή ήταν η μεγάλη σου επιθυμία άλλωστε να έρθεις στο αγαπημένο σου χωριό και να βρεθείς κοντά στους δικούς σου, τους γονείς και τα αδέλφια σου.
Θα σε αγαπάμε και θα σε θυμόμαστε για όσο ζούμε και ο καλός Θεός να σου δώσει τη θέση που σου αξίζει στον παράδεισο.
Με πολύ αγάπη και ευγνωμοσύνη
Αλέξανδρος Κατσούγκρης
