https://www.viber.com/invite/33a65acb0f3fec5d500c0467c66561d4df13c7e07fd2779f34a4c4ebbcbab7d2
Το χωριό Πλάτανος Ρεθύμνου έζησε μια ιστορική στιγμή. Στις 16 Αυγούστου 2025 τίμησε με προτομή τον δικό του αγωνιστή, τον Γέωργιο Κωνσταστίνου Καπετανάκη, έναν στρατιώτη του 44ου Συντάγματος Πεζικού, που πάλεψε στα παγωμένα βουνά της Αλβανίας και πλήρωσε ακριβά το τίμημα της λευτεριάς.
Η πορεία της Vης Μεραρχίας υπήρξε μια αληθινή Οδύσσεια. Στρατιώτες περπάτησαν εκατοντάδες χιλιόμετρα μέσα σε χιόνια, φαράγγια και ποτάμια, με τον άνεμο να μαστιγώνει τα πρόσωπά τους. Εκεί, στην Τρεμπεσίνα, στις μάχες για την κατάληψη της Πούντα Νωρθ, ο ήρωας του Πλατάνου τραυματίστηκε βαριά.
Με το αριστερό του σκέλος συντριμμένο, σύρθηκε σε μια σπηλιά και τρεις ημέρες πάλεψε μόνος με τον θάνατο, πίνοντας νερό από το λιωμένο χιόνι στο κράνος του. Η σωτηρία του ήρθε από συντρόφους που τον ανακάλυψαν, τον σήκωσαν στην πλάτη, και με μια ξιφολόγχη για νάρθηκα τον μετέφεραν ζωντανό μέσα σε φρικτούς πόνους.
Ακολούθησαν περίπου 5 χρόνια νοσηλείας, ακρωτηριασμών και 18 χειρουργικών επεμβάσεων. Έχασε τα άκρα του, μα κράτησε ακέραιο το φρόνημά και την ψυχή του, Το σώμα του το στήριζαν για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του τα πρόσθετα ξύλινο πόδια του. Ανέθρεψε τα παιδιά του, φρόντισε την οικογένειά του, στάθηκε παράδειγμα καρτερίας, αξιοπρέπειας και σεμνότητας.
Η ζωή του αποδεικνύει πως η λευτεριά δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται με αίμα και θυσία και πως ο ήρωας δεν είναι μόνο εκείνος που πολεμά στο πεδίο της μάχης, αλλά κι εκείνος που συνεχίζει να αγωνίζεται στην καθημερινή ζωή, με πίστη και αξιοπρέπεια.
Καθώς υπήρξε και μαντιναδολόγος, είναι σαν να μας αφήνει σήμερα με τα δικά του λόγια, γεμάτα χαρά και ελπίδα:
«Σήμερα δεν επάτησα χώμα απ’ τη χαρά μου,
γιατί είδαν τα μάτια μου τα πεθυμά η καρδιά μου».
Κι εμείς, πατώντας σήμερα στο χώμα της λευτεριάς που μας χάρισαν, υποσχόμαστε: η μνήμη τους δεν θα σβήσει ποτέ. Θα ζει, θα μας εμπνέει και θα μας οδηγεί, όσο θα ανασαίνει αυτός ο τόπος
Κι ο ίδιος σαν ένα ελαφρύ αεράκι πέρασε απ’ τον Πλάτανο, ήταν σαν να έφερνε την παρουσία του ανάμεσά μας. Σαν να μας ψιθύριζε πως είναι εδώ, πως χαμογελά, γιατί η θυσία του βρήκε δικαίωση. Μετουσιώθηκε σε φως , σε παράδειγμα και σε αιώνια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Αριθμός Προβολών: 12
