Ήρωας Γ. Πάτερος από Βισταγη Αμαρίου, Ρέθυμνο.
Υπάρχουν ανώτερες πράξεις ανδρείας που δεν έχουν να κάνουν με αυτά που έχουμε συνήθως κατά Νου όταν ακούμε αυτή την Αρετή, την ανδρεία.
Ίσως κουραστειτε αλλά αξίζει να διαβάσετε. Αντέγραψα τα κύρια του άρθρου ώστε να βγει το νόημα..
Εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, 27 Μαρτίου 1913.
Νοσοκομείο Κέρκυρας.
Χειρουργός στρατιωτικός ιατρός, Σγουρδαιος.
<< …εις το νοσοκομείο λοιπόν αυτό νοσηλεύεται παθών εις το δεξιόν πόδι από δύο μηνών κρυοπαγήματα στρατιώτης Καρελης. Εδεησε να αποκοπούν τα δάκτυλα του Δία να σωθεί το άλλο πόδι του, και απεκοπησαν. Αλλά η σήψις επροχωρει επικινδύνως, μολονότι επιμόνως καταπολεμουμενη. Η επιστήμη τέλος υπερίσχυσε και μέρος του ποδός διεσώθη κατόπιν συντόνου και αγρυπνου θεραπείας. Αλλά και πάλιν δεν παρουσίαζε παρά μίαν αμορφον μάζαν αιματωμενων σαρκών, απογυμνωμένων του δέρματος.
Η χρησιμοποίησις του ποδός εις τοιαύτην κατάστασιν απέβαινεν προβληματική βεβαίως. Διά να κατορθωθη δε η χρησιμοποίησις αυτού, έστω και άνευ των δακτύλων, έστω και ελαττωματική, έπρεπε να ευρεθη άνθρωπος όστις να δώση ένα μέρος από το δικό του δέρμα διά να περικαλυφθηυ με αυτό όλον το πέλμα του ακρωτηριασμένου ποδός του ατυχούς Καρελη μετά μέρους της ράχης μέχρι των μεταταρσιων. Όχι πολύ όχι λίγο, ένα κομμάτι ανθρώπινου δέρματος δηλαδή μήκους 14-15 εκατοστομετρων και 10 πλάτους περίπου.
Που θα ευρίσκετο ο άνθρωπος, και ποιος θα είχε τον ηρωισμόν και την εθελουσίαν να δεχθη να τον γδάρουν ζωντανόν…….;;……………… …
Αλλά το γενναίο το παλληκάρι το Κρητικόπουλο, που ελαβωθηκε στον πόλεμο για την Πατρίδα και ενοσηλευετο στον ίδιο θάλαμο, εσυμπόνεσε του στρατιώτη του τη συμφορά. Ο στρατιώτης Γ. Πάτερος από Πισταγη της Κρήτης επροσεφερθηκε μόνος του να υποστη την οδυνηράν εγχείρησιν και να δώση το δέρμα του Δία τον συστρατιώτη του Καρελην, άνθρωπον, τον οποίον δεν εγνώριζεν ως την στιγμήν εκείνην.
Και όταν το γενναίο το Κρητικόπουλο εξαπλώθηκε επάνω στο χειρουργικό τραπέζι με εθελουσίαν ημιθεικην, και το αγαλματενιο κορμί του αρχαϊκού εφήβου αναφρικιαζε κάτω από το χειρουργικό λεπίδι, που αυλακωνε και έσχιζεν αλύπητα το δέρμα του, οι παραυρεθεντες εις την υπέροχον αυτήν σκηνήν, συνεχοντες την αναπνοήν, ωχροι από μίαν βαθύτατην, δυσκολως συγκρατουμενην συγκίνησιν, από μίαν ορμητικήν σύγκρουσιν αισθημάτων, έκλιναν εις ευλαβικήν κατάνυξιν τας κεφαλάς προ του αφθαστου μεγαλείου αλτρουισμού, προ απαράμιλλου ηρωισμού του σεμνού παλληκαριού της Κρήτης.
………………………
Και από την ημέραν εκείνην το αξιοθαύμαστο Κρητικό παλληκάρι εκτός του αλγεινου μαρτυρίου της εκδοράς υπεβλήθη εις δεύτερον, διαρκεστερον και μαρτυρικωτερον βασανιστήριον. Διατελεί ακουσίως και αναγκαστικως κλινήρης έχων το πόδι του Καρελη ραμμένον και προσδεμενον καταλλήλως επάνω εις το δεξιόν πλάγιον μέρος του ιδικού του επιγαστριου, από το οποίον του αφηρεθη το δέρμα που ετυλιχθη και εραφθη εις το πόδι του Καρελη. Το κομμάτι δε αυτό του δέρματος του ηρωικού Πάτερου, διά του οποίου περιετυλιχθη το γυμνόν δέρματος πόδι του Καρελη αφεθη συγκρατούμενον από ένα μέρος εις το πλευρόν του πρώτου, οποθεν αντλεί ζωήν και τρέφεται το πόδι του δεύτερου.
Εις αυτήν την κατάστασιν, χωρίς να δύναται να κάμη την ελάχιστην κίνησιν, εκουσίως κατακειτος και εκουσίως μάρτυς ευρίσκεται επί μίαν εβδομάδα τώρα ο ηρωικός, ο θαυμαστός Κρητικός και θα μένη μέχρις ότου θρέψη το δέρμα του και προσκολληθη εις το γυμνοδερμο πόδι του Καρελη.
Ας σημειωθη και μια λεπτομέρεια χαρακτηρίζουσα έτι μάλλον και εξαιρουσα την ευγένειαν της αλτρουιστικής εθελούσιας του γενναίου Κρητικού.
Ο ατυχής Καρελης κατασυγκινημενος, μη βλέπων εν τη αφέλεια του πως άλλως να του εκδηλώση την ευγνωμοσύνην του, του προσέφερε 100 δραχμας ως δώρον. Αλλά το Κρητικόπουλο απέκρουσε το δώρον.
Και είχε δίκαιον. Διά τας αυτάς προσφοράς αυτοθυσίας και μοναδικού ηρωισμού δεν υπάρχουν δώρα ανταποδοσεως, αντάξια>> .
Αριθμός Προβολών: 50