Σαράντα χρόνια πέρασαν οι μνήμες ζωντανεύουν,
δικαίωση στο αίμα σας που χύθηκε γυρεύουν.
Τα νιάτα σας κατάλυσε η φασιστοκρατία,
ανάχωμα στη λευτεριά και στη δημοκρατία.
Στη λευτεριά προσφέρατε τα νιάτα τη ζωή σας,
και έμεινε αθάνατη σ' όλους η θύμηση σας.
Τη χούντα αψηφήσατε τα τανκς δεν σας τρομάξαν,
οι λύκοι που ουρλιάζανε σκορπήσαν και λουφάξαν.
Η λευτεριά ξημέρωσε νέα ζωή αρχίζει,
μα όμως λένε η ζωή σφαίρα ναι και γυρίζει.
Σαράντα χρόνια ήρεμα του Έλληνα το χάλι,
του φασισμού οι ύαινες ουρλιάζουνε και πάλι.
Τα σύννεφα του φασισμού μολύνουν τον αέρα,
αιτία περιμένανε να πάνε παραπέρα.
Τρόικα και μνημόνια φτώχια και ανεργία,
πολιτικοί ανίκανοι δώσαν την ευκαιρία.
Ο εφιάλτης ξύπνησε τα ζόμπι ζωντανεύουν,
ουρλιάζουν και βρομλοχούν αίμα να πιούν γυρεύουν.
Νέους επιστρατεύουνε άνεργους που πεινάνε,
με υποσχέσεις ψεύτικες χτυπούν όπου πονάνε.
Άφρονες τους ψηφήσανε εκάμανε και κόμμα,
μπήκαν στο κοινοβούλιο και τι θα δούμ' ακόμα.
Χωρίς αιτία σοβαρή με μανιασμένη λύσσα,
εκατακρεουργήσανε τον άμοιρο το Φύσσα.
Στα θύματα του φασισμού προστέθηκε και άλλος,
ο Παύλος Φύσσας ήτανε και μουσικός μεγάλος.
Ανέκαθεν η μουσική πάθη καταπραΰνει,
αντίθετα εξόργισε του φασισμού τα κτήνη.
Λαμπράκης και Μανδηλαράς Μήνης και Τεμπονέρα,
Πέτρουλας, Παναγούληδες στη λευτεριά παντιέρα.
Ακολουθούνε τα παιδιά της λευτεριάς μνημείο,
κάθε Νοέμβρη μας ξυπνούν εις το πολυτεχνείο.
Επέτειο οι φοιτητές πάντοτε θα θυμούνται,
οι ήρωες της λευτεριάς δεν πρέπει να ξεχνιούνται.
Αυτό το υστερόστοιχο ιστορικό ας μείνει,
να 'χουν αθάνατες ψυχές και αιωνία μνήμη.
ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΑ