Από : (madeincreta.gr)11/10/2013
Ο δεύτερος «Πετεινός» του Αμαρίου ζει στο Φουρφουρά
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία «Πετεινός» στο Αμάρι είναι ο Γιώργος Ιερωνυμάκης, 92 χρόνων
Στις αρχές Σεπτεμβρίου το MadeinCreta εντόπισε στην Αγία Φωτεινή Αμαρίου τον ένα… «Πετεινό», που αποτελεί το προσωνύμιο του κρεοπώλη και ταβερνιάρη Νίκου Νεονάκη (δείτε εδώ). Τότε… ανακάλυψε και την σύζυγό του Ενωσία Μυτάρα, που φέρει το μοναδικό όνομα και της δόθηκε τιμώντας ο πατέρας της αναδόχου της, το κοσμοϊστορικό γεγονός της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα (δείτε και εδώ).
Αναζητώντας, όμως, και άλλους Αμαριώτες με την ίδια προσωνυμία, βρέθηκε μπροστά και σε ένα δεύτερο… «Πετεινό» στο κεφαλοχώρι του Φουρφουρά. Και μάλιστα, αυτός ο κρητικός …κούκλης, ο Γιώργος Ιερωνυμάκης, είναι ο μεγαλύτερος σε ηλικία έχοντας «πατήσει» τα 92 χρόνια και παρά τα σκληρά βάσανα που του χαράκωσαν την ψυχή αντέχει. Αλλά, «εν ζωή» βρίσκεται στην ίδια επαρχία και ο τρίτος… «Πετεινός» που είναι ο Γιώργος Περάκης, βαδίζει στα 83 του και είναι εγκατεστημένος στο Άνω Μέρος…
Ο «Πετεινός» της Αγίας Φωτεινής που είναι ο μοναχοκόκορας ανάμεσα στις έξι αδελφές… πουλάδες των Αποστόλων, στα σπεσιαλιτέ της ταβέρνας του είναι «ο κόκορας κρασάτος» και στο κρεοπωλείο που διατηρεί, τεμαχίζει με… καλλιτεχνία το πουλί και υπάρχουν σε ευκρινή σημεία κοκόρια!
Κι αν ο Νίκος Νεονάκης, έλαβε και το δεύτερο όνομα στο σχολείο από παιδί, ο Γιώργος Ιερωνυμάκης, το έλαβε από τον πατέρα του Μιχάλη που και αυτός «Πετεινός» ήταν! Ούτε ο ίδιος γνωρίζει για ποια αιτία τον… βάφτισαν, όμως γνωρίζει ότι «ήταν ζωηρός και δυνατός άντρας» και πέθανε σε μεγάλη ηλικία σε ατύχημα, όταν γκρεμίστηκε μέσα στο χωριό…
ΣΒΕΛΤΟΣ ΣΑΝ ΠΟΥΛΙ ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ…
Και δεν ήταν μόνο ο Νεονάκης που κυριαρχούσε στο… κοτέτσι των Αποστόλων μεταξύ των έξι πουλάδων! Και ο υπερήλικας του Φουρφουρά ήταν και αυτός… μοναχοκόκορας στον ορνιθώνα του χωριού του, αφού προηγούνταν στην πρώτη εικοσαετία του 1900 άλλες πέντε αδελφές, η Πηνελόπη, η Ελευθερία, η Ευαγγελία, η Μαρία και η Πολύμνια, που και οι πέντε έχουν πεθάνει…
Παρέα με τους συγχωριανούς του Γιώργο Ταξάκη και Ανδρέα Μουρτζανό
Ο Γιώργος Ιερωνυμάκης ξεκαθαρίζει ότι… κληρονόμησε το παρατσούκλι από τον πατέρα του και ήταν «το Γιωργιό του Πετεινού», ώσπου μεγάλωσε, μπήκε στον αγώνα της ζωής, απόκτησε οικογένεια και πλέον ονομάστηκε αντί για Ιερωνυμάκης «Πετεινός» και έτσι ακούγεται χωρίς να ενοχλείται. Άλλωστε, και το δεύτερο «βαφτιστικό» όνομα μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και στο μεγαλοχώρι του Αμαρίου, η πλειοψηφία των κατοίκων είναι γνωστοί με το… συμπλήρωμα του ονόματος!
Ποτέ, αν και ήταν ο ηγέτης στο… κοτέτσι του Φουρφουρά, μέσα στα πέντε θηλυκά πουλιά, οι συγχωριανοί του πάντα τον έβλεπαν ως τον κληρονόμο και στο… προσωνύμιο του πατέρα του. Άλλωστε, εκείνα τα χρόνια περισσότερο, μέσα στις κοινωνικές δράσεις, «κολλούσαν» τις ταμπέλες, έμεναν και μεταβιβάζονταν! Όμως, ομολογεί, ότι μπορεί να είχε και αυτή την ονομασία που «δεν τον πείραζε», αλλά ήταν πραγματικό… πουλί στα δέντρα.«Ήμουν πολύ σβέλτος και ανέβαινα και κατέβαινα σαν πουλί στα δέντρα. Δεν με έπιανε κανείς, όπως και τον πατέρα μου!», θα πει…
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΤΕΙΝΟΣ ΑΛΛΑ ΑΕΤΟΣ
«Γεννήθηκαν πριν από μένα οι πέντε μου αδελφές», σημειώνει «και τελευταίος ήμουνα εγώ και ο δίδυμος αδελφός μου, που πέθανε στη γέννα. Στα δέντρα ανέβαινα σβέλτα όπως και τον πατέρα μου και με το Διαμαντάκη που ήταν μικρότερός μου, ήμασταν οι πιο γεροί άντρες στο χωριό…»
Ως… «Πετεινός», τρέφει ιδιαίτερη αγάπη στον μαγειρεμένο πετεινό; ερωτάται και απαντά: « Όλα τα φαγητά που μαγειρεύει η γυναίκα μου η Ευαγγελία τα τρώγω. Μου αρέσει και το βοδινό μα δεν το πολυβρίσκω! Ήμουν γεωργός της εποχής μου, καλλιεργούσα και ζούσα και δεν μου έλειπαν ποτέ τα οικόσιτα ζώα! Τώρα έχω μόνο μια κατσίκα, φυτεύω και το περβόλι με τη βοήθεια του γιού μου. Γέρασα και δεν με βοηθούν οι δυνάμεις μου. Όμως μπορώ να ανεβώ ως τον Τίμιο Σταυρό στον Ψηλορείτη, στην κορυφή. Αντέχω!»
Μα στο μυθικό βουνό δεν έχουν θέση οι… πετεινοί, τα πουλιά του σπιτιού που τρέφουν οικογένειες, όσο οι αετοί που ρωμαλέα διασχίζουν τον κρητικό ουρανό. Ένας αετός είναι και ο υπερήλικας Γιώργος Ιερωνυμάκης στον Φουρφουρά μια κινητή και βασανισμένη ιστορία της ζωής, που συνήθισε πια…
Με τον ιδιοκτήτη του καφενείου που συχνάζει
στον Φουρφουρά, τον Άγγελο Τρουλλινό
