1.Βράβευση Σταύρου Φωτάκη-Χορός, από Σύλλογο Αηγιαννιωτών Αμαρίου, Παρασκευή 26 Μαρτίου 1993, στο κρητικό κέντρο ΚΡΗΤΗ
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=DpBXzALlb98
Την Παρασκευή 26 Μαρτίου 1993, έγινε ο προγραμματισμένος ετήσιος χορός, του Συλλόγου Αηγιαννιωτών Αμαρίου, με τη συμμετοχή του συνόλου σχεδόν των αποδήμων Αηγιαννιωτών, καθώς και πολλών φίλων, στο κρητικό κέντρο ΚΡΗΤΗ. Το κέφι ανέβηκε στα ύψη και κράτησε ως τις πρωϊνές ώρες του Σαββάτου, επιβεβαιώνοντας το ξεχωριστό μερακλίκι των Αηγιαννιωτών, όπου κι αν βρίσκονται.
Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη και στην βράβευση, του συγχωριανού Αστυνομικού Διευθυντή Σταύρο Φωτάκη, με τιμητική πλακέτα, για την προσφορά του στην παράδοση του τόπου και ιδιαίτερα στο ριζίτικο τραγούδι. Πριν λίγο καιρό, είχε τιμηθεί με ΕΠΑΙΝΟ, από την Ακαδημία Αθηνών, το Ανώτατο Πνευματικό Ίδρυμα της χώρας, για τη συλλογή λαογραφικού υλικού, από τον Άη Γιάννη και τα άλλα Αμαριώτικα χωριά. Η συλλογή αυτή αποτέλεσε αξιόλογο υλικό, για την έκδοση του πρώτου βιβλίου του με τίτλο : «Επιλογή Ριζίτικων Τραγουδιών», το οποίο τυπώθηκε και προσφέρθηκε αφιλοκερδώς από τον συγγραφέα. Η πολύ όμορφη αυτή εκδήλωση καταγράφηκε στο Βίντεο αυτό.
Σταύρος Φωτάκης
2.Αποκαλυπτήρια Μνημείου πεσόντων Αηγιαννιωτών και προτομής Εμμ. Παπαδογιάννη, Κυριακή 20 Αυγούστου 1995.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=sr7_zVRGx-w
Την Κυριακή 20 Αυγούστου 1995, έγιναν τα Αποκαλυπτήρια του Μνημείου πεσόντων Αηγιαννιωτών και της προτομής του Εμμανουήλ Παπαδογιάννη, στην πλατεία του χωριού Άγιος Ιωάννης Αμαρίου, με την παρουσία Αρχών και πλήθος κόσμου. Απόδοση τιμής, έστω καθυστερημένα, στους ήρωες πεσόντες στους κατά καιρούς αγώνες, καθώς και στον «παππού της Αντίστασης» Μανώλη Παπαδογιάννη. Μετά το τρισάγιο, που τελέστηκε από τον Επίσκοπο Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ.κ Ειρηναίο, ακολούθησε κεντρική ομιλία από την Καθηγήτρια Φιλόλογο Καλλιόπη Παραδεισανού. Για τον Μανώλη Παπαδογιάννη μίλησε ο γιός του Μιχάλης και χαιρέτησαν οι Βουλευτές Γιάννης Κεφαλογιάννης και Μανώλης Λουκάκης, ο Νομάρχης Ρεθύμνου Μανώλης Λίτινας, καθώς και ο Δήμαρχος Ρεθύμνου Δημήτρης Αρχοντάκης. Μίλησε επίσης ο Αστυνομικός Διευθυντής Σταύρος Φωτάκης και στη συνέχεια κατατέθηκαν στεφάνια, από τις Αρχές και φορείς του χωριού. Στη μαρμάρινη στήλη του Ηρώου αναφέρονται τα ονόματα :
1920 – 1922 Μπριλλάκης Αντώνιος του Γεωργ.
Καπαρός Αγησίλαος του Τίτο
1940 – 1941 Παραδεισανός Ελευθέριος του Παντ.
Ζωϊδάκης Λεωνίδας του Ανδρ.
Καλογεράκης Ιωάννης του Μιχ.
1944 – 1949 Ζαχαριουδάκης Αριστείδης του Ιωαν
Εθνική Αντίσταση : Ζωϊδάκης Αντώνιος του Ανδρ.
Παραδεισανός Στέφανος του Γεωργ.
Παραδεισανού Καλλιόπη του Στεφ.
Δανδουλάκη Ευαγγελία του Μιχ.
Μαγαριτσανού Γεωργία του Κων.
Ο Αντώνιος Γεωργ. Μπριλλάκης, γεννήθηκε στις 3-5-1901 και σκοτώθηκε στις 22-4-1921, κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μ. Ασία, σε ηλικία 20 ετών.
Ο Αγησίλαος Τιτ. Καπαρός, γεννήθηκε περί το έτος 1898 και σκοτώθηκε στο Περγάζιο Ανδριανούπολης στις 3-6-1919, κατά τις πολεμικές επιχειρήσεις στη Μ. Ασία, σε ηλικία 21 ετών.
Ο Ελευθέριος Παντ. Παραδεισανός, γεννήθηκε στις 5-4-1919 και ενώ υπηρετούσε ως στρατιώτης στο 29ο Σ.Π., σκοτώθηκε στο Πόγραδετς της Αλβανίας στις 9-12-1940, σε ηλικία 21 ετών.
Ο Λεωνίδας Ανδρ. Ζωϊδάκης, γεννήθηκε στις 21-7-1916 και ενώ υπηρετούσε ως στρατιώτης στο 44ο Σ.Π., σκοτώθηκε στην Τρεμπεσίνα της Αλβανίας στις 13-2-1941, σε ηλικία 25 ετών.
Ο Ιωάννης Μιχ. Καλογεράκης, γεννήθηκε στις 29-3-1906 και κατατάχτηκε στην Ελληνική Χωροφυλακή σε ηλικία 18 ετών. Αποτάχτηκε από το Σώμα της Χωροφυλακής το έτος 1935 με το κίνημα του Βενιζέλου και επανήλθε με την κήρυξη του Γερμανοϊταλικού πολέμου. Λόγω των κακουχιών του πολέμου πέθανε ως εν ενεργεία Χωροφύλακας στην Χαλκίδα στις 14-4-1941 σε ηλικία 35 ετών.
Ο Αριστείδης Ιωαν. Ζαχαριουδάκης, γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου, στις 21-7-1922 και σκοτώθηκε στο όρος Βίτσι, στις 11 Αυγούστου 1949, σε μάχη μεταξύ ανταρτικοπολιτικών ομάδων.
Ο Αντώνιος Ανδρ. Ζωϊδάκης, γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου, το έτος 1910, υπήρξε αντάρτης, εκ των πρωταγωνιστών της απαγωγής του Γερμανού Στρατηγού ΚΡΑΪΠΕ και σκοτώθηκε στις 7 Αυγούστου 1944, έξω από το χωριό Αρμένοι Ρεθύμνου, σε συμπλοκή με Γερμανούς.
Οι : Στέφανος Γεωργ. Παραδεισανός (γεν. 1879), Καλλιόπη Στεφ. Παραδεισανού-Παπαδογιάννη (γεν. 1883) και Ευαγγελία Μιχ. Δανδουλάκη-Παπαδογιάννη (γεν. 1892), γεννήθηκαν στον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου, συνελήφθησαν από τους Γερμανούς, στις 14 Ιουλίου 1943, φυλακίστηκαν και καταδικάστηκαν δίς εις θάνατο και τον Νοέμβριο 1943, μεταφερόμενοι με προορισμό τους φούρνους του MAUTHAUSENτης Αυστρίας, επνίγησαν στο Κρητικό πέλαγος ύστερα από τορπιλισμό του πλοίου που τους μετέφερε.
Η Γεωργία Κων. Μαγαριτσανού, γεννήθηκε το έτος 1918 και σκοτώθηκε στις 4-12-1944 στον Πειραιά κατά τα Δεκεμβριανά γεγονότα, σε ηλικία 26 ετών.
Αιωνία τους η μνήμη.
Σταύρος Φωτάκης
3.Σταύρος Φωτάκης, καταγράφει παλαιϊνούς χορούς, στο Άη Γιάννη Αμαρίου, Τρίτη 28 & Τετάρτη 29 Αυγούστου 2001.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=_PqZl6eijpE
Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό, φτωχό μα μερακλίδικο, που ξεχώριζε για τα όμορφα γλέντια του και τη ζεστή φιλοξενία του. Μουσική, τραγούδι, παρέα, χορός είναι κομμάθια της ζωής μου, που ξεσηκώνουνε πάντα τις ευαίσθητες χορδές της ψυχής μου. Ξυπόλυτα κοπέλια ξεκινούσαμε να μάθομε χορό, συνεχίζαμε αμούστακα αντράκια και κοπελοπούλες, με αρβύλες και μπροκαδούρες, με φελλούς και σαντάλια, μα δεν μας εμποδίζανε να μαθαίνομε, ο γεις στον άλλο, το σερτό, το μαλεβυζώτη, το σιγανό, τον πηδηχτό, τη σούστα και τσ’ αποδέλοιπους παλαιϊνούς χορούς, τριζάλη, κατσαμπαδιανό, απανωμερίτη, μικρό-μικράκι και άλλους, μη κρητικούς, χορούς. Χορεύγαμε μεταξύ μας πατώντας στα χνάρια των μεγαλύτερων, μαθαίναμε τα ζάλα και τα πάσα τους, μαθαίναμε να χορεύομε σωστά, στρωτά, με το ρυθμό της λύρας τσι χορούς και τότε μόνο μπαίναμε στα γλέντια, αυτοδίδαχτοι πλέον χορευτάδες. Περιμέναμε, πως και πως, τα πανηγύρια του χωριού, μα και στα γύρω χωριά που μασε καλούσανε και πηγαίναμε ποδαρόδρομο και μάλιστα πολλές φορές ξομέναμε εκεί, γιατί τα πανηγύρια τότες κρατούσανε δυο και τρεις μέρες. Με το στέλιωμα του χορού, ο λυρατζής στη μέση του καφενείου, έπαιζε πρώτα σιγανό, οι τραγουδιστάδες σχηματίζανε κύκλο και δείχνανε τις τραγουδιστικές τους ικανότητες, στους σκοπούς και στις μαντινάδες. Υπήρχε απόλυτος σεβασμός από όλους στη σειρά του χορού, σύμφωνα με τις παραγγελιές και κανείς δεν κολλούσε στην παρέα που είχε παραγγείλει το συγκεκριμένο χορό, χωρίς να τονε καλέσει ο πρωτοχορευτής, που σίγουρα θα είχε πλερώσει το λυρατζή με κανένα δίφραγκο (δραχμές). Και πρέπει να ομολογήσω πως, σε όλα τούτα. το χωριό μας οφείλει πολλά, στον παλιό μας λυράρη τον Ανάστο Μπαγουράκη, ας είναι αλαφρό το χώμα που τον σκεπάζει, γιατί για αρκετά χρόνια γλέντησε μικρούς και μεγάλους στο χωριό μας και στα γυροχώριουλα, όπως πρέπει και πολλές φορές χωρίς μπαξίσι. Τον παρακάλεσα λοιπόν και κάναμε την καταγραφή αυτή των παλαιϊνών χορών, την παραμονή του πανηγυριού τ’ Άη Γιαννιού και την επομένη ημέρα του γλεντιού, Τρίτη 28 και Τετάρτη 29 Αυγούστου 2001, ένα μικρό δείγμα, για να μείνει παρακαταθήκη στους νεότερους και αρχειακό υλικό του χωριού μας.
Σταύρος Φωτάκης
4.Σύλλογος Αηγιαννιωτών Αμαρίου, Βασιλόπιτα-Χορός, Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2002, στο κρητικό κέντρο ΚΑΣΤΡΟ.
Δείτε το βίντεο : https://www.youtube.com/watch?v=ck7Ng1FGhH8
Μια πολύ όμορφη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε, από το Σύλλογο Αηγιαννιωτών Αμαρίου, το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2002, στο φιλόξενο κρητικό κέντρο ΚΑΣΤΡΟ, των Αντώνη και Μανώλη Περιστέρη. Οι απόδημοι Αηγιαννιώτες, σχεδόν όλοι όπως πάντα και πολλοί εκλεκτοί φίλοι, μαζευτήκαμε και κόψαμε τη βασιλόπιτα, ανταλλάξαμε ευκές, για την καινούργια χρονιά και γλεντήσαμε μερακλήδικα, όπως το συνηθίζουνε οι Αηγιαννιώτες. Ήτανε κι αυτή μια από τις καλύτερες εκδηλώσεις, που καταγράφηκε στα θετικά του Συλλόγου, αλλά και σ’ αυτό το βίντεο.
Σταύρος Φωτάκης
5.Ριζίτικα τραγούδια, στον Άη Γιάννη Αμαρίου, Αύγουστος 2001 και 2002
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=dkPNKRP6TVc
Στη μνήμη μου διατηρούνται ζωντανές, αμέτρητες εικόνες εκλεχτών μερακλήδων, παραδοσιακών γλεντζέδων, φημισμένων χορευτάδων και καλλίφωνων τραγουδιστάδων του χωριού μου, από τον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου. Στ’ αυτιά μου αντηχούνε ακόμη, οι μελωδικές, αρμονικές, χαρακτηριστικές φωνές τους, μέσα από τις οποίες εκφράζανε ριζίτικα τραγούδια, στις τάβλες και στις στράτες, σε όλες γενικά τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Αγκαλιαστοί ριζίτες στις στράτες του χωριού, μα και στις συνεπαρσές στους γάμους, δίνανε το δικό τους ξεχωριστό χρώμα. Παλιοί Αηγιαννιώτες ριζίτες, προικισμένοι από το Θεό, με σπάνια φωνητικά χαρίσματα, έχουνε επηρεάσει σημαντικά την πορεία μου στο ριζίτικο τραγούδι. Βασικός συντελεστής ο αείμνηστος πατέρας μου, Μανώλης Φωτάκης (Χαρκιάς), που ήξερε πολλά ριζίτικα, τα τραγουδούσε, μου τα αφηγήθηκε και τα κατέγραψα. Και άλλοι παλιοί Αηγιαννιώτες, παππούδες και μπαρμπάδες, όπως : ο Μανώλης Παπαδογιάννης (παππούς της αντίστασης), ο Κωστής Μπριλλάκης (Μανουσόκωστας), ο Δημήτρης Μπριλλάκης, ο Διογένης Παραδεισανός, μα και αρκετοί νεώτεροι ήτανε γνώστες και θαυμάσιοι ερμηνευτές πολλών ριζίτικων τραγουδιών. Ο Στεφανής Παραδεισανός (1879-1943 παππούς), θύμα της Γερμανοκατοχής, ήτανε εξαίρετος ριζίτης τραγουδιστής, σύμφωνα με καταγραμμένη πληροφορία που μου δόθηκε, από τον Γιάννη Παραδεισανό (ετών 94). Είναι γνωστό εξάλλου πως, στον Άη Γιάννη τραγουδούσανε πολλά ριζίτικα, ακόμη και την Ξεστεριά του Ψηλορείτη (παραλλαγή), με ένα ιδιαίτερο ριζίτικο μελωδικό σκοπό, τον Αηγιαννιώτικο όπως τονε λέω, που δεν έχει καταγραφεί δισκογραφικά. Έτσι λοιπόν, έμαθα και εγώ να τραγουδώ ριζίτικα τραγούδια, από μικρή ηλικία, γιατί μου αρέσουνε υπερβολικά, με τη βυζαντινή χροιά της φωνής μου και την προσωπική μου έκφραση, έχοντας πρότυπα τους προαναφερόμενους και ομολογώ πως, δεν θυμούμαι, ίσαμε σήμερο, να πέρασε ημέρα ατραγούδιστη. Οι καταγραφές αυτές, τόσο στη μνήμη μου όσο και σε σημειώσεις μου, αποτελέσανε πλούσιο υλικό, που ταξινομήθηκε και πήρε μορφή βιβλίου, με τίτλο : «Επιλογή ριζίτικων τραγουδιών», το οποίο κατατέθηκε στην Ακαδημία Αθηνών το έτος 1984, η οποία το αξιολόγησε και μου απένειμε ΕΠΑΙΝΟ το έτος 1991, το οποίο στη συνέχεια τυπώθηκε και διατέθηκε αφιλοκερδώς. Έχω συμμετάσχει σε διαγωνισμούς στίχου και μελωδίας ριζίτικου τραγουδιού και έχω πάρει αρκετά Βραβεία, Επαίνους και Διακρίσεις. Έχω τραγουδήσει ριζίτικα τραγούδια σε πάρα πολλές εκδηλώσεις πολιτιστικών Συλλόγων Αττικής και εκτός Αττικής, στην Ε.Τ. 1 εκπομπή Μουσική Παράδοση με Παν Μυλωνά, στον Τ.Σ BLUESKAY, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στην Κρητική Εστία, στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, στο Πολεμικό Μουσείο, στο Κέντρο Ιστορικών Σπουδών Κορινθίας, στις Καλτεζές Αρκαδίας, στο Κέντρο Δικανικών Μελετών, κ.ά.
Με αυτά τα δεδομένα, το έτος 2001, δημιούργησα στο χωριό μου Άγιο Ιωάννη Αμαρίου, την Αηγιαννιώτικη ριζίτικη Παρέα, με την οποία για 3 χρόνια οργανώσαμε και πραγματοποιήσαμε ισάριθμες εκδηλώσεις Βραδιές ριζίτικου τραγουδιού (13/8/2001-12/8/2002-18/8/2003), με εξαιρετική επιτυχία. Στην Αμαριώτικη Παρέα συμμετείχανε οι : Σταύρος Φωτάκης-Γεράσιμος Ζωϊδάκης-Παντελής Παραδεισανός-Κωστής Παραδεισανός-Αδάμ Παραδεισανός-Μιχάλης Παραδεισανός-Ρήγας Παραδεισανός-Στέλιος Καλογεράκης-Αντώνης Καλογεράκης Μιχάλης Καλογεράκης και Ευτύχιος Καλογεράκης. Ο Μιχάλης Πριναράκης, Επίτιμος Πρόεδρος Παγκρητίου Ενώσεως, που ήταν παρών το 2001, έγραψε : «Κορυφαίος στην ερασιτεχνική «πατούλια» ο Σταύρος Φωτάκης έμπαινε εμβόλιμα όπου τον καλούσε ο λόγος του Ρηγινιώτη κι έσερνε αντρίστικη φωνή ν’ ακουστεί στα ριζά του Ψηλορείτη και του Κέντρους πως το ριζίτικο τραγούδι ζει και θα ζει, όσο θα υπάρχουν άνθρωποι σαν το Σταύρο Φωτάκη και την παρέα του και σαν τόσους και τόσους άλλους που το νοιάζονται και το ξετρέχουν. Κι έπαιρναν οι άλλοι το γύρισμα με τις ανεπιτήδευτες γνήσιες φωνές τους π’ αντιλαλούσαν στ ‘ανάπλαγα». Η Ελένη Πλαγιωτάκη-Σαατσάκη, πολυβραβευμένη δασκάλα, λογοτέχνης, ποιήτρια, που ήταν ομιλήτρια το έτος 2002, έγραψε : «Βραδιά ονείρου με ριζίτικα. Ο Σταύρος Φωτάκης που είναι ένας παθιασμένος λάτρης της Κρήτης…. Συνεπικουρούμενος από εκλεκτά στελέχη του τόπου μόχθησε αρκετά για την άψογη οργάνωση της βραδιάς. Και το αποτέλεσμα δικαίωσε πλήρως τον ίδιο και τους συνεργάτες του. Η βραδιά ριζίτικου τραγουδιού, εξελίχθηκε σε μια ονειρική απόλαυση». Το Βίντεο αυτό είναι ένα δείγμα, σε εξωτερική εγγραφή, της προσπάθειας της Αηγιαννιώτικης παρέας.
Σταύρος Φωτάκης
6.Πανηγύρι στη Φανερωμένη, Παρασκή τση Λαμπρής 10 Μαϊου 2002
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=cuURy-hTTII
Τα χωριά μας, Άγιος Ιωάννης, Χορδάκι και Άνω Μέρος Αμαρίου, είχανε πάντα άριστες σχέσεις, φιλικές και συγγενικές και συμμετείχανε μαζικά, σε όλες τις κοινωνικές τους εκδηλώσεις, γάμους, βαφτίσια, πανηγύρια. Κάποτε, που δεν υπήρχανε αμαξωτοί δρόμοι, η πεζοπορία από χωριό σε χωριό, στους δύσβατους και ασπαλαθιασμένους δρόμους, μέρα και νύχτα, δεν μας εμπόδιζε να μονομερίσομε και να γλεντήσομε. Σήμερο, που έχομε αμαξωτούς δρόμους, πολλά και ακριβά αυτοκίνητα, εγκαταλείψαμε δυστυχώς και τις παρέες και τα πανηγύρια μας. Οι μεγαλύτεροι δεν μπορούμε να ξεχάσομε, το πανηγύρι τση Φανερωμένης, την Παρασκή τση Λαμπρής, που ήτονε σημείο συνάντησης για τα χωριά μας και το περιμέναμε πιο πολύ και από την ημέρα τση Λαμπρής. Το Πάσχα του 2000, είχα κατέβει στο χωριό και αξιώθηκα να πάω στη χάρη τση Παναγίας, στη Φανερωμένη. Σηκώθηκα πρωϊ-πρωϊ, ετοιμάστηκα και μαζί με άλλον ένα χωριανό μου, πήραμε τα βουργίδια μας γεμάτα καλολοϊδια και ξεκινήσαμε, για το Μαναστήρι τση Φανερωμένης. Δεν συναντήσαμε κανένα στο δρόμο μας, μα ούτε στον πέργιαυλο της εκκλησάς, δεν ήτονε κανείς και μπήκαμε μέσα, ανάψαμε το κερί μας και προσκυνήσαμε. Είμαστε οι τελευταίοι προσκυνητές, αλλά προλάβαμε τη λειτρουγιά στη μέση περίπου. Οι προσκυνητές μαζί με τον παπά-Γιάννη, είμαστε συνολικά έντεκα άτομα. Δε θα ξεχάσω το ποντικάκι, που βγήκε φοβισμένο στο τέμπλο της εκκλησάς, ως φαίνεται για να μασε μετρήσει, αλλά του διέκοψε το μέτρημα ο σύντεκνός μου ο Γιώργης, το χούφτωσε και το πέταξε έξω. Ο παπά-Γιάννης, ευλόγησε τους άρτους, μας έδωσε το αντίντερο, ευχηθήκαμε, αποχαιρετηχτήκαμε και φύγαμε, χωρίς να ανοίξομε ούτε τα βουργίδια μας, με μουδιασμένα τα χείλια μας. Ένοιωσα απογοήτευση, λύπη, αλλά και ενοχές, γι αυτή την εγκατάλειψη και είπα στο εαυτό μου, πως θα προσπαθήσω να αναστηθεί αυτό το όμορφο πανηγύρι, που δεν έχει μόνο θρησκευτικό χαρακτήρα, αλλά και παραδοσιακό και είχε πάνω από είκοσι χρόνους να γίνει. Έτσι λοιπόν, για να μην συνεχιστεί αυτή η εγκατάλειψη, ως Πρόεδρος του Συλλόγου Αηγιαννιωτών (2001-2003), πρότεινα και έγινε αποδεκτό από τα Δ.Σ των Συλλόγων Αηγιαννιωτών και Ανωμεριανών και έγινε η αναβίωση αυτού του πανηγυριού την Παρασκευή 10 Μαϊου 2002, έτσι ακριβώς όπως γινότανε, με την ελπίδα να συνεχιστεί, αλλά δυστυχώς δεν ξανάγινε από τότε. Η αναβίωση αυτή καταγράφηκε σ’ αυτό το βίντεο και νομίζω πως κάτι αξίζει.
Σταύρος Φωτάκης
7.Ριζίτικα τραγούδια στις πλαγιές του Ψηλορείτη, Αύγουστος 2008.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=iWjLgX-7GIw
Κατάγομαι από ένα ημιορεινό χωριό, τον Άγιο Ιωάννη της Επαρχίας Αμαρίου του Νομού Ρεθέμνους, που αγναντεύει από πολύ κοντά τον Ψηλορείτη. Μικιό κοπελιδάκι, άκουγα τους γεροντότερους να τραγουδούνε ριζίτικα τραγούδια, αγκαλιαστοί, αυτά τα υπέροχα παραδοσιακά μας τραγούδια, ανάλογα με την περίσταση, σε βαφτίσια, γάμους, διάφορες παρέες και γενικά σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις. Τόσο στο χωριό μου, όσο και σε όλα τα γυροχώριουλα υπήρχανε τραγουδιστάδες ριζίτικων τραγουδιών, στα περισσότερα δε υπάρχουνε και σήμερο. Είναι γεγονός ότι, μου άρεσε ιδιαίτερα αυτό το είδος του δημοτικού μας τραγουδιού, γι αυτό ήθελα πάντα να είμαι κοντά στους τραγουδιστάδες αυτούς και έτσι μπήκε βαθειά μέσα στην ψυχή μου. Έχω πολλά ακούσματα των γεροντότερων, όπως εκείνοι τα τραγουδούσανε και αυτά ακριβώς διατηρώ μέχρι σήμερο. Ας μου επιτραπεί να εκφράζομαι, σύμφωνα με τα ακούσματα που έχω στα Αμαριώτικα χωριά μας. Είναι γεγονός ότι, υπάρχουνε ορισμένες διαφορές κυρίως ως προς τη μελωδία κάποιων τραγουδιών, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι, πρέπει να απορρίπτομε αυτές τις διαφορετικότητες, γιατί μόνο προστριβές δημιουργούνε μεταξύ μας Εκτιμώ λοιπόν ότι, πρέπει να σεβόμαστε όλες τις απόψεις και τις ιδιαιτερότητες και να μη βγάζομε τα μάθια μας μεταξύ μας. Η ιδιαίτερη αγάπη μου για την Κρητική Λαϊκή Ποίηση και ξεχωριστά για το ριζίτικο τραγούδι, με ώθησε ώστε, όσα τραγούδια κατά το παρελθόν καταγραφήκανε στη μνήμη μου, αλλά και σε πρόχειρες σημειώσεις μου, με αφηγητή και τραγουδιστή κυρίως τον αείμνηστο πατέρα μου, Μανώλη Φωτάκη (χαρκιά), καθώς και άλλους πολλούς Αηγιαννιώτες ριζίτες τραγουδιστές, να τα αποτυπώσω σε χαρτί και να τα τραγουδώ. Αυτή η αγάπη μα και η αύρα του Ψηλορείτη, με ενέπνευσε να γράψω, όπως πολλοί άλλοι εκλεκτοί στιχουργοί και δικούς μου στίχους νέων τραγουδιών, τα οποία πιστεύω πως, έχουνε όλα τα στοιχεία της φυσιογνωμίας των παλιών ριζίτικων τραγουδιών. Πολλά ριζίτικα τραγούδια έχουνε γραφτεί, σε σχέση με τον Ψηλορείτη και ας το αμφισβητούνε κάποιοι, θα έλεγα εμπαθείς, όπως : Η Ξεστεριά του Ψηλορείτη (παραλλαγή), της πραγματικής αντίστασης και όχι της εκδίκησης. Επίσης : Τρία βουνά μαλώνουνε, Στου Ψηλορείτη την κορφή, Στου Ψηλορείτη τσι κορφές, κ.ά. Ο Ψηλορείτης, είτε το θέλομε είτε δεν το θέλομε, αποτελεί σημείο αναφοράς για την Κρήτη. Εκφράζει την αντρειωσύνη, τη λεβεδιά, την παλικαριά, το ριζίτικο και τη μαντινάδα, είναι το σύμβολο της Κρήτης. Με αυτά τα δεδομένα, η φοιτήτρια του Πανεπιστημίου Αιγαίου Παναγιώτα Κοντού, τον επέλεξε για να κάνει την διδακτορική διατριβή της και έτσι, τον Αύγουστο του 2008 ήρθε στον Άη Γιάννη, γνωρίζοντας ότι έχει ριζίτες τραγουδιστάδες. Βγήκαμε μαζί στις πλαγιές του Ψηλορείτη, αφηγηθήκαμε τα βιώματα και τις γνώσεις μας γύρω από το ριζίτικο τραγούδι, τραγουδήσαμε και όλο αυτό το υλικό αποτέλεσε τη μαγιά της επιστημονικής της εργασίας, η οποία καταγράφηκε και πιστεύω έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Για το ριζίτικο τραγούδι μίλησαν : ο Σταύρος Φωτάκης, ο Παντελής Παραδεισανός και ο Κωστής Παραδεισανός. Τραγούδησε ριζίτικα ο Σταύρος Φωτάκης και η Αηγιαννιώτικη παρέα.
Σταύρος Φωτάκης
8.Βράβευση Σταύρου Φωτάκη, από Σύλλογο Κρητών Ηλιούπολης, Βραδιά ριζίτικου τραγουδιού, Δευτέρα 3 Μαϊου 1993
Δείτε το βίντεο : https://www.youtube.com/watch?v=Yp34i-kD3wU
Από μικρή ηλικία άκουγα τους γεροντότερους του χωριού μου από τον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου, που τραγουδούσανε αγκαλιαστοί ριζίτικα τραγούδια, στις τάβλες και στις στράτες, με συνεπαίρνανε και έτσι έμαθα να τραγουδώ κι εγώ ριζίτικα, έχοντάς τους ως πρότυπα. Ξεχωριστές, αντρίστικες, μελωδικές φωνές, των παλιών Αηγιαννιωτών ριζιτών, έχουνε επηρεάσει σημαντικά την πορεία μου στο ριζίτικο τραγούδι, με βασικό συντελεστή τον αείμνηστο πατέρα μου Μανώλη Φωτάκη (χαρκιά), που ήξερε πολλά ριζίτικα, τα τραγουδούσε, μου τα αφηγήθηκε και τα κατέγραψα. Οι καταγραφές αυτές, τόσο στη μνήμη μου όσο και σε σημειώσεις μου, συμπληρωμένες και από όλα σχεδόν τα Αμαριώτικα χωριά, αποτελέσανε πλούσιο υλικό, ταξινομηθήκανε σε μορφή βιβλίου με τίτλο «Επιλογή ριζίτικων τραγουδιών», κατατεθήκανε στην Ακαδημία Αθηνών το έτος 1984, η οποία το αξιολόγησε και μου απένειμε ΕΠΑΙΝΟ, το έτος 1991.
Είμαι μέλος του Συλλόγου Κρητών Ηλιούπολης από το έτος 1986 και συμμετέχω ενεργά σε όλα τα πολιτιστικά δρώμενα. Το Δ.Σ του Συλλόγου, αναγνωρίζοντας τις γνώσεις μου γύρω από το ριζίτικο τραγούδι, σε συνδυασμό με την βράβευσή μου από την Ακαδημία Αθηνών, μου ανέθεσε το έτος 1993 να οργανώσω μια βραδιά ριζίτικου τραγουδιού, για πρώτη φορά στο Λεκανοπέδιο Αττικής. Στην εκδήλωση που έγινε τη Δευτέρα 3 Μαϊου 1993 στο Δημοτικό Θέατρο Ηλιούπολης ήμουνα ομιλητής και συντραγούδησα με τους άξιους ερμηνευτές : Αλέκο Κακέπη, Βαγγέλη Πυθαρούλη και Χαράλαμπο Κασιωτάκη και ο Σύλλογος μας απένειμε σχετικές Διακρίσεις. Η εκδήλωση καταγράφηκε στο Βίντεο αυτό.
Σταύρος Φωτάκης
9.Βράβευση (Σταύρου Φωτάκη) επιφανών Πειραιωτών, από Ραδιοτηλεοπτικά Μέσα Πειραιά (TV MAGIC κ.λ.π), Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 1995, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=QyztUL5SF98
Η πρόσκληση έγραφε :
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Σάββατο 18 Φεβρουαρίου, ώρα 18.00΄
Σας προσκαλούμε στην ΤΕΛΕΤΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗΣ των πιο επιφανών Πειραιωτών, για το έτος 1994.
Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Και η επιστολή έγραφε :
Αγαπητέ κύριε Φωτάκη
Το TVMAGIC, το κανάλι του Πειραιά, στην προσπάθειά του τα τελευταία χρόνια να αναδείξει τα καίρια προβλήματα του Πειραιά διαπίστωσε, ότι οι λύσεις των καθημερινών προβλημάτων των πολιτών της πόλης μας, λύνονται πάντα με σωστή ενημέρωση των αρμοδίων φορέων. Όταν οι άνθρωποι αυτοί, που κρατούν τις τύχες και τις ελπίδες όλων μας, δίνουν απάντηση σ’ αυτά τα προβλήματα, τότε πρέπει τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, να αναγνωρίζουν το έργο τους. Το TVMAGIC, το κανάλι του Πειραιά, στις 18 Φεβρουαρίου στις 18.00΄, σας τιμά για την προσφορά και το αξιόλογο έργο σας.
Η Οργανωτική Επιτροπή των : TVMAGIC, ΚΑΝΑΛΙ 107, ΜΑΝΙΑ FM, ATLANTISFM
Πειραιάς 9/2/1995
Το περιοδικό ΚΡΙ-ΚΡΙ, Φεβρουάριος 1995, σελ. 39 έγραψε :
ΤΙΜΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΦΩΤΑΚΗΣ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ-ΕΥΤΥΧΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΚΗΣ
Προσωπικότητες που διακρίθηκαν, για την συμβολή και την προσφορά τους στη πόλη του Πειραιά, κατά το 1994, τίμησαν τα Ραδιοτηλεοπτικά μέσα της πόλης, με επικεφαλής το κανάλι TVMAGIC. Η τελετή έγινε το απόγευμα του Σαββάτου, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Στους τιμηθέντες, 12 τον αριθμό, μεταξύ των οποίων ο Μητροπολίτης κ. Καλλίνικος, ο Υφυπουργός κ Νιώτης, ο Δήμαρχος κ. Λογοθέτης και ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος κ. Πελοπονήσιος, απονεμήθηκαν αναμνηστικές πλακέτες. Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε το γεγονός ότι, τρεις κρητικές προσωπικότητες ήταν μεταξύ των τιμηθέντων : οι Σταύρος Φωτάκης, Ανώτ. Αξιωματικός της Αστυνομίας, Διοικητής Ασφάλειας Πειραιώς, με καταγωγή από τον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου Ρεθύμνης, ο Βασίλης Αποστολάκης, Ανώτ. Αξιωματικός της Αστυνομίας, Διοικητής Τροχαίας Πειραιώς, με καταγωγή από τον Πρινέ Μυλοποτάμου Ρεθύμνης και ο Ευτύχιος Πενταράκης, Αρχικελευστής του Λιμενικού Σώματος, με καταγωγή από την Κίσαμο Χανίων. Η ευσυνειδησία, η επαγγελματική αρτιότητα, η αφοσίωση στο καθήκον, η ανάληψη πρωτοβουλιών και ευθυνών, η ευαισθησία για τον συνάνθρωπο, την πόλη, η σύγχρονη αντίληψη και τα μηνύματα των καιρών, σε συνδυασμό με την εύρυθμη λειτουργία, την ίση και δίκαιη αντιμετώπιση των πολιτών και την κατανόηση των προβλημάτων τους και την αντίληψη της σύγχρονης και κοινωνικά δίκαιης και ανθρώπινης ευνομούμενης πολιτείας, ήταν από τα στοιχεία που προσμέτρησαν για την διάκριση των διακεκριμένων στελεχών της Ελληνικής Αστυνομίας Σταύρο Φωτάκη και Βασίλη Αποστολάκη.
Σταύρος Φωτάκης
10.Ομιλία Σταύρου Φωτάκη, στο Μνημόσυνο Πεσόντων Αμαριωτών, Κυριακή 4 Οκτωβρίου 1998, στον Ι.Ν. Αγ. Κωνσταντίνου Ομονοίας.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=OgYwsB-lKEU
Είναι καθιερωμένο, εδώ και πολλά χρόνια, την 1η Κυριακή κάθε Οκτώβρη, να πραγματοποιείται και στην Αθήνα μνημόσυνο των πεσόντων Αμαριωτών αγωνιστών, κυρίως κατά την Γερμανοκατοχή, από τα Καμένα χωριά, αλλά και όλων των πεσόντων σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες. Την επιμέλεια της εκδήλωσης έχει αναλάβει, η Ομοσπονδία Σωματείων Επαρχίας Αμαρίου και περιλαμβάνει, τέλεση μνημοσύνου στον Ιερό Ναό Αγ. Κων/νου και Ελένης στην Ομόνοια, ομιλία και κρητικό κέρασμα. Έτσι, την Κυριακή 4 Οκτωβρίου 1998, ορίστηκα ομιλητής στην σχετική εκδήλωση και η ομιλία καταγράφηκε στο βίντεο αυτό.
Σταύρος Φωτάκης
11.Σταύρος Φωτάκης, συνομιλεί με Γιώργη Μουζουράκη, 28 Μαρτίου 2000.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=5DK4TKjS0wY
Με τον παλιό λυράρη της Κρήτης Γιώργη Μουζουράκη (1904-2001), από την Παντάνασσα Αμαρίου, που πέθανε σε ηλικία 97 ετών, είχα πάντα άριστες σχέσεις, για πολλά χρόνια. Με πολλή χαρά με δέχτηκε στο σπίτι του και κάναμε μια συνομιλία-καταγραφή, στις 28 Μαρτίου 2000, η οποία πιστεύω πως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Παρά την μεγάλη του ηλικία, είχε διαύγεια πνεύματος μέχρι το τέλος της ζωής του και διατηρούσε στη μνήμη του ένα πλούτο γνώσεων, των παραδόσεων της Κρήτης, χορευτικών και τραγουδιστικών κυρίως, τις οποίες ήθελε πάντα να μεταδίδει, απλόχερα. Παρά τον πρόωρο χαμό της κόρης του Ρούλας, δεν το έβαλε κάτω, γιατί είχε μέσα του δυνατή καλλιτεχνική φλόγα, που του έδινε ζωή και προσπαθούσε να τη μεταδώσει στους νεώτερους. Ο Γιώργης Μουζουράκης, γνώρισε σπουδαίες προσωπικότητες της εποχής του όπως, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στον οποίο έπαιξε λύρα και ο Βενιζέλος τραγούδησε συγκινημένος. Το 1942 παντρεύτηκε από έρωτα, την Ελένη Μακρή, από τα Σελλιά Αγ Βασιλείου Ρεθύμνου. Η γυναίκα του τραγουδούσε πολύ όμορφα, όπως φαίνεται σε κάποιο σημείο του Βίντεο. Είχαμε τακτική τηλεφωνική επικοινωνία, αλλά και προσωπική, γιατί έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση στο πρόσωπό μου, όπως και εγώ. Μου είχε αφιερώσει, πολλές φορές, κρητικούς στίχους θαυμάζοντας τις, κατά την άποψή του, χορευτικές και τραγουδιστικές μου ικανότητες. Εκτιμώ πως, μέσα από τους παρακάτω στίχους, ο αναγνώστης θα βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα, γι αυτό τους καταχωρώ :
Στο φίλο μου Σταύρο Φωτάκη
Σ’ είδα στην τηλεόραση, Φωτάκη, να χορεύεις-λεβέντικα πατείς τη γη, δεν τηνε χωρατεύεις.
Έκανες τσι φιγούρες σου, σεμνές και μετρημένες-όχι με σάλτους άγαρμπους και εξαγριωμένες.
Όπως τσι συνηθίζουνε οι νέοι μας τση Κρήτης-και κλαίει απαρηγόρητα κι ο γέρο Ψηλορείτης.
Που θώρριε τσι παλιούς καιρούς, ωραίους χορευτάδες-κατά τα ξημερώματα εκάναν και καντάδες.
Ένα ταλίμι, βία δυό, έβλεπες στον καθένα-τα πόδια μόνο γράφανε σα να κρατούσαν πένα.
Το ίδιο έκανες και σύ κι αυτοί που σ’ ακλουθούσαν-όπως εχόρευες μπροστά τα πόδια σου κοιτούσαν.
Να συγχρονίζουνται κι αυτοί με τη δική σου χάρη-και να πατούν την κοντυλέ στση λύρας το δοξάρι.
Σαν τον περήφανο αητό, άνοιξες τα φτερά σου-είσαι καμάρι κι ομορφιά στην οικογένειά σου.
Σήμερο Σταύρο τσι χορούς όπου κι αν τσι χορεύουν-αλλού τσι μουνουχίζουνε κι αλλού τσι μπασταρδεύουν.
Δεν έπρεπε να φτάξομε σ’ αυτά τα μαύρα χάλια-πού πήγαν τ’ Αμαργιώτικα ωραία πεντοζάλια ;
Η Σούστα η περίφημη κτήμα τω Ρεθεμνιώτω-απού την είχαν οι παλιοί ένα χορό τον πρώτο.
Αυτή την κατρακύλα μας ποιός θα τη σταματήσει ;-το χέρι ας βάλει ο Θεός να μασε βοηθήσει.
4/10/98 Με εκτίμηση
Γιώργης Μουζουράκης, ο παλαιότερος της Κρήτης λυράρης, ετών 94
Την ημέρα που έγινε η συνάντηση και συνομιλία μας μου παρέδωσε και τους παρακάτω στίχους :
Στο φίλο και συνεπαρχιώτη Σταύρο Φωτάκη δωρείται για να μου θυμάται :
Εγώ ‘μαι αυτός απού λαλώ τα ενενήντα έξε-κι όμως ο κόσμος λέει μου Μουζούρη λύρα παίξε.
Παίξε μας Κατσαμπαδιανό και το Μικρό Μικράκι-απού τονε χορεύανε στον Άη Βασιλάκη.
Παίξε μας και τσι κοντυλές, του Αμαριού τσ’ ωραίες-αυτές απού χορεύαμεν, κάναμεν και παρέες.
Τη Σούστα την περίφημη, με τα γυρίσματά τζη-να τη χορέψει η κοπελιά μαζί με τη γιαγιά τζη.
Μετά θέμε ν’ ακούσομε, τον ξακουστό Τριζάλη-να τον χορέψω μια στιγμή να ξανανιώσω πάλι.
Παίξε μας σε παρακαλώ κι εκείνο τον Πρινιώτη-να σου χαρίνει ο Θεός την ακριβή σου νιότη.
Παίξε το φτερωτό Συρτό, που χόρευαν παλιοί μας-που δεν τον έχομε ιδεί σε όλη τη ζωή μας.
Κι αυτόν τον Καλαμαθιανό, δεν ‘κούσαμεν ακόμα-αυτόν τον αφιέρωσα μόνο στη νοσοκόμα.
Αυτά να μάθουν τα παιδιά και για να μη χαθούνε-εγώ ‘μαι που τα ξέθαψα και θα μου συχωρούνε.
Το πέντε εγεννήθηκα, τον περασμένο αιώνα-το χάρισμα του μερακλή δε μού ‘φυγεν ακόμα.
Τα χρόνια κι αν περάσανε, αυτό δεν μ’ εμποδίζει-θα παίζω και θα τραγουδώ κι ο κόσμος να γλεντίζει.
Τέσσερα χρόνια λείπομαι, στα εκατό να φτάσω-ετότεσάς θα το σκεφτώ, αν πρέπει να γεράσω.
ΥΓ) Μια αόρατος φωνή μου ψυθιρίζει συχνά, Μουζούρη :
Κείνο που σού ‘δωκε ο Θεός και χάρισέ σου η φύσης-έχεις την υποχρέωση στους νέους να τ’ αφήσεις.
28/3/2000 Γιώργης Μουζουράκης
Αιωνία του η μνήμη.
Σταύρος Φωτάκης
12.Σταύρος Φωτάκης και Κωστής Φωτάκης, παρέα στις Μέλαμπες, Παρασκευή 21 Αυγούστου 1987
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=8-uG1Dakih8
Μελαμπιανοί ερχότανε από παλιά στον Άη Γιάννη και γινότανε πάντα πολύ όμορφες παρέες. Μεταξύ των Μελαμπιανών ήτανε : ο Ηλίας Τυροκομάκης(λύρα)-Νίκος Δουκάκης(μαντολίνο)-Γιώργης Βουλγαράκης (Ψιμάκι), με το φορτηγό του γεμάτο Μελαμπιανούς μερακλήδες, αλλά και ο Αντρέας Βεργαδής (της Μαριγώς), που η μάνα του ήτανε από τον Άη Γιάννη, το γένος Μπριλλάκη. Μα και στις Μέλαμπες πήγαιναν τακτικά Αηγιαννιώτες, γιατί πολλές οικογένειες συνέδεαν στενοί δεσμοί συγγένειας μα και φιλίας, αλλά και γιατί πολλοί Αηγιαννιώτες ήτανε μερακλήδες και γλεντούσανε πολύ όμορφα. Νεολαίος και ελεύθερος, κυρίως όταν διέμεινα (1970-1975) στο Ηράκλειο, αναπτύχθηκε αδερφική φιλία με Κώστα Φωτάκη (λύρα) από το Αποδούλου και Αντρέα Βεργαδή από τις Μέλαμπες, ξεχωριστό μερακλή και τραγουδιστή (το τρίο όπως λέγανε τότε), βασικός πυρήνας, για όμορφες ανεπανάληπτες παρέες, με όλους σχεδόν τους Μελαμπιανούς που διέμεναν τότε στο Ηράκλειο, τους οποίους δεν θα ονοματίσω, γιατί σίγουρα κάποιους θα ξεχάσω. Παρέες αξέχαστες, που έχουνε μείνει βαθειά χαραγμένες στη μνήμη μου και πολλές φορές τις νοσταλγώ αφάνταστα. Παρέες μερακλίδικες, με μια λύρα μόνιμα στο μπορμπαγκάζ του αυτοκινήτου μου, με αυθόρμητες επισκέψεις (Σταύρος-Κωστής-Αντρέας), σε όλα τα σπίθια των Μελαμπιανών του Ηρακλείου, που μας περίμεναν, πως και πως, να συνδιασκεδάσομε. Και το αποκορύφωμα της Μελαμπιανής παρέας γινόταν στις Μέλαμπες, τόσο σε προσωπικές κοινωνικές εκδηλώσεις (γάμοι, βαφτίσια κ.ά), όπου είμασταν πάντα προσκαλεσμένοι, όσο και στις μόνιμες γιορτινές εκδηλώσεις. Είχα την τύχη να γνωριστώ, να συνταυτιστώ και να κάμω παρέα, με όλη την λεγόμενη παλιά φρουρά των Μελαμπιανών μερακλήδων, αυτών των υπέροχων ανθρώπων και ξεχωριστών τραγουδιστάδων, οι οποίοι πιστεύω πως, αποτελούν και σήμερα πρότυπα για οποιαδήποτε Μελαμπιανή παρέα. Ιδιαίτερες φωνές, που κάθε μια είχε το δικό της ηχόχρωμα, σπάνιο και ξεχωριστό. Δυστυχώς δεν καταγράφηκαν τότε, όπως έπρεπε και όπως άξιζε. Το κενό αυτό φάνηκε περισσότερο, όταν άρχισαν να φεύγουν ένας-ένας από τη ζωή και κυρίως με το φευγιό του Αντρέα, που δυστυχώς έφυγε πολύ νωρίς. Μια ιστορική καταγραφή είναι τούτο το DVD, μιας παρέας με όλους σχεδόν τους παλιούς τραγουδιστάδες, με τα μέσα της εποχής, από τον αγαπητό Θοδωρή Τρουλλινό του Ηλία, το οποίο κυκλοφόρησε μετά από 20 και πλέον χρόνια. Θερμά συγχαρητήρια στο Θοδωρή, για την καταγραφή, διάσωση και επεξεργασία αυτού του υλικού, έστω και καθυστερημένα. Παρά την όχι καλή λήψη, έχει ιδιαίτερη συναισθηματική σημασία και αξία γιατί, όπως προανέφερα, συμμετέχει όλη σχεδόν η παλιά μερακλήδικη φρουρά των Μελάμπων. Για την ιστορία αναφέρω ότι, η παρέα αυτή οργανώθηκε και συντελέστηκε, ημέρα Παρασκευή 21 Αυγούστου 1987, στην οποία κληθήκαμε με τον Κώστα Φωτάκη (λύρα), χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο, αλλά αποκλειστικά και μόνο για παρέα. Έμεινε πράγματι ιστορική και ανεπανάληπτη γιατί, αφενός μεν συμμετείχαν σ’ αυτή όλοι οι παλιοί, αφετέρου δε υπήρχε από όλους τους συμμετέχοντες ένα ιδιαίτερο κέφι. Θεωρώ τον εαυτό μου ευτυχή, που συμμετείχα σ’ αυτή τη όμορφη παρέα. Δεν μπορώ να μην αναφέρω τα ονόματα και βέβαια με τον κίνδυνο κάποιον να ξεχάσω, παρά τη θέλησή μου : Γιάννης Βεργαδής (Ψαρομούστακος)-Γιώργης Τρουλλινός (Πεζάκι)-Νικολής Μαμαλάκης (Μαμαλονικολής)-Χρήστος Παπαδογιάννης (Στρατάκι)-Βαγγέλης Τζανακάκης (Τζανακοβαγγέλης)-Γιάννης Χαχαριδάκης (καθηγητής)-Γιώργης Δουκάκης (Ντουκογιώργης)-Νίκος Γιαννακάκης-Γιώργης και Αλέξης Μελιδονιώτης-Κωστής Μαργαρίτης. Συμμετείχαν επίσης σ’ αυτή την διαλεχτή παρέα οι : Ζαχαρίας Αυγουστάκης (λαγούτο)-Γιώργης και Νίκος Τσουρδαλάκης (λαγούτα), Γιώργης Μαρκάκης-Κωστής Νοδαράκης-Βαγγέλης Ψιλάκης-Νίκος και Θοδωρής Τρουλλινός και άλλοι. Στη λύρα συνεχώς ο ακούραστος Κωστής Φωτάκης, με ανεπανάληπτες εκτελέσεις, τις οποίες αξιοποιούσαν ανάλογα και οι ακούραστοι τραγουδιστάδες. Η παρέα ξεκίνησε από το σπίτι του Χρήστο Παπαδογιάννη (Στρατακιού), συνεχίστηκε στο σπίτι του Γιώργη Δουκάκη (Ντουκογιώργη) και κατέληξε στο σπίτι του Νικολή Μαμαλάκη (Μαμαλονικολή).
Σταύρος Φωτάκης
13.Σταύρος Φωτάκης και Κωστής Φωτάκης, στις Μέλαμπες, 1986-1987
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=pCV9nvay2vw
Αναζητώντας γενεαλογικά τη ρίζα μου διαπίστωσα ότι, ο παππούς Μιχάλης Φωτάκης (Μελαμπιανομιχελής), είχε την καταγωγή από τις Μέλαμπες. Παντρεύτηκε την Ελένη, το γένος Παπαδογιάννη, από τον Άη Γιάννη και έμειναν μόνιμα στο Αποδούλου. Εκεί γεννήθηκε ο πατέρας μου Μανώλης Φωτάκης (Χαρκιάς), ο οποίος παντρεύτηκε τη μάνα μου Μαρία, το γένος Παραδεισανού, από τον Άη Γιάννη, όπου και εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Συγγενείς μας από τις Μέλαμπες, θυμούμαι και ερχόταν συχνά στον Άη Γιάννη. Πιστεύω πως, κάποια δύναμη, τόσο εμένα όσο και τον Κωστή Φωτάκη (λυράρη) από το Αποδούλου, μας έσπρωχνε στις Μέλαμπες, στον τόπο καταγωγής μας, των Φωτάκιδων, γι αυτό κάναμε πολλές γνωριμίες, οι οποίες εξελίχθηκαν σε αξέχαστες Μελαμπιανές παρέες. Το αποκορύφωμα της Μελαμπιανής παρέας γινόταν στις Μέλαμπες, τόσο σε προσωπικές κοινωνικές εκδηλώσεις (γάμοι, βαφτίσια κ.ά), όπου είμαστε πάντα προσκαλεσμένοι, όσο και στις μόνιμες γιορτινές εκδηλώσεις. Σε πολλές μερακλίδικες παρέες συμμετείχα στις Μέλαμπες με τους : Μιχάλη και Μανώλη Μαργαρίτη (λύρα)-Αντώνη Λυραντζάκη (λύρα)-Βαγγέλη Σπυριδάκη (λύρα)-Γιώργη Σπυριδάκη (λύρα)-Νικολή (Φλυτζάνης) και Κωστή Κυριακάκη (λαγούτα)-Ζαχαρία Αυγουστάκη (λαγούτο)-Γιώργη και Νίκο Τσουρδαλάκη (λαγούτα) και βέβαια με την παλιά μερακλήδικη φρουρά, όπως την αποκαλώ, των Μελάμπων. Η θερμή φιλική μου σχέση με όλους τους Μελαμπιανούς και το μερακλήδικο συνταίριασμα, οπωσδήποτε επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό και την προσωπική μου ζωή και έτσι, από το 1975 μέχρι νά ’χομενε χρόνους, η ζωή μου είναι ταυτισμένη με τη Νίτσα Δουκάκη, με αποτέλεσμα στις παρέες μου, να προστίθενται κάθε φορά συγγενικά πρόσωπα, τόσο στις Μέλαμπες, αλλά και να δημιουργηθούν καινούργιες παρέες στην Αθήνα. Τέθοιες παρέες είναι αναγκαίες, για το λόγο ότι, πρέπει να συνεχίζεται η παράδοση των Μελάμπων, η μερακλήδικη παρέα και πιστεύω το σωστό τραγούδι. Το μικρής διάρκειας αυτό αποσπασματικό βίντεο, από την βιντεοκάμερα του αγαπητού φίλου Θοδωρή Τρουλλινού, είναι ένα μικρό δείγμα από Μελαμπιανές παρέας και κοινωνικές εκδηλώσεις, τα χρόνια 1986-1987.
Σταύρος Φωτάκης
14.Σταύρος Φωτάκης, Αντιπρόεδρος Συλλόγου Μελαμπιανών Αθήνας, τιμητική εκδήλωση Τεσσάρων Νεομαρτύρων Ρεθύμνης, Κυριακή 2 Νοεμβρίου 1997, στην ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=fJP_RhBxd3Q
Ειδική εκδήλωση διοργάνωσε, στην Κρητική Εστία, ο Σύλλογος Μελαμπιανών της Αθήνας και ήτανε πραγματικά, μια εκδήλωση-σταθμός, στα πολιτιστικά δρώμενα του Συλλόγου. Την Κυριακή 2 Νοεμβρίου 1997, γέμισε από Μελαμπιανούς και φίλους, η αίθουσα της Κρητικής Εστίας. Η εκδήλωση ήτανε αφιερωμένη, στη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από την επίσημη αναγνώριση, ως Αγίων, των Τεσσάρων Νεομαρτύρων Ρεθύμνης, Γεωργίου, Αγγελή, Μανουήλ και Νικολάου, των καταγομένων από τις Μέλαμπες. Την επιμέλεια της εκδήλωσης και την παρουσίαση του προγράμματος είχε αναλάβει, ο τότε Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Σταύρος Φωτάκης. Ομιλητής ήτανε, ο καθηγητής Γιάννης Γρυντάκης. Τιμήθηκαν ο π. Νικόλαος Κουτσαυτάκης και ο Σχολικός Σύμβουλος Νικόλαος Φασατάκης. Ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα με Μελαμπιανούς καλλιτέχνες και χόρεψε το χορευτικό του Συλλόγου, μια ομάδα Μελαμπιανών βετεράνων μερακλήδων και ο Λαογραφικός όμιλος ΚΟΥΡΗΤΕΣ.Η εκδήλωση καταγράφηκε στο βίντεο αυτό. Είναι γνωστό και το έχω γράψει πολλές φορές, αλλά και παραδεκτό από όλους τους Ποιμενάρχες της Μητρόπολής μας ότι, ο αρχαιότερος-πρώτος Ιερός Ναός των Αγίων χτίστηκε στον Άγιο Ιωάννη Αμαρίου Ρεθύμνου, από την αρχή αφιερωμένος αποκλειστικά και μόνο στη μνήμη των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων Ρεθύμνου και είναι μέχρι σήμερα, ο πολιούχος ναός του Άη Γιάννη στο κέντρο του χωριού.
Σταύρος Φωτάκης
15.Σταύρος Φωτάκης με Μελαμπιανή παρέα και άλλους φίλους, 1 Ιουνίου 2000 στο κρητικό κέντρο ΚΑΣΤΡΟ, Λύρα Κωστής Φωτάκης, Λαγούτο Βαγγέλης Πετράκης.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=Y3_eOBubJyc
Είναι γνωστή, εδώ και πολλά χρόνια, η φιλική, αλλά και η συγγενική μου σχέση, με πολλούς Μελαμπιανούς, με παλιούς μα και με νέους μερακλήδες, με αποτέλεσμα να κάνω παρέες τόσο στις Μέλαμπες, όσο και στην Αθήνα, με Νίκο Φασατάκη – Κώστα Αυγουστάκη – Γιώργη Φραντζεσκάκη – Μιχάλη Μαμαλάκη – Κώστα Καράλη – Φιλοχτήτη και Μανώλη Τυροκομάκη, κ.ά. Μια πολύ όμορφη παρέα εμονομερίσαμε, την 1η Ιουνίου 2000, στο κρητικό κέντρο ΚΑΣΤΡΟ, με εκλεκτούς μερακλήδες Μελαμπιανούς και άλλους φίλους και επεράσαμε μια όμορφη βραδιά, με τον Κωστή Φωτάκη στη λύρα και στο λαγούτο το Βαγγέλη Πετράκη, που είχανε έρθει από το Ηράκλειο και μας έπαιξαν παλιούς σκοπούς, που καταγραφήκανε σε τούτο το Βίντεο.
Και σήμερα μια διαλεχτή Μελαμπιανή παρέα, συνεχίζομε να μονομερίζομε στην Αθήνα, στην οποία έχω την τύχη και την τιμή να συμμετέχω : Κώστας Αυγουστάκης (λύρα) και Μαρία – Ηλίας Νικηφοράκης (λαγούτο) και Λίτσα – Γιάννης Δουκάκης (λύρα-λαγούτο) και Μαρία – Φιλοχτήτης Τυροκομάκης και Βάσω – Γιώργης Φραντζεσκάκης και Αγγελική – Νίκος Φασατάκης και Αγγέλα – Γιώργος Χριστοφοράκης και Λίνα – Αντώνης Παπαδομιχελάκης – Γιώργης Ζεάκης και Μαρία – Σπύρος Γκλιάτης και Βάσω – Αλέξης Τσουρδαλάκης και Μαριάννα και η αφεδιά μου με τη Νίτσα. Σημείο αναφοράς της μονομέρησης είναι κυρίως, οι ονομαστικές μας εορτές και όχι μόνο, τις οποίες τιμούμε δεόντως, με μεζεκλίκια, τσικουδόκρασα, λυρομπάντουρα και Μελαμπιανά σκοπουλάκια. Η παρέα αυτή, έχει στεριώσει στα σίγουρα και για τα καλά και πιστεύω πως, θα συνεχιστεί με το ίδιο κέφι, κόντρα στις κρίσεις και τα μνημόνια. Τέθοιες παρέες είναι αναγκαίες και για το λόγο ότι, συνεχίζεται η παράδοση των Μελάμπων, η μερακλήδικη παρέα και πιστεύω το σωστό τραγούδι. Προσπαθούμε να ακολουθούμε τα βήματα των παλιότερων, με πρεπειά, σοβαρότητα και αλληλοεκτίμηση. Πιστεύω πως και οι νεότεροι, πρέπει να συνεχίσουνε σ’ αυτά τα χνάρια της Μελαμπιανής παράδοσης, που είναι μοναδική και ιδιαίτερη, γεγονός που για άλλους είναι εντελώς άγνωστη.
Σταύρος Φωτάκης
16.Σταύρος Φωτάκης και Μελαμπιανή παρέα στην Ε.Τ.1, 15 Οκτωβρίου 2003.
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=h7hWyNUuOlQ
Από την εκπομπή Μουσική Παράδοση, που παρουσιάζει ο Παναγιώτης Μυλωνάς, η οποία καταγράφηκε την 15 Οκτωβρίου 2003 και προβλήθηκε πολλές φορές στην Ε.Τ 1.
Τραγουδούν και χορεύουν : Σταύρος Φωτάκης, Κώστας Αυγουστάκης, Γιάννης Δουκάκης, Γιώργης Δουκάκης, Γιάννης Τρουλλινός, Αντώνης Παπαδομιχελάκης, Αλέξης Τσουρδαλάκης, Βαγγέλης Παπαδάκης. Αγγέλα Δουκάκη, Ελένη Αυγουστάκη, Κατερίνα Σπυριδάκη, Ελένη Κατεργαράκη.
Λύρα : Αλέξανδρος Παπαδάκης. Λαγούτα : Πέτρος Καρμπαδάκης – Γιώργος Αναστασιάδης
17. Σύλλογος Αηγιαννιωτών Αμαρίου, Βασιλόπιτα-Χορός, 1994, στο κρητικό κέντρο ΖΟΡΜΠΑΣ
Δείτε το βίντεο : https://www.youtube.com/watch?v=J8jiqy1aUnE
Αρχή του χρόνου του 1994 και οι απόδημοι Αηγιαννιώτες της Αθήνας, αμαζωχτήκαμε στο κρητικό κέντρο ΖΟΡΜΠΑΣ, για να κόψομε τη βασιλόπιτα και να γλεντήσομε, μα προπαντός για να ανταμώσομε, να πούμε μια κουβέντα ο γεις στον άλλο και να ευχηθούμε τα καλύτερα, για την καινούργια χρονιά. Και η μάζωξη ήτονε πολύ μεγάλη, με μπροστάρηδες τη νεολαία που όπως πάντα συμπορπατούνε με τους μεγαλύτερους. Η περιποίηση του κέντρου του Θωμά Χνάρη, ήτονε εξαιρετική, μα και οι οργανοπαίχτες με την Τασούλα και το Νίκο Σωπασή στη λύρα και τους Στρατή Μαμαλάκη, Μανώλη Κακλή και Γιάννη Ξυλούρη στα λαγούτα, εκάμανε τα καλύτερά τωνε, για να περάσομε μια πολύ όμορφη βραδιά και το καταφέρανε. Το βίντεο φανερώνει « του λόγου το αληθές ».
Σταύρος Φωτάκης
18.Σταύρος Φωτάκης, με την Αμαριώτικη Ριζίτικη Παρέα, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014
Δείτε το βίντεο :https://www.youtube.com/watch?v=s6j0lsEaur0&feature=youtu.be
Πριν από δέκα χρόνια, μια ομάδα αποδήμων, από όλα σχεδόν τα χωριά της τέως Επαρχίας Αμαρίου και νυν Δήμου Αμαρίου Ρεθύμνου, με επικεφαλής τον Στρατηγό ε.α Σταύρο Φωτάκη, ερευνητή και ερμηνευτή των ριζίτικων τραγουδιών, δημιουργήσανε μια ξεχωριστή παρέα.
Σκοπός αυτής της παρέας είναι, η ανάδειξη, η διατήρηση και η μετάδοση των ριζίτικων τραγουδιών, όπως οι ίδιοι τα μάθανε και τα τραγουδούσανε στον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής τους.
Είναι γνωστή και αναγνωρισμένη, η δεκαετής επιτυχημένη πορεία της παρέας αυτής, με την αξιόλογη παρουσία της σε πλήθος εκδηλώσεων Πολιτιστικών Συλλόγων, Σωματείων και άλλων φορέων, κυρίως στο λεκανοπέδιο Αττικής, αλλά και εκτός Αττικής και Κρήτης, όπως : στο Πνευματικό Ίδρυμα Κρητική Εστία, στο Πολεμικό Μουσείο, στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, στο Κέντρο Ιστορικών Σπουδών Κορινθίας, στην Ι. Μ. Καλτεζών Αρκαδίας, στο Κέντρο Δικανικών Μελετών, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, σε Τηλεοπτικές και Ραδιοφωνικές εκπομπές, κ.ά.
Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2014 στο Μέγαρο, Μουσικής Αθηνών, με τη συμπλήρωση 190 χρόνων από το μαρτυρικό θάνατο των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων Ρεθύμνου, Μελαμπιανών Αγίων, η Αμαριώτικη παρέα κλήθηκε, συμμετείχε και απέδωσε θαυμάσια, το παρακάτω επίκαιρο ριζίτικο τραγούδι, που στιχουργήθηκε και μελοποιήθηκε, από τον Σταύρο Φωτάκη, ειδικά στη μνήμη των Αγίων.
Στον ουρανό φεγγοβολούν’ κι αστράφτουν’ στη Βουβάλα,
τ’ άστρα τω(ν) νιώ Μελαμπιανώ(ν), τω(ν) Τέσσερω(ν) Μαρτύρω(ν).
Για λευτεριά και για πρεπειά, τω(ν) Χρισθιανώ(ν) το δίκιο
και για την πίστη του Χριστού, την ιερή και αγία,
εχύθηκεν’ το αίμα τως.
Σταύρος Φωτάκης
19.Παλιά συρτά – Ζωντανή ηχογράφηση. Νέα Μάκρη 6-6-2001, στο σπίτι Γιώργη Γκόγκα.
Δείτε το βίντεο: https://youtu.be/F-rGxguRbfE
Την Τετάρτη 6 Ιουνίου 2001, μια φιλική παρέα, επισκέφτηκε τον λάτρη-συλλέκτη της κρητικής μουσικής παράδοσης Γιώργη Γκόγκα, στο σπίτι του στη Νέα Μάκρη Αττικής. Την παρέα αποτελούσανε οι : Κωστής Φωτάκης (Λύρα) – Βαγγέλης Πετράκης (Λαγούτο) και Σταύρος Φωτάκης, Κωστής Αυγουστάκης, Μιχάλης Μιχελουδάκης (Τραγούδι). Το μουσικό μέρος της επίσκεψης κατέγραψε «εν κρυπτώ», όπως το συνήθιζε και αργότερα παρέδωσε στον καθένα από μια κασέτα, το περιεχόμενο της οποίας δημοσιοποιείται, μικρό αφιέρωμα στη μνήμη του. Για την αναχώρησή του, στις 3 Οκτώβρη του 2012 έγραψα τους παρακάτω στίχους :
Το Γιώργη Γκόγκα ’χάσαμε, τση Κρήτης το ξαθέρι,
ένας μπαξές ωριόπλουμος, απού δεν είχε ταίρι.
Τση Κρήτης γόνος εμισός απ’ τον αθό τση νιότης,
σ’ ούλο τον κόσμο δήλωνε ατόφιος Αμαριώτης.
Όρη, λαγκά περπάτηξε, στσ’ Αμαριανές τσι στράτες,
στσ’ αγώνες για τη λευτεριά μαζί μ’ επαναστάτες.
Έδωκε την αγάπη του απλόχερα του κόσμου,
ο λόγος του μυρωδικός του γιασεμιού και δυόσμου.
Τη μουσική τση Κρήτης μας αγάπησε με πάθος,
το κάθε του συνταίριασμα μεστό κι είχενε βάθος.
Το σπίτι του ’ταν ανοιχτό για τσ’ εδικούς και ξένους,
ούλοι γι αυτόν ελέγανε, λόγο καλό κι επαίνους.
Ο Ψηλορείτης θλίβεται, το Κέντρος ανταριάζει,
η Σάμιτος δακρυρροεί, μα πράμα δεν αλλάζει.
Γιώργη, δε σε ξεχνούμενε οι γι εδικοί κι οι φίλοι,
άσβηστο να ’ν’ στη μνήμη σου του τάφου το καντήλι.
Σταύρος Φωτάκης
20.Ριζίτικα τραγούδια – Ζωντανές ηχογραφήσεις δέκα(10) χρόνων.
Δείτε το βίντεο: https://youtu.be/afse_ZnEbPk
Παλιοί ριζίτες, προικισμένοι από το Θεό, με σπάνια φωνητικά χαρίσματα, που τους θαύμαζα ιδιαίτερα, επηρεάσανε καθοριστικά την πορεία μου στο ριζίτικο τραγούδι, από τη μικρή μου ηλικία. Απ’ αυτούς έμαθα να τραγουδώ ριζίτικα τραγούδια, που ταιριάξανε στη βυζαντινή χροιά της φωνής μου και δημιουργήσανε την προσωπική μου έκφραση.
Με τούτα τα δεδομένα, το έτος 2004, πρότεινα και δημιουργήθηκε μια Αμαριώτικη ριζίτικη παρέα, στην οποία τέθηκα επικεφαλής. Είναι γνωστή η πορεία της παρέας αυτής, με την παρουσία της σε πλήθος εκδηλώσεων πολιτιστικών και άλλων κορυφαίων πνευματικών φορέων,όπως : στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, κ.ά, οι περισσότερες από τις οποίες καταγραφήκανε ζωντανά και αποτελούνε το περιεχόμενο τούτου του CDτης 10ετίας, το οποίο έκρινα σκόπιμο να δημοσιοποιήσω, με την ελπίδα πως θα τύχω της επιείκειας εκείνων που θα το ακούσουνε.
Σταύρος Φωτάκης
21.ΑΜΑΡΙΩΤΙΚΗ ΠΑΡΕΑ Ριζίτικα Tραγούδια 2ο DVD
Δείτε το βίντεο : https://www.youtube.com/watch?v=wXwgFI28JpM
Εκλεχτοί μερακλήδες, καλλίφωνοι ριζίτες τραγουδιστάδες, με ιδιαίτερα μελωδικές φωνές, καθιστοί στσι τάβλες κι αγκαλιαστοί στσι στράτες και στσι συνεπαρσές, βρίχνουνται συνεχώς στη μνήμη μου, σε ήχο και εικόνα, να τραγουδούνε όμορφα ριζίτικα τραγούδια, στο χωριό μου τον Άϊ Γιάννη της τέως Επαρχίας Αμαρίου. Παλιοί ριζίτες, προικισμένοι από το Θεό, με σπάνια φωνητικά χαρίσματα, που τους θαύμαζα ιδιαίτερα, επηρεάσανε καθοριστικά την πορεία μου στο ριζίτικο τραγούδι, από τη μικρή μου ηλικία. Απ’ αυτούς έμαθα να τραγουδώ ριζίτικα τραγούδια, που ταιριάξανε στη βυζαντινή χροιά της φωνής μου και δημιουργήσανε την προσωπική μου έκφραση.
Με τούτα τα δεδομένα, το έτος 2004, πρότεινα και δημιουργήθηκε μια Αμαριώτικη ριζίτικη παρέα αποδήμων, στην οποία τέθηκα επικεφαλής, από όλα σχεδόν τα χωριά της τέως Επαρχίας Αμαρίου. Είναι γνωστή η πορεία της παρέας αυτής, με την παρουσία της σε πλήθος εκδηλώσεων Πολιτιστικών φορέων, στην Αττικήόπως : στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, στο Κέντρο Δικανικών Μελετών, στο Πνευματικό Ίδρυμα Κρητική Εστία, αλλά και εκτός Αττικής όπως : στο Κέντρο Ιστορικών Σπουδών Κορινθίας, στην Ι. Μ. Καλτεζών Αρκαδίας, στην Κρήτη, καθώς και σε Τηλεοπτικές και Ραδιοφωνικές εκπομπές.
Οι περισσότερες εμφανίσεις ’γίνανε σε εξωτερικούς χώρους, βιντεοσκοπηθήκανε και συγκεντρωθήκανε, για αρχειακό υλικό. Το έτος 2009 δημιουργήθηκε το πρώτο DVDμε τραγούδια της πρώτης 5ετίας, αναμνηστικό για τα μέλη της παρέας και μόνο. Το έτος 2014 με τη συμπλήρωση της δεύτερης 5ετίας, δημιουργήθηκε το δεύτερο DVD, με αντίστοιχο περιεχόμενο, καθώς και δύο CD με τραγούδια της 10ετίας. Δεν είμαστε καλλιτέχνες αλλά ερασιτέχνες, που εκφράζομε, απλά και μόνο, το μεράκι και την αγάπη μας, γι’ αυτό το ιδιαίτερο είδος του κρητικού δημοτικού μας τραγουδιού, γι’ αυτό ζητούμε την επιείκεια εκείνων που θα μας ακούσουνε.
22.Εκδήλωση μνήμης και τιμής στον Παύλο Πεντάρη. Ριζίτικο από το Σταύρο Φωτάκη : Μάνα κι αν έρθυν οι φίλοι μας ……
Δείτε το βίντεο :
https://www.youtube.com/watch?v=Og8i15P8C1s
Μια σεμνή εκδήλωση μνήμης, στον Παύλο Πεντάρη, τον πρώτο Δήμαρχο της Ηλιούπολης από το 1964 και μέχρι την κήρυξη της Δικτατορίας του 1967 με την κατάργηση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, καθώς και του πρώτου Προέδρου του Συλλόγου Κρητών, που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου του 2017, στο θέατρο του Δημαρχιακού Μεγάρου από τον Σύλλογο Κρητών Ηλιούπολης, στα πλαίσια των προγραμματισμένων εκδηλώσεων, για τα 54 χρόνια ανακηρύξεως της Ηλιούπολης ως δήμος. Μετά τον σύντομο χαιρετισμό του Δημάρχου Ηλιούπολης Βασίλη Βαλασόπουλου, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κώστας Πρωτοπαπαδάκης παρουσίασε την όλη εκδήλωση και αναφέρθηκε στην προσωπικότητα του συμπατριώτη και συγχωριανού του Παύλου Πεντάρη και μάλιστα σε χειρόγραφα ντοκουμέντα της εποχής 1956 κ.ε. Η ομιλία του διανθίστηκε από κρητικούς χορούς χορευτικού συγκροτήματος του Συλλόγου και κρητική μουσική, υπό την καθοδήγηση του καταξιωμένου δασκάλου Δημήτρη Φανουργάκη. Όμως αυτό που εντυπωσίασε και αποτέλεσε το κεντρικό σημείο της εκδήλωσης ήταν το ριζίτικο που απέδωσε, με την χαρακτηριστική κρητική χροιά και την τοπική γλωσσολαλιά ο τέως Πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών, Σταύρος Φωτάκης, Στρατηγός ε.α, γνήσιος εκφραστής της παράδοσης και ιδιαίτερα των ριζίτικων τραγουδιών.
Εφημ. ΣΦΥΓΜΟΣ ΤΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
Σταύρος Φωτάκης
