στίχοι : Γαλάνης Ν. Ιωάννης  

Θυμούμαι κάποιας ταχινής

με το σεβντά μελαχρινής

σασιρντισμένος ,

να έχω την αθιβολή

για το γλυκιό της το φιλί

λαχταρισμένος .

Και διπλοπόδι στον οντά

ένας ορτάκης μου κοντά

ρακιδοπίνει ,

στις μαντινάδες του χωρεί

ότι στη ζήση δε μπορεί

κι όξω αφήνει…

Μα ‘γώ στο πλάϊ ντου θαρρώ

ν’ αναθιβάνω δε βαστώ

τα περασμένα ,

και μπλιο δε βγάνω εμιλιά

οτί ‘χω μέσα στη γ-καρδιά

καλά χωσμένα .

Άχ ψεύτη κόσμε σε γλεντώ

του ναργκιλέ μου ‘ξιστορώ

τα ‘πού θυμούμαι ,

το καρβουνάκι αναρρωτά

ήντα καημός με τυραννά

και δε γ-κοιμούμαι ;

Γροικώ τη γ-κάθε κοντυλιά

το μπουλγαρί παρηγοριά

για το γιαγκίνι ,

ο αμανές μου μοναχά

από το μπέτη ‘πού βρουχά

μπορεί και σβήνει…

                                                στίχοι : Γαλάνης Ν. Ιωάννης  

ΓΛΩΣΣΑΡΙ

Ταχινή=το ξημέρωμα

Σεβντάς=ερωτικός καημός , πόνος

Σασιρντισμένος =ταραχισμένος, σαστισμένος

Αθιβολή=η σκέψη

Γλυκιό=γλυκό

Διπλοπόδι=όταν κάθεσαι στο πάτωμα με τα πόδια σταυροπόδι

Οντάς=το σαλόνι

Ορτάκης=ο φίλος

Ρακιδοπίνει=πίνει ρακί-τσικουδιά

Ζήση=η ζωή

Όξω=έξω

Θαρρώ=νομίζω

Αναθιβάνω=φέρνω στη θύμησή μου, θυμάμαι

Μπλιο=πια

Εμιλιά=η φωνή

Χωσμένα=κρυμμένα

Ναργκιλές=ο ναργιλές

Ξιστορώ (εξιστορώ)=διηγούμαι

Απού=που

Καρβουνάκι=το κάρβουνο του ναργιλέ

Ήντα=τι

Γροικώ=ακούω, αισθάνομαι

Μπουλγαρί=ο κρητικός ταμπουράς

Γιαγκίνι=ο μεγάλος ερωτικός καημός, η ερωτική πυρκαγιά

Μπέτης=το στήθος

Βρουχά=αναστενάζει