Ο Φουντουλάκης Ιωάννης γεννήθηκε στην Αθήνα και απεβίωσε στο Ντουμπάι .
Για μας ΖΕΙ
Πατέρας – Μάνα , Ρένος , Χριστίνα , Ξένια , Ειρήνης
Στη μνήμη του Γιάννη μας, από τη Νίθαυρη.
Αγκάλη ανοίγουμε θερμή
σ΄ όλους τους πατριώτες
σε Νίθαυρη, γύρω χωριά
και τσ’ άλλους Αμαριώτες,
όπως μας αγκάλιασαν κι αυτοί
στον κεραυνό μας τότες (26/5/2017)
Μέρα Μαγιού εμίσεψες
π’ ανθίζουνε τα ρόδα,
μαδήσανε τα γιασεμιά
και φέρανε χειμώνα
Η Άνοιξη σε ζήλεψε
σε θέλησε δικό της
μες στα βαθιά τα σπλάχνα της
σε τύλιξε μωρό της
Μέρα της Αναλήψεως
Ραμαζανιού ημέρες (Ντουμπάι)
οι δυο θεοί συμφώνησαν
ν’ ανοίξουν οι αιθέρες
για ν’ ακουστούνε Ωσαννά
άγγελοι να κατέβουν
να συνοδέψουν μια ψυχή
σε θρόνο να την φέρουν
Ήσουν στην απογείωση
με ουρανό αιθέριο
μα ο κεραυνός σημάδεψε
τα’ αριστερό σου στέρνο
φαίνεται πως εζήλευε
το τρανταχτό σου γέλιο
Μαχαίρι μέσα στην καρδιά
σταμάτησε το χρόνο
και σκόρπισε μ’ απλοχεριά
θρήνο βαρύ
κι ανείπωτο τον πόνο
Περπατητής κι ονειρευτής
τον κόσμο τριγυρνούσες
ζητώντας τον παράδεισο
και τονε κατακτούσες
Με μηχανή(φωτογραφική) σε μηχανή
ποδήλατο κι αγάπη
τον κόσμο αποθανάτιζες
με το δικό σου μάτι
Ανέμελος και γελαστός
θάρρος χαρά σκορπούσες
και τη ζωή με σαρκασμό
τηνε περιγελούσες
Σ’ εσέ δεν πρέπουν δάκρυα
σ’ εσέ δεν πρέπουν θρήνοι
της όλης σου της λεβεντιάς
ύμνοι της πρέπουν, ύμνοι
Χριστιάνα, Ρένος και μαμά
Ξένια και Σπυριδούλα
τα χέρια υψώνουμε ψηλά
και το γιατί ρωτούμε
Φίλοι, αδέρφια, συγγενείς
γονείς χαροκαμένοι
ήρθαν να σε τιμήσουνε
υπέρλαμπρό μου αστέρι
Στον Ψηλορείτη αγάπη μου
ελιώσανε τα χιόνια
και γίναν όλα δάκρυα
για τα δικά σου χρόνια (37)
Σείεται η Κρήτη, σείεται
τραντάζει η οικουμένη
χάσαμε τον Ντελικανή
το γελαστό κοπέλι
Ο Ρένος μας, ο μέντορας
που ήταν το ίνδαλμά σου
σχολείο αφειερώνει σου
που θα’ χει τ’ όνομα σου
(S, John Foundation- Ίδρυμα Αγ.Ιωάννης στη Ζανζιβάρη- Βρεφονηπειακός Σταθμός)
Στη μνήμη του Γιάννη μας, ο θείος του Φουντουλάκης Στέλιος από τη Νίθαυρη έγραψε :
Αγαπημένε μας ανηψιέ
Έφυγες από τη ζωή
τόσο νωρίς και νέος
και δε χαρήκαμε ποτέ
το άπειρο σου κάλλος συνάμα και το δέος
Ήσουν λεβέντης δυνατός πάντα πρωτοστατούσες
οικογενειακά, κοινωνικά, επαγγελματικά
ανήσυχος
πάντα πρωτοτυπούσες
Άφησες τους αγαπημένους σου γονείς, αδέλφια
και την αγάπη της καρδιάς σου Σπυριδούλα
τους θείους, θείες, ξαδέρφια, ανήψια
κι όλους τους συγγενείς
Έφυγες και ταξίδεψες σε άλλους ουρανούς
μα εμείς θα σε θυμούμαστε
χρόνια παντοτινά
σ’ όλη μας τη ζωή
Εύχομαι χώμα ελαφρύ
πάντα να σε σκεπάζει
η μνήμη σου αιώνια
θα ζει μες στην καδιά μας
Αιωνία σου η μνήμη Γιάννη μας αγαπημένε, κουράγιο και υπομονή στους γονείς σου, αδέρφια κι όλους εμάς τους συγγενείς
θείος Στέλιος
