Αναδημοσίευση από : madeincreta.gr
«Η κακοκαιρία τα καθυστέρησε φέτος και δεν φάνηκαν ακόμη στο χωριό στα χελιδόνια…»
Οι δυο φωλιές στο καφενείο του Πυθαγόρα Κασωτάκη περιμένουν τα χελιδόνια…
Αυτές τις μέρες ο παραδοσιακός καφεπώλης της Νίθαυρης στην Αμπαδιά Αμαρίου Πυθαγόρας Κασωτάκης ή, όπως… βαφτίστηκε μεταγενέστερα, Πυθαγόρας ο… Νιθαύριος, αναμένει να υποδεχτεί τους σίγουρους πελάτες του χρόνου στο μαγαζί του, τα τρία ζευγάρια των χελιδονιών από τα τριάντα που φτάνουν στο χωριό (δείτε εδώ κι εδώ) για διακοπές και για να φέρουν στη ζωή τους απογόνους τους!
«Τα περιμένω αυτό τον καιρό και έχουν καθυστερήσει», διαπιστώνει, αφού έχει συνηθίσει τον καιρό που φτάνουν. Όμως, δεν ανησυχεί πως δεν θα έλθουν! «Αυτά ξέρουν πότε θα παρουσιαστούν από το μεγάλο ταξίδι που κάνουν και λέω πως θα προβάλλουν μέχρι το Μάρτιο», προσθέτει. «Φέτος ο καιρός ήταν κακός, είχε χιόνια,και γι αυτό δεν ήλθαν ακόμη, μα θα φανούν! Έχουν τις φωλιές τους και τους τόπους τους και δεν τα διώχνει κανείς…»
Και βέβαια, τόσα χρόνια πια φιλοξενούμενοί του, έγιναν με τον ίδιο αλλά και τους λιγοστούς πελάτες που φτάνουν στο καφεμπακάλικό του, πελάτες και φίλοι. Και μπορεί να μην τους σερβίρει …καφέδες ή τσικουδιές ο ηλικιωμένος επαγγελματίας με τα 90 χρόνια στην πλάτη, όμως, τους παρέχει, αφιλοκερδώς, από την καρδιά του, στέγη, αγάπη και εμπιστοσύνη και γι αυτό τα αποδημητικά πουλιά δεν… αλλάζουν χώρο.
Περιμένει να έλθουν οι φίλοι του ο ηλικιωμένος καφεπώλης της Νίθαυρης. «Τα έχω συνηθίσει τέτοιο καιρό να έρχονται», λέει
Όταν, λοιπόν, θα απομακρύνει τον καπνοδόχο από την ξυλόσομπα, τότε, χωρίς άλλη προειδοποίηση, γνωρίζοντας από την περασμένη τους εγκατάσταση, θα βρουν τη δίοδο για να εισέλθουν στο… σπίτι τους και τότε ο παλαίμαχος καφετζής και οι ντόπιοι θα πουν «αντίο στον χειμώνα». Πριν ένα χρόνο είχε πει: «Έρχονται στη Νίθαυρη μπορεί και δέκα χρόνια, τα συνηθίσαμε και κανείς δεν τα πειράζει. Αν δεν έλθουν, πράμα θα συμβεί…»
Και μπορεί βέβαιοι… πελάτες να είναι τα χελιδόνια, όμως οι άλλοι πελάτες αυτά τα χρόνια έχουν χαθεί και «μπαίνουν πού και πού» Μεταξύ σοβαρού κι αστείου, λοιπόν, σημειώνει: «Οι πελάτες χαθήκανε και αφού οι χωριανοί εξαφανίστηκαν από την πιάτσα, τουλάχιστον έρχονται αυτά και τα έχομε παρέα για κάμποσους μήνες! Επαέ φωλεύουν, επαέ γεννούν και τα χελιδονάκια, και άμα φύγουν, μεγαλωμένα, τα παίρνουν μαζί τους για το μεγάλο ταξίδι της επιστροφής…»
