ΚΗΔΕΙΕΣ

· Ο Δημήτρης Γεωργίου Κυριακάκης πέθανε στις 14/5/2023 σε ηλικία 82 ετών και κηδεύτηκε στο Μοναστηράκι.

Το ΔΣ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια.

ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ π. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΝΤΖΟΥΡΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΚΥΡΙΑΚΑΚΗ

«Αμήν αμήν λέγω υμίν ότι ο τον λόγον μου ακούων και πιστεύων τω πέμψατι με, έχει ζωήν αιώνιον και εις κρίσιν ουκ έρχεται αλλά μεταβέβηκεν εκ του θανάτου εις την ζωήν»

Ο λόγος αυτός του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αγαπητοί μου, ταιριάζει απόλυτα στον εκλιπόντα αγαπητό και μακαριστό πλέον Δημήτρη.

Η ενορία του Μοναστηρακίου σήμερα πενθεί ένα πολύτιμο συνεργάτη, τον αγαπητό και μακαριστό Δημήτρη Κυριακάκη. Πάντοτε ακούραστος πρόσφερε τις υπηρεσίες του στο αναλόγιο αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς, με κόπο και μόχθο, με χαρά και όρεξη, είτε υγιής, είτε ασθενής, όλες τις εποχές, με κρύο με ζέστη, με βροχές και με χιόνια στην ενορία.

Και όχι μόνο στην ενορία του αλλά και στα πολιτιστικά δρώμενα της εποχής του, τον άκουγα να μου μιλάει με αγάπη για το χωριό και για την παράδοσή του. Για την αδελφοποίηση με τα άλλα επτά χωριά με το όνομα Μοναστηράκι τον καιρό που ήταν πρόεδρος. Τις δραστηριότητες – πανηγύρια αλλά και αναπόληση όσων συμβαίναν στο χωριό, πριν εκείνο αρχίσει να αδειάζει από κόσμο.

Κληρονόμος μιας οικογενειακής παράδοσης που τον θέλει ψάλτη, όπως τους πριν από αυτόν, και τον αδελφό του Κωνσταντίνο, αποδίδοντάς τους την ευθύνη της διακονίας με τον τίτλο παπά Δημήτρης – παπά Κωστής.

«Είχα πάρει άδεια», έλεγε «όταν υπηρετούσα φαντάρος για την Κρήτη και ένα αυτοκίνητο με έφερε στις Μάντρες, τότε δεν κυκλοφορούσαν πολλά αυτοκίνητα. Περπατούσα, περιμένοντας ότι θα περάσει κάποιο αυτοκίνητο να με πάρει. Δεν πέρασε κανένα, ώσπου έφτασα στο Μοναστηράκι. Βιαζόμουν γιατί ήτανε οι Χαιρετισμοί και δεν ήθελα να τους χάσω. Φτάνοντας στην εκκλησία, θυμάμαι ήταν τόσο πολύς ο κόσμος στην πόρτα, έξω και μέσα στην εκκλησιά, που δεν μπορούσε να περάσει κανείς. Είδα και έπαθα να φτάσω σπρώχνοντας κοντά στο ψαλτήρι για να ακούσω τους ψάλτες». Τότε δεν ήταν ψάλτης και δεν πήγε στο σπίτι του, στους δικούς του, αλλά στην εκκλησία. Αυτό δείχνει και τον «ένθεο» ζήλο που έκρυβε μέσα του.

Ένας από τους τελευταίους μιας μακράς παράδοσης που θέλει, ο δάσκαλος του χωριού να είναι και ψάλτης στην εκκλησία, γιατί γνωρίζει γράμματα, προσφέροντας πολύτιμο έργο. Με χαρισματική φωνή και καλλιεργημένη, συγχρόνως γέμιζε την εκκλησία με τους ύμνους «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται…»

Προσωπικά ένα μεγάλο ευχαριστώ, για τα όσα χρόνια προσφοράς στην εκκλησία μας, ιδιαίτερα μετά την συνταξιοδότησή του, που αφιέρωσε τον χρόνο στην διακονία του αναλογίου και εκ μέρους του εκκλησιαστικού συμβουλίου, η απόφαση τιμής στο άξιο τέκνο της εκκλησίας:

Ύστερα από την είδηση του θανάτου του Δημητρίου Κυριακάκη, συνεδρίασε το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Σωτήρος και αποφάσισε, για την επί δεκαετίες προσφορά του εκλιπόντος το παρακάτω ψήφισμα:

Στο Μοναστηράκι και στο γραφείο του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Σωτήρος, σήμερα 16 Μαΐου 2023, ημέρα Τρίτη, το εκκλησιαστικό συμβούλιο αποτελούμενο από τον Πρόεδρο αυτού, αιδεσιμότατο π. Γεώργιο Λαντζουράκη και τα μέλη του εκκλησιαστικού συμβουλίου,

συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση, ύστερα από την είδηση του θανάτου του Δημητρίου Κυριακάκη, ο οποίος επί δεκαετίες υπηρέτησε αφιλοκερδώς, ανιδιοτελώς και θείο ζήλο την ενορία της Μεταμορφώσεως Σωτήρος, ως ψάλτης,

«Ψήφισμα του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ι.Ν. Μεταμορφώσεως Σωτήρος για τον εκλιπόντα Δημήτριο Κυριακάκη»

Ψ η φ ί ζ ε ι

1. Να εκφράσει τις συλλυπητήριες ευχές στους συγγενείς του εκλιπόντος.

2. Να τον ανακηρύξει ευεργέτη της ενορίας της Μεταμορφώσεως Σωτήρος και να αναγράψει το όνομά του στους καταλόγους των ευεργετών της ενορίας.

3. Να διαθέσει το ποσό των 100 ευρώ, ως ενίσχυση στο φιλανθρωπικό έργο του Συσσιτίου Απόρων της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, και

4. Τα ακολουθούντα μνημόσυνα, για τον εκλιπόντα, να γίνουν δωρεάν.

Ας ευχηθούμε να είναι αιωνία η μνήμη του αδελφού Δημητρίου. Και να γίνει παράδειγμα για όλους μας η προσφορά του, ακόμα να βρεθούν μιμητές που θα διακονήσουν το έργο του Θεού στις εκκλησίες. Ο Θεός να σε αναπαύσει μετά των Αγίων που αγωνίστηκαν για την εκκλησία Του. Αμήν.

 

Ο Σύλλογος Μοναστηρακιανών Αθήνας «Το Πάνακρον», εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.

 

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΚΔΡΟΜΗΣ ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ

O Σύλλογος Μοναστηρακιανών Αθήνας «Το Πάνακρον», πραγματοποίησε τετραήμερη εκδρομή από 02/06 έως 05/06 στο ιερό νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο, που σωστά αποκαλούν Ιερουσαλήμ του Αιγαίου.

Την πρώτη ημέρα επισκεφτήκαμε το σπήλαιο της Αποκάλυψης. Εκεί ξεναγηθήκαμε στον ιερό χώρο του σπηλαίου, όπου ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος συνέγραψε το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, την Αποκάλυψη. Αυτό το γεγονός έδωσε στη Πάτμο την Παγκόσμια Ιερότητα.

Κατόπιν ανηφορήσαμε στη Χώρα με τα γραφικά στενάκια, τα παραδοσιακά κτίρια με πλούσιο ιστορικό περιεχόμενο, την προτομή του Εμμανουήλ Ξάνθου, καθώς και το σπίτι του, το επιβλητικό δημαρχείο και συνεχίσαμε για το γυναικείο μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής και το Καστρομονάστηρο του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου που δεσπόζει στην κορυφή για να επιβλέπει και να αγναντεύει, τη Σκάλα, το λιμάνι, τα χωριά και τις μαγευτικές παραλίες.

Το πρωί της τρίτης ημέρας, στις 8 η ώρα είχαμε πατήσει το «περιβόλι της Παναγίας», Μονή Ευαγγελισμού.

Το μοναστήρι οργανώθηκε από τον π. Αμφιλόχιο Μακρή, όπου φυλάσσονται τα λείψανά του, αφού Αγιοκατάχθηκε το 2019.

Οι μοναχές, 40 στο σύνολο, συνεχίζουν το πλούσιο έργο του και εμείς είχαμε την ευλογία να παρακολουθήσουμε την λειτουργία της Πεντηκοστής με γυναικεία «Ουράνεια» χορωδία, που μας άφησε άφωνους. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία ψυχικής και πνευματικής ανάτασης.

Στη συνέχεια ζήσαμε μια πρωτόγνωρη φιλοξενία στο πανέμορφο αρχονταρίκι. Μοναχές με χαμόγελο και αγάπη, μας προσέφεραν άφθονα κεράσματα, ετοιμασμένα με την αγάπη τους

και τα χέρια τους, αναδεικνύοντας τα διακονήματά τους. Μας έδωσαν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουμε και να συνομιλήσουμε, αλλά πάνω από όλα μας τόνισαν στην κουβέντα μας ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία από τη συγχώρεση.

Σε αυτή τη σύντομη περιγραφή δεν μπορώ να μην τονίσω πως σε αυτό το ευλογημένο νησί, με πρώτη πάντα την παρουσία του Χριστού, υπάρχει ένα αρμονικό δέσιμο και με τον πολιτισμό, αφού συναντάς ανθρώπους με ευγένεια, εξαιρετική λεπτότητα και χαμόγελο, που ξεκινά από τα μάτια και αυτό παντού όπου και εάν βρεθήκαμε: ξεκινώντας από το πρακτορείο APOLLON, ξενοδοχείο ΕΛΛΗΝΙΣ, καταστήματα, ταβέρνες κ.λ.π.

Αλλά πως να μην αναφερθώ στην απείραχτη, σχεδόν ανέγγιχτη φύση, τις όμορφες παραλίες και όλο το περιβάλλον. Γι’ αυτό φεύγοντας πιστέψαμε ότι την σημερινή εποχή σε αυτό το λουλούδι του Αιγαίου, βρήκαμε την άσπρη πέτρα μέσα στα μαύρα νερά.

Εκ του συλλόγου Μοναστηρακιανών «Το Πάνακρον»,

Η Πρόεδρος

Γεωργία Αναστασάκη Κυριακάκη

 

Αριθμός Προβολών: 41