του ΠΑΡΑΔΕΙΣΑΝΟΥ ΡΗΓΑ

         Ο προπάππους μου ΠΑΡΑΔΕΙΣΑΝΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του ΑΝΤΩΝΙΟΥ  έζησε στα 1840 – 1910 περίπου. Ήταν πέντε αδέλφια Νικόλαος, Γεώργιος, Μιχαήλ, Μαρία και Ροδαμιά, για την εποχή εκείνη της τουρκοκρατίας η οικογένεια ήταν πτωχή. Στο χωριό μου τούρκοι δεν έμειναν ποτέ, όπως λέγεται δεν τους άφηνε ο προστάτης του χωριού «ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ». Κάποιος τούρκος περαστικός έμεινε ένα βράδυ στο καφενείο του χωριού και το πρωί βρέθηκε να κοιμάται σ΄ ένα αλώνι έξω από το χωριό, «τον έδιωξε ο ΑΓΙΟΣ ». Όμως  τούρκοι που έμειναν σε άλλα μέρη της επαρχίας (τώρα είναι δήμος Αμαρίου), είχαν περιουσίες χωράφια και λιόδενδρα στην περιφέρεια του χωριού. Ένας τούρκος που έμενε στις Βρύσες είχε μεγάλη περιουσία στις τοποθεσίες  Αλωνάκι, Πλακωτές, Χώνες, ΓΕΡΟΝΤΟΛΕ, Λίμη ,Χειμαδιά,Δυολίδια κ.λ.π..Την περιουσία αυτή ανέλαβε ο μεγαλύτερος αδελφός Νικόλαος να την φροντίζει, να την καλλιεργεί, να μαζεύει τα παραγόμενα προϊόντα, κυρίως λάδι και να πληρώνεται ανάλογα από τον ιδιοκτήτη  τούρκο ήταν να πούμε φαμέγιος, υπηρέτης ή και δουλοπάροικος. Πολλές  φορές, συνέχεια ο Νικόλαος πήγαινε στις Βρύσες μεταφέροντας τα εισοδήματα στον τούρκο και απέκτησε φιλικές σχέσεις με την οικογένειά του. Το αφεντικό είχε μια μοναχοκόρη που ήταν και μοναχόπαιδο. Ο Νικόλαος  καλόβλεπε -γλυκοκοίταζε-  την κοπελιά και εκείνη τον νεαρό, νέοι ήσαν και δημιουργήθηκε αγάπη, έρωτας  μεταξύ των σαν και κείνη του Ερωτόκριτου με την Αρετούσα. Ο Νικόλαος για να πραγματοποιηθεί ο δεσμός σε γάμο με την τουρκοπούλα, ζήτησε από τον προστάτη ΑΓΙΟ του χωριού (τον ΑΓΙΟ ΙΩΑΝΝΗ) την βοήθεια Του και έκανε τάξιμο στον ΑΓΙΟ  την αιωνόβια ΓΕΡΟΝΤΟΛΗΑ που βρισκόταν στο τουρκοχώραφο της τοποθεσίας Γεροντολέ.
    Η κόρη δειλά – δειλά κάποια στιγμή είπε στον πατέρα της την αγάπη της  για τον   Νικόλαο  αλλά εκείνος δεν συμφώνησε και της απάντησε «μα παιδί μου τον ΔΟΥΛΟ μας θέλεις να παντρευτείς;». Και από εκείνη τη φράση του μέλλοντος πεθερού του ο Νικόλαος πήρε το προσωνύμιο ΔΟΥΛΟΣ και εμείς οι απόγονοί του δούλιδες, όπως για παράδειγμα οι γιοί του Δουλοστελιανός, Δουλομιχάλης, Δουλοπαντελής κ.λ.π.. Ο Τούρκος χωρίς να το θέλει η κόρη του την προξένεψε από την Κρύα Βρύση, πήγαν στις Βρύσες χωριανοί και συγγενείς του γαμπρού και έγινε ο αρραβώνας και μετά με τη νύφη μαζί θα γύριζαν στην Κρύα Βρύση. Ο Νικόλαος πληροφορήθηκε το γεγονός  και βρήκε παρέα νεαρών  από το χωριό και πήγαν στο απέναντι χωριό Χωρδάκι όπου θα περνούσε απ’ εκεί η συνοδεία του γαμπρού, τους έκλεψαν τη νύφη και την έφεραν στο χωριό. Την κοπελιά την έφερε στην πλάτη του ο Πολιός Μπριλλάκης που ήταν το πιο γερό παλληκάρι  της παρέας (Γεώργιος  Παραδεισανός  και Πολύμνια Παραδεισανού μου είπαν). Την πήγαν είπε ο Δουλοπαντελής   στη μάνα μου στο σπίτι του Παπά Μιχάλη (πρόγονος των Καπαρήδων από την κόρη του) η κοπελιά προσηλυτίστηκε στην Ορθοδοξία, την βάφτισαν
                                                                        -2-
ΕΛΕΝΗ και παντρεύτηκε τον Νικόλαο (Παντελής Παραδεισανός  του Δημοσθένη μου είπε). Ο γάμος ήταν νόμιμος και έγκυρος βάσει του   Οθωμανικού Δικαίου  για αλλόπιστους και  ο τούρκος  δέχτηκε για γαμπρό τον Νικόλαο. Το ζευγάρι των νέων απόκτησε την περιουσία στο χωριό και άλλη που είχε στις Βρύσες  ο τούρκος καθ’ ότι η νύφη ήταν μοναχόπαιδο (Γεώργιος Παραδεισανός, Νικολίτσα Μπαγουράκη μου είπαν). Ο γαμπρός Νικόλαος πραγματοποίησε το τάξιμό του στον ΑΓΙΟ και του δώρισε την   ΓΕΡΟΝΤΟΛΗΑ, αφού ήταν πια  ιδιοκτησία του. Η ΓΕΡΟΝΤΟΛΗΑ λέγεται του ΑΓΙΟΥ την έλεγαν με σεβασμό τα παιδιά του Νικολάου και εμείς όλοι οι απόγονοί του, όλοι οι χωριανοί έτσι έμαθαν και τη λένε (Γεώργιος Παραδεισανός, πατέρας μου, μου είπε). Σημειωτέο  ότι το αιωνόβιο ,τεράστιο αυτό μνημειακό ελαιόδεντρο βρίσκεται πάνω στο σταυρωτό σύνορο στα χωράφια τεσσάρων παιδιών του ΔΟΥΛΟΥ  ήτοι: Μανώλη (τζιμπραγού), Δουλομιχάλη, Δουλοπαντελή και της κόρης του Μαρούλης (Μαρίας). Ο ΔΟΥΛΟΣ  ήταν καλοστεκούμενος, έγινε από τους πλούσιους νοικοκυραίους  στο χωριό, ήταν υπολογίσιμος  και απέκτησε έξι γιους και δύο θυγατέρες: ΑΝΤΩΝΙΟΣ, ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ, ΜΙΧΑΗΛ , ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, ΗΛΙΑΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ, ΕΙΡΗΝΗ και ΜΑΡΙΑ. Ο πρώτος γιος Αντώνιος (Μπεταράς) παντρεύτηκε του άλλου νοικοκύρη  Καλογερογιάννη την κόρη Βαγγελιώ.                                                                                       
        Αυτή είναι η ιστορία που ξέρω για τον προπάππου μου ΝΙΚΟΛΑΟ (ΔΟΥΛΟ) που απέκτησε οκτώ (8) παιδιά, είκοσι εννέα (29) εγγόνια, εβδομήντα (70) δισέγγονα και εκατόν πενήντα επτά (157) τρισέγγονα. Σήμερα είναι εν ζωή μια εγγονή του η Παραδεισανού-Μπαγουράκη Νικολίτσα ενενήντα τριών (93) ετών. Επίσης τα δισέγγονά του αγόρια ΠΑΡΑΔΕΙΣΑΝΟΙ: Αντώνης του Ιωάννη, Μιχάλης του Γρηγόρη, Στέλιος , Μανώλης, ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Διογένη, Ρήγας του Γεωργίου, Παντελής και Ελευθέριος του Δημοσθένη. Είμαστε σύνολο οκτώ  (8) μόνο.-

                                                                                         Μ ά ϊ ο ς      2017     

Αριθμός Προβολών: 42