Σαράντα χρόνοι πάνε ‘δα ‘που μέσα στην παρέα
εκειά που κουβεδιάζανε κι ετρώγανε κι επίνα
ένας απ’ ούλους ξαφνικά έριξε την ιδέα
Σύλλογο των Φουρφουριανών να σάξουν στην Αθήνα.
————-
Να σάξουν ένα σύλλογο γέφυρα να ενώνει
τον τόπο απού ‘ναι οι ρίζες μας και μέσα μας βαστούμε
τα ήθη ν-του, τα έθιμα κι όσα καλά ‘χει ακόμη,
μ’ εκείνον ‘που μας έλαχε το μ-πλιά καιρό να ζούμε.
————-
Και σήμερο ο σύλλογος ετούτος εορτάζει
τα χρόνι’ απού περάσανε από την ίδρυσή ν-του
χρόνια που κόσμο βοηθά, τιμά, διασκεδάζει
και γνοιάζεται για το χωριό και την παράδοσή ν-του.
————-
Είναι πολλά που δε μπορώ επά να τ’ αναλύσω
πνευματικά και υλικά τα όσα ‘χει προσφέρει
κι ακόμη και σε δύσκολους καιρούς δεν κάνει πίσω
κι είναι για ν’ απορεί κιανείς πώς τα ‘χει καταφέρει.
————-
Πρέπει να πούμενε, λοιπόν, ποιοι ‘σαν οι πρωτοπόροι
εκείνοινά που ιδρύσανε πριχού σαράντα χρόνια
το Σύλλογο Φουρφουριανών τσ’ Αθήνας «Αη Γιώργη»
που ευχόμαστε ολόψυχα ν’ αποκρατήσει αιώνια:
————-
· Πρώτους, το Λέκκα Παντελή, γυιο του Λεκκομανώλη,
τον πρώτο – πρώτο πρόεδρο Μανώλη Γιακουμάκη,
το Χαλκιαδάκη Εμμανουήλ ή Χαρκιαδομανώλη
και τον κατόπιν πρόεδρο Βασίλειο Κωστάκη.
· Το Σημαντήρα Γεώργιο ή Σημαντηρογιώργη,
έναν Φουρφουριανό γαμπρό, το Νίκο το Χειλάκη,
τον Τσίχλη τον Εμμανουήλ, αλλιώς Τσιχλομανώλη
κι έναν επίσης άξιο Καλλίστρατο Τζωρτζάκη.
· Τον Ιπποκράτη Μουρτζανό του Μουρτσανομανώλη,
έναν σπουδαίο παλαιστή το Νίκο Σημαντήρα,
το Γιακουμάκη Εμμανουήλ ή Λαντσεζομανώλη,
μα και το Γιάννη Μουρτζανό απού ‘παιζε ν-τη λύρα.
· Να πω τον εφοριακό Μανώλη Αντωνάκη,
απ’ τσοι Μανωλακάκηδες το Φυντικομανώλη
με τον Τυροχαράλαμπο, γυιο του Τυρομιχάλη
και τον Κωστάκη Εμμανουήλ ή Πριναρομανώλη.
· Το Σημαντήρα τον Κωστή γυιο πρώτο του κουρέα,
το Γιακουμάκη Μιχαήλ γυιο του Γιακουμογιώργη
του πρώτου πρόεδρου αδερφός και τον Τσιχλάκη Ανδρέα
‘που τον ετότες φοιτητής ο γυιος του Κιτσογιώργη.
· Τ’ αδέρφια Χαλκιαδάκηδες Αντρέα κι Ιπποκράτη
γυιους του Μιχάλη Χάρχαλη κι επίσης το Γρηγόρη
γυιο τ’ Αντωνάκη Νικολή κι έναν ακόμη Γιάννη
το Σημαντήρα, δάσκαλο, γυιο του Γερομανώλη.
· Τσοι τρεις ακόμη δάσκαλους με προσφορά μεγάλη
τον Ιπποκράτη που ‘το γυιος του Νίκου του Αντωνάκη,
το Ζαχαρία του γνωστού Σημαντηρομιχάλη
και τ’ αναγνώστη Παύλου γυιο Εμμανουήλ Τζωρτζάκη.
· Το γυιο του Ταξοκωνσταντή το Νίκο τον Ταξάκη
τα δυο αδέρφια ‘που ‘σανε κόρη και γυιος του Σταύρου
τον πρώτο γυιο ν-του δηλαδή Ζαχάρη Αρχοντάκη
και τη μεγάλη κόρη ν-του Γαρυφαλλιά τη Ντάβου.
· Το γυιο του Ταξοευθύμιου το Νίκο τον Ταξάκη
απού τσοι Μανωλίτσηδες Μανωλιτσογρηγόρη
και το Φουρφουριανό γαμπρό Νικόλαο Σερδάκη
και το Μεράκη Δημήτριο του Μερακομανώλη.
– Να πούμε και τσοι Πρόεδρους που φτάνουνε τσοι δέκα
εκείνους απού σέρνανε και σέρνουνε το κάρο,
‘που ‘σα ‘με ‘δα δεν έτυχε να βγει καμμιά γυναίκα,
μ’ ας είναι ‘δα, με τη σειρά όσοι ‘ναι θα τσοι πάρω:
· Πρώτος των πρώτων στη σειρά Μανώλης Γιακουμάκης
δεύτερος ο Βασίλειος Κωστάκης του Ζαχάρη
στην τρίτη θέση ο Στεφανής είν’ ο Αντωνακάκης
και ο Μιχάλης Πανταλός την τέταρτη ‘χε πάρει.
· Στην πέμπτη θέση ‘που ‘καμε σκιας μιαν οχταετία
κι είν’ ο μακροβιότερος ο Μουρτζανός Μιχάλης,
στην έχτη και την έβδομη με σύντομη πορεία
οι Ιερωνυμάκηδες ο Νίκος κι ο Μιχάλης.
· Μετά ‘πο αυτούς ανάλαβεν ο Στέλιος ο Τζωρτζάκης
και τελευταίοι είναι δυο που ο γεις τ’ αλλού κλουθούνε,
μπράβο που πετυχαίνουνε ο Γιάννης Σαριδάκης
και ο Βασίλης Μουρτζανός να συνεννοηθούνε.
Όμως μεγάλον έπαινο αξίζουν και τα μέλη
που μπαίνουν στα συμβούλια με τόσες δυσκολίες,
γιατί ‘ναι λογικό, θαρρώ, καθένας να μη θέλει
να κοπιάζει και συχνά να ‘χει και φασαρίες.
————-
Για αυτό το χειροκρότημα τ’ αξίζουνε κι εκείνα
κι άλλοι που σ’ εγδρομές, χορούς μας δίδουνε το κέφι
με μουσική, τραγούδισμα, κεράσματα κι αστεία
και συνεχίζουνε κι εδά όντε δεν έχει πένθη.
————-
Όντιμας και ξεχωριστά θα πω για ένα ακόμη,
Πιττάκο τονε ξέρομε, το Μουρτζανό το Γιάννη
που κάθε χρόνο με βροχή, μ’ αέρα και με χιόνι
κι ένα σωρό κεράσματα από την Κρήτη φτάνει.
————-
Για τούτους τσοι μπροστάρηδες που στα σαράντα χρόνια
παλέψαν και το σύλλογο πολύ ψηλά κρατούνε
ευχόμαστε όσων φύγανε Η ΜΝΗΜΗ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΑΙΩΝΙΑ
και σ’ όσους είναι στη ζωή ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ να ζούνε.
ΔΑΦΝΗ 6 του ΜΑΡΤΗ 2016
ΓΙΩΡΓΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤ. ΛΕΚΚΑΣ