Πηγή 🙁Παραδεισανός Νικόλαος) 20/6/2013
Γράφει ο 🙁Γεράσιμος Ζωιδάκης τέως Δ/ντής Δημοτικής Εκπαίδευσης)
Η καρδιά της Κρήτης δε χτυπά μόνο στους Συλλόγους που είναι στο λεκανοπέδιο-αλλά και σ’ όλη την Ελλάδα -Αλεξανδρούπολη-Αγρίνιο-Χαλκίδα-Λαμία-Μεσολόγγι-Πάτρα κ.α..
Ένας σύλλογος υπάρχει και στον Πύργο –με άξιο και δραστήριο πρόεδρο το Θέμη τον Παντουδάκη από την Κίσσαμο-είναι καθηγητής Γυμναστικής και έχει δική του Σχολή με χορευτικό είκοσι (20) άτομα-με κρητικές στολές-κάνει πολλές εκδηλώσεις και έχει μόνιμο λυράρη το γιό μου Θεοχάρη το Ζωιδάκη, καθηγητή Μουσικής.
Το Σάββατο 8 Ιουνίου γιόρτασε την επέτειο της Μάχης της Κρήτης στην κεντρική πλατεία του Αγίου Χαράλαμπου,με πάρα πολύ κόσμο. Το γλέντι κράτησε δύο (2) ώρες, χόρεψαν όλους τους χορούς- και τους παλιούς –Λαζώτη-Τριζάλη-Ανωγιανό πηδηχτό κ.α.
Για την επέτειο μίλησε η Φιλόλογος κ. Φραγκάκη από το Αρκαλοχώρι Ηρακλείου. Το γλέντι συνεχίστηκε με τραγούδι και χορό σε ταβέρνα όπου ο Πρόεδρος παράθεσε τραπέζι, μέχρι τις πρωινές ώρες.
Εκεί γνώρισα τη Ζωή Χαλκιαδάκη από το Φουρφουρά τη γυναίκα του ταβερνιάρη Πυργιώτη Γιώργη. Είναι εξαίρετη Αμαριώτισσα-συζητήσαμε για όλα τα Χωριά-νοσταλγεί το χωριό της και δάκρυζε συνέχεια σε όλη τη συζήτηση. Γνωρίζει πολλούς από τον Άη Γιάννη και ξέρει όλα τα συμπεθεριά. Έφυγε -18- χρονών γιατί κουράζονταν από τις πολλές δουλειές -γιδοπρόβατα-σπαρμένα λέει να θερίζει με το δρεπάνι-κ.α. .Πήγε στην Αθήνα-γνώρισε το Γιώργη- και μένει μόνιμα στον Πύργο. Όταν φύγαμε ο άντρας της με φίλησε και του είπα: «χάρηκα που σε γνώρισα και νάσαι περήφανος για τη Ζωή τη Φουρφουριανή γυναίκα σου». Εκεί βρήκα τυχαία και ένα τυροκόμο από το Θρόνος που είχε έρθει στον Πύργο για να πουλήσει διάφορα τυριά παραγωγής του. Έτσι συναντηθήκαμε τρεις (3) Αμαριώτες στην ταβέρνα.
Τον περασμένο Μάιο ο Σύλλογος Συνταξιούχων Πάτρας-με δύο λεωφορεία πήγαμε 6/ήμερη εκδρομή στα Τρίκαλα-Καρδίτσα-Μετέωρα –Λίμνη Πλαστήρα-Γρεβενά-Κοζάνη-Σαμαρίνα-Μέτσοβο-Γιάννενα κ.α.
Στα Γιάννενα κοντά στη Λίμνη είδα ένα μικρό πάρκο με παρτέρια και λουλούδια και έγραφε: «Κρητικό ΠΑΡΚΟ» .Είχε μέσα δύο ανδριάντες Κρητών πολεμιστών που σκοτώθηκαν εκεί-υπήρχαν δάφνινα στεφάνια στη βάση τους-με κορδέλες που έγραφαν την καταγωγή τους. Τα αποκαλυπτήρια είχαν γίνει πριν λίγες ημέρες.
Ένας ανδριάντας έγραφε: ΜΑΚΡΗΣ από τα Σελλιά και έγραψα την μαντινάδα: «Άφησε θέσεις και σπουδές-σ’ άλλους να συνεχίσουν,
σ’ όσους δεν είχαν δύναμη-να παν να πολεμήσουν».
Ο άλλος έγραφε: ΜΙΧΑΗΛ ΜΕΛΑΔΑΚΗΣ
ΟΠΛΑΑΡΧΗΓΟΣ [1889-1914] ήταν μόλις – 25- χρονών καταγόμενος από την Ασή Γωνιά Αποκορώνου.
Έγραφε: «Στου Μίνωα τη γη ξένε σαν πας
και το τραγούδι ακούσεις του Ριζίτη
πες τους στην Κορυτσά απόμεινα
Φρουρός στην Ήπειρο-Τιμή στην Κρήτη».
Γεράσιμος Ζωιδάκης
τέως Δ/ντής Δημοτικής Εκπαίδευσης
