ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ
Του Γιώργη Λέκκα*
-«Μένουμε σπίτι» και πολλά αντρόυνα θωρούνε
πως με το σπίτι σοβαρά πρέπει ν’ ασχοληθούνε.
-Δίχως μαστόρους που συχνά για πράμα τσοι καλούσα,
νταντάδες, καθαρίστριες πλερώνανε για … λούσα.
-Πιάν’ η γυναίκα το μπουφέ κι ευθύς διαπιστώνει
πως μέσα κι όξω κρύβεται μια λεκανίδα …σκόνη.
-Θωρεί πως έχει περιττή στα ράφια ν-του πραμάθια
κι απάνω θιο στον πάγκο ν-του ένα σωρό κομμάθια.
-Σε τραπεζάκια, σε σερβάν, σε τοίχους «μπιχλιμπίδια»
και σε βιτρίνες, προπαντός, ένα σωρό στολίδια.
-Αρχίζει τότε να πετά, το σπίτι ν’ αλαφρώνει
και …δέκα μέρες πάλευγε μα ‘δα …το καμαρώνει.
-Κι ο άντρας τση μαστορικής την τέχνη δοκιμάζει
κι ό,τι βλαμένο γη στραβό τ’ αλλάζει γη το σάζει.
-Αλλάσει λάμπες ‘που ποτές δεν είχε ξαναλλάξει
και βρύση δεν αφήνει μπλιο μουδέ λεφτό να στάξει.
-Βάφει μπατζούργια, σιδεριές, καρέκλες μαστορεύγει
-κι εδά και να τον κυνηγά η σύζυγος … δε φεύγει.
-«ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ», το λοιπόν, για να προστατευτούνε
κι εν τέλει με το σπίτι μας να …ξαναγνωριστούμε.
Μάρτης 2020
ΔΑΦΝΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
*Επίτ. Πρόεδρος Συλλ. Κρητών Στιχουργών «ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΥΚΑΛΑΣ»
Ιδρυτ. Μέλος Ένωσης Συντακτών Κρητικού Τύπου.