Για τη μνήμη της Ασπασίας Ψαρουδακη
Οκτώβριος 2020
Ασπασία μου μοναδική,
Έφυγες από κοντά μας, αλλά λάμπεις σαν ένα φωτεινό αστέρι που διάβηκες αυτή τη ζωή και που δε θα σβήσει ποτέ…!
Ήσουν ένα ολάνθιστο περιβόλι όλα τα χρόνια…
Ελεύθερο πνεύμα, αξιοπρεπής, ειλικρινής, γλυκιά σαν καραμέλα…
Τίμησες με όλη τη σημασία της λέξης όχι μόνο τον καλό σου σύντροφο, τους συγγενείς όλους, αλλά και ολόκληρο το Αποδουλου!
Δεν ξεχώριζες… πρόσφερες πάντα με ανιδιοτέλεια…
Σκεπτόσουν πολύ…
Η απουσία σου θα είναι αισθητή και εύχομαι το παράδειγμα σου να προσπαθήσουμε όλοι να το μιμηθούμε…
Ο Ερυθρός Σταύρος που ήσουν κοντά του, θα σε αναζητά…
Η θέση σου στο θρόνο δίπλα στο Γιωργη σου, σε περιμένει με ανοικτές αγκάλες…
Και τελειώνω λέγοντας σου ότι θα σε αγαπώ πάντα, γιατί ήσουν «αψεγάδιαστη».
Αντί στεφάνου κατατέθηκε ένα ποσό στο χαμόγελο του παιδιού.
Σε ευχαριστώ για αυτό που ήσουν.
Ιωάννα Παπαγεωργίου