Θεώρησα καλό επειδή έρχεται το καλοκαίρι, να φέρομε στη μνήμη μας και να θυμηθούμε τον τόπο μας , να τον επισκεφθούμε και να δώσουμε ζωή στα χωριά μας, και παράλληλα να δώσουμε ένα στίγμα να επισκεφθούν και άλλοι τον τόπο μας για η νέα τουριστική περίοδο του 2018
Καλό θα ήταν να ξεκινήσουμε νοτιοανατολικά του Ρεθύμνου και από τον δρόμο που πηγαίνομε προς το Αρκάδι. Εκεί είναι σημαντικό να κάνουμε μια στάση στην ιστορική Μονή να προσκυνήσουμε στον Αγ. Κωνσταντίνο και την ,Αγ. Ελένη και να περιηγηθούμε στους χώρους τους μπαρουτοκαπνισμένους. Συνεχίζoντας το ταξίδι σε 10’ είστε στον όμορφο Δήμο μας, τον Δήμο Αμαρίου. Μια καταπράσινη και έφορη κοιλάδα ανάμεσα του Ψηλορείτη και του Κέτρους .
Εκεί ακριβώς φύτρωσε το Αμάρι, σε υψόμετρο 500 μέτρων . Ο πληθυσμός του είναι 5.915 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Έδρα του νέου Δήμου είναι η Αγ. Φωτεινή και ιστορική έδρα ο Φουρφουράς . Η επαρχία Αμαρίου ιδρύθηκε το 1899, ως Επαρχία της Κρητικής Πολιτείας, όταν προσαρτήθηκε η Κρήτη στην Ελλάδα. Έχει 40 περίπου όμορφα χωριά και ενώνει την Βόρεια με την Νότια πλευρά της Κρήτης. Το μεγαλύτερο είναι ο Φουρφουράς. Στην περιοχή υπάρχουν ενδιαφέρουσες Βυζαντινές Εκκλησίες , αρχαιότατοι Μινωικοί οικισμοί, ενώ τα μεγαλόπρεπα βουνά που περιβάλουν τον Δήμο μας προκαλούν στον επισκέπτη ένα όμορφο συναίσθημα. Το Φαράγγι της Πατσού, το Σπήλαιο του Αγ. Αντωνίου, η Υπεραιωνόβια Ελιά που στέκει περήφανα στο πέρασμα του χρόνου στη είσοδο του χωριού Κουρούτες , προκαλούν το ενδιαφέρον του επισκέπτη.
Συνεχίζοντας συναντάμε το χωριό Θρόνος, που έχουν εντοπιστεί τα ερείπια της Αρχαίας Πόλης της Συβρίτου. Υπήρξε ισχυρή και ανεξάρτητη πόλη χάρις στην στρατηγική και γεωγραφική της θέση. Ήταν οχυρωμένη στον λόφο, τη σημερινή Κεφάλα, με θέα ολόκληρη την κοιλάδα του Αμαρίου. Ιδρύθηκε κατά τους ύστερους Μηνωικούς χρόνους, άκμασε έως την πρώτη Βυζαντινή περίοδο, κατά την οποία έγινε έδρα του επισκοπικού θρόνου, απ’ όπου πήρε και το όνομα. Ήταν και μια από τις πρώτες Κρητικές Πόλεις που έκοψαν Νομίσματα. Το πιο γνωστό αργυρό νόμισμα που κόπηκε εδώ, παριστάνει το Διόνυσο να ιππεύει πάνθηρα από τη μια πλευρά και τον Ερμή να δένει τα παπούτσια του από τη άλλη. Η Σύβριτος είχε ως διέξοδο προς τη θάλασσα το λιμάνι της Αρχαίας Σουλίας [ Της σημερινής παραθαλάσσιας περιοχής της Αγίας Γαλήνης).
Συνεχίζοντας και προσπερνώντας τη Μονή Ασωμάτων, στην οποία λειτουργεί από το 1931 γεωργοκτηνοτροφική σχολή, αλλά και παλαιά κάθε Σάββατο γινόταν παζάρι, συναντούμε τον αρχαιολογικό χώρο στο Χωριό Μοναστηράκι. Οι ανασκαφές εδώ ξεκίνησαν από τους Γερμανούς κατακτητές στη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, συνεχίστηκαν από το Πανεπιστήμιο Κρήτης το 1980 και έχουν αποκαλύψει ένα μεγάλο κτιριακό συγκρότημα της Μινωικής Εποχής, περίπου του τέλους της 3ης χιλιετίας π.Χ. Η πόλη καταστράφηκε από σεισμό και ταυτόχρονα κάηκε γύρω στα 1700 π.Χ.
Στη συνέχεια θα συναντήσουμε Αρχαιολογικό χώρο του Αποδούλου, πολύ κοντά στο χωριό, στη θέση Τουρνές. Εδώ τις έρευνες τις ξεκίνησε την δεκαετία του 1930 ο σπουδαίος Έλληνας αρχαιολόγος Σπύρος Μαρινάτος . Αποκάλυψε τρία κτιριακά συγκροτήματα της Παλαιό Ανακτορικής περιόδου 1950 – 1700 π.Χ , όπως επίσης και Θολωτούς Τάφους με πολλά κτερίσματα [ 1380 – 1200 } π.Χ .
Πολύ όμορφο είναι το Φράγμα των Ποταμών που κατασκευάστηκε πρόσφατα.
Σημαντικές είναι και οι Εκδηλώσεις Μνήμης και Τιμής κατά την Επέτειο του Ολοκαυτώματος των χωριών του Κέτρους { Βρύσες,Γουργούθοι Καρδάκι, Δρυγιές, Άνω Μέρος, Γερακάρι, Κρύα Βρύση }, που πραγματοποιήθηκε την 22α Αυγούστου 1944 από τα Ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στα παραπάνω χωριά.
Στα ορεινά χωριά της περιοχής, θα γευτείτε από τα πιο διάσημα Κρητικά πιάτα, όπως Οφτό { αντικρυστό }, αρνί τσιγαριαστό, γαμοπίλαφο και πάντα φιλόξενα και χαμογελαστά από τους ανοιχτόκαρδους κατοίκους. Άλλωστε η Κρήτη μας είναι ονομαστή για την φιλοξενία της.
Τελειώνοντας θέλω να αναφέρω ένα ποίημα από έναν πρωταγωνιστή της Αντίστασης στο χωριό Νίθαυρη, που συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 1942, οδηγήθηκε στις φυλακές της Αγιάς, και στις 23/3/1943 έγραψε αυτό το ποίημα για τη Μάνα του:
‘Μάνα μου βρίσκεσαι μακριά ,
και πώς να σου μιλήσω ,
Να φτάνε το χεράκι μου
να σ’ αποχαιρετίσω.
Άλλοι ζητούν απ’ τους Γονείς,
αμπέλια και περιβόλια,
Και εγώ ζητάω μια ευχή
απ’ τους Γονείς μου τώρα.
Φίλοι που γνωρίζετε,
Φίλοι που μ’ αγαπάτε ,
πως θα με τουφεκίσουνε,
δεν θέλω να λυπάστε.
Μόνο γλεντάτε τον ντουνιά,
τη σφαίρα τη αθλία,
και πλούτη μη γυρεύετε..
ΤΣΑΓΡΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
Α’ Αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Σωματείων Επαρχίας Αμαρίου
Αριθμός Προβολών: 199
