Της Ρουμπίνας Ανδρεδάκη
Στις 12 Αυγούστου 2018 παραβρέθηκα στον Φουρφουρά στην εκδήλωση Μνήμης και Τιμής του Γιατρού Γεωργίου Εμ. Ανδρεδάκη. Μια μεγαλοπρεπέστατη εκδήλωση, όπου όλοι οι παραβρισκόμενοι ήσαν συγγενείς – όχι αναγκαστικά εξ αίματος- όλοι είχαν μια απαράμιλλη αρχοντιά, ένα μεγαλείο ψυχής και πνεύματος, ήξεραν να αγαπάνε, τους προγόνους των να εκτιμάνε και να τιμάνε, ήσαν όλοι ευγενείς! Η όλη ατμόσφαιρα ήταν συγκινησιακά φορτισμένη. Οι ηθικές αρχές και αξίες ενός μεγάλου ανθρώπου, έλαμψαν σαν αναμμένη δάδα και το φως της φώτισε τις νεότερες γενιές. Αυτοί οι λεβέντες πρέπει να ξέρουν ότι τα αγιασμένα χώματα της Κρήτης όπου σήμερα χορεύουν, έχουν ποτισθεί από το αίμα και την προσφορά των προγόνων τους.
Το μήνυμα αυτής της μεγάλης εκδήλωσης επετεύχθη! Η Δημοτική Αρχή του Φουρφουρά και όλοι όσοι συνέβαλαν και συμμετείχαν στη άρτια παρουσίαση αυτής της εκδήλωσης θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι και περήφανοι για το έργο που επιτέλεσαν. Παρουσίασαν και υπενθύμισαν την προσφορά στη ζωή ενός μεγάλου Κρητικού ανδρός, παιδιού του Φουρφουρά, που παρόλο ότι έχουν περάσει 85 χρόνια από τον θάνατό του (16 Αυγούστου 1933) το πνεύμα του παραμένει αθάνατο στην καρδιά της Κρήτης. Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, οι νέες γενιές πρέπει να παραμένουν φωτισμένοι από την δάδα των ηθικών αρχών και αξιών του Γεωργίου Ανδρεδάκη. Χωρίς βαθιές ρίζες ένα; έθνος χάνεται.
Ερχόμενη από την Κύπρο –
«Μοιάζουνε με δυο αδελφές,
Που μένουνε στο ίδιο σπίτι,
Η Κύπρος η πανέμορφη
Κι η δοξασμένη Κρήτη!»
λέει μια Κρητική μαντινάδα – και ατενίζοντας τον Ψηλορείτη που καμάρωνε ακούγοντας να μιλούν για τον καβαλάρη γιατρό που περιδιάβαινε τις ράχες του μέσα στο χιόνι και τη βροχή για να πάει στα γύρω χωριά να προσφέρει τη βοήθειά του, τον άκουσα να αναστενάζει. Τον αδελφό του τον Πενταδάκτυλο ακούει που βογκάει εδώ και μισό αιώνα σχεδόν. Του έχουνε γδάρει τη ράχη, τον έχουνε αιχμαλωτίσει, ποιος τάχα θα τον βοηθήσει;
Η Κρήτη δοξάστηκε και έφτασε σε απάνεμο λιμάνι διότι είχε μεγάλους άνδρες, όπως τον τιμώμενο Γεώργιο Ανδρεδάκη και την ‘παρέα’ του που έδρασαν με σθένος και ανιδιοτέλεια σε όλα τα πεδία, πολιτικά και πολεμικά μέσα σε ύπουλες ίντριγκες πριν από ένα αιώνα.
Σήμερα η ιστορία επαναλαμβάνεται στην Κύπρο. Αυτή μοιάζει με ένα καράβι που πλέει σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Θεόρατα κύματα τη ζώνουν και ύπουλοι ύφαλοι παραμονεύουν. Ενώ το ουράνιο τόξο, το απάνεμο λιμάνι, φαίνεται στον ορίζοντα. Χρειάζεται καπετάνιο δεινό, δεξιοτέχνη, να μπορεί να αντιμετωπίζει ντρέτα το κύμα, να το σπάζει και να περνά, ενώ ταυτόχρονα να αποφεύγει του υφάλους. Το δε πλήρωμα, πρέπει να δρα στις διαταγές του καπετάνιου σαν ένα σώμα, αν θα γλυτώσουν το πλεούμενο και φθάσουν στ’ απάνεμο λιμάνι κάποια στιγμή. Άμποτε να το κάνουν….
Τα διδάγματα της Κρήτης και την αρχοντιά των ανδρών της πριν ένα αιώνα, θα πρέπει σήμερα όλοι να κρατούν σαν λάβαρο και να προχωρούν. Είθε οι δύο αδελφές να μείνουνε στο ίδιο σπίτι κάποτε… είθε να βρουν την ειρήνη.
Η ΕΛΙΑ
Ρουμπίνα Ανδρεδάκη
Στου βουνού τις ραχιές
Οι ρίζες είναι βαθιές.
Ρουφούν το νέκταρ απ’τη γη
Και δίνουν στο δέντρο πνοή.
Το δέντρο μεγαλώνει
Και ο κορμός δυναμώνει.
Η ελιά η ευλογημένη,
Στη σκιά της ο καθένας μένει.
Στον γκρεμό μεγάλωσε
Και απ’του χειμώνα το βοριά δεν πάγωσε
Άντεξε στου χρόνου το πέρασμα
Και την παίνεσαν με άσμα και κέρασμα.
Ένα άσπρο περιστέρι το κλαδί της έφερε,
Της ειρήνης το σύμβολο μετέφερε.
Έχει καεί στη φωτιά,
Έγινε στάχτη και καπνιά.
Σαν τον φοίνικα απ’τις στάχτες ξεπέταξε,
Και δυνατότερη πέταξε
Για να σταθεί σε χαρές και λύπες αγέρωχη
Για αιώνες, υπέροχη!
Ένα αιωνόβιο δέντρο
Είναι η ελιά στου βουνού το κέντρο.
Με φύλλα καταπράσινα και πελώρια κλαδιά,
Και λίγα φύλλα κίτρινα, κρυμμένα βαθιά.
Τα υγιή δυνατά κλαδιά με σθένος μεγαλώνουν
Τα φύλλα και ο καρπός τους σε θαμπώνουν.
Και καθώς γοργά περνούν τα χρόνια,
Η ελιά πάντα ολόρθη στέκεται σε βροχές και χιόνια.
Ηθικές αξίες και αρχές απ’τις ρίζες παράγονται,
Σε κάθε κλωνάρι και φύλλο διοχετεύονται,
Δημιουργώντας περισσότερους υγιείς βλαστούς για να καλύψουν,
Αυτούς που τη ζωή δεν θ’ανακαλύψουν
©Rubi Andredakis 2014
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ
Ρουμπίνα Ανδρεδάκη
Παιδί αποδήμων της Αφρικής, Κρητικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1948, στο Μόση της Τανζανίας, (Ανατολική Αφρική) όπου και μεγάλωσε. Έχει αποκτήσει αρκετά διπλώματα σε τέσσερεις γλώσσες (Αγγλικά, Ελληνικά, Γαλλικά και Ιταλικά), καθώς και ΒΑ στην Δημοσιογραφία και Δημιουργηκό Γράψιμο. Έχει εργαστεί σαν καθηγήτρια Αγγλικών. Από το 1992 έχει κάνει πολλές μεταφράσεις, και έχει γράψει πολλές μικρές ιστορίες, ποιήματα και άρθρα. Από το 2002 η δουλειά της άρχισε να εκδίδεται και μερικές φορές αναφέρθηκε σαν ξεχωριστή συγγραφέας. Είναι η ιδρύτρια του «RUBINI PUBLICATIONS” (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΡΟΥΜΠΙΝΙ) Είναι συντάχτρια και εκδότρια του Αγγλικού περιοδικού «Creature Features-The Ark Of Writing», (Ξεχωριστά Πλάσματα – Η Κιβωτός Του Γραψίματος) το οποίο περιέχει μικρές ιστορίες, ποιήματα και άρθρα που αναφέρονται στο ζωικό βασίλειο. Σκοπός του περιοδικού είναι η προβολή του χαρακτήρα των ζώων και η σχέση τους με τον άνθρωπο δια μέσου των αιώνων. Το περιοδικό αναδείχθηκε ως καλύτερο περιοδικό που περιέχει ποίηση για το 2011 από το IPTRC και η ίδια αναδείχθηκε ως καλύτερη συντάκτρια 2013, για το ίδιο περιοδικό από το IWA. Ο 1ος και 2ος τόμος του “The Highlights Of Creature Features” (Τα Εξέχοντα των Ξεχωριστών Πλασμάτων) το οποίο είναι μία συλλογή από τις καλύτερες καταχωρήσεις του περιοδικού, (τεύχος 1-12 και 13-20 αντίστοιχα), συντάσσεται και εκδίδεται επίσης από την ίδια. Έχει επίσης συντάξει και εκδώσει «Τα Παραμύθια Της Γιαγιάς –Το Τιγράκι Τίγκα Το Γουομπιδοκουτσούβελο και οι Φίλοι Του» τόμος Α, (παιδικό βιβλίο) της Ελίζαμπεθ Πράΐς – Αυστραλία. και το ‘The Rainbow, Trilingual Poetry Anthology, -Russian, English, Greek-‘ (Τρίγλωσση Ποιητική Ανθολογία –Ρωσικά, Αγγλικά, Ελληνικά-) του Dr. Adolf P. Shvedchikov (Δρ. Αδόλφος Σβετσίκοβ) και Τα Πρώτα μου Ποιήματα (My Junior Poems) Αγγλικά, Ελληνικά, Ρωσικά και Γαλλικά –της Όλγα’ς Ρουμπίνα’ς Παναούτα, (ετών 12). Έχει επίσης εκδώσει επί σειρά ετών, το περιοδικό “The Sons Of Camus Writers International Journal”, (Οι Γιοί του Καμύ, Περιοδικό Διεθνών Συγγραφέων) το οποίο είναι χρονιαίο συντάχτρια του οποίου είναι η Δνις Ann Davidson, (Αννα Ντέβδσον) από τον Καναδά. «Ο Άνθρωπος υπό τη Σκιά της Ίδης» είναι το πρώτο της ιστορικό μυθιστόρημα. Γράφει στην Αγγλική και ελληνική γλώσσα και πολλά από τα έργα της είναι και στις δύο γλώσσες. Τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Ρωσικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά, Χίντι, Σανσκρίτ (Ινδικά –Ινδο-Ασιατική Ακαδημία Λογοτεχνίας) Ρουμανικά Κινέζικα και Σουαχίλι.. Είναι παντρεμένη, έχει δύο γιούς και είναι μόνιμα εγκατεστημένη στην Κύπρο από το 1970. Έχει επίσης καταχωρηθεί στο “Dictionary of Contemporary International Poets” (Λεξικό Σύγχρονων Διεθνών Ποιητών) και στο “World Poetry Yearbook 2009 και 2013” (Παγκόσμιο Ετήσιο Ποιητικό Βιβλίο 2009, 2013 και 2014). Είναι μέλος του «International Writers & Artists Association (IWA).» (Διεθνής Οργανισμός Γραμμάτων και Τεχνών), και έχει αναδειχθεί ως καλύτερη μεταφράστρια 2013 από το IPTRC. (International Poetry Translation Research Centre- Διεθνές Κέντρο Ερευνών Ποίησης Μετάφρασης). Έχει επίσης διορισθεί μέλος σύνταξης στο ίδιο Κέντρο, αφού έκανε την ελληνική μετάφραση και σύνταξη στην τρίγλωσση (Κινεζικά, Αγγλικά, Ελληνικά) ανθολογία: «Δέκα Κορυφαίοι Ποιητές στη Σύγχρονη Κίνα». 2016 βραβευθείσα στην Δημιουργικότητα από τον Οίκο Ναζί Νααμάν για τον Πολιτισμό γίνεται μέλος MNAC. Το ποίημα της ‘Αλέξανδρος’ δημοσιεύθηκε σε 10 γλώσσες στο Ετήσιο Βιβλίο του Οίκου. Έχει πρόσφατα εκδώσει μία πολύγλωσση ποιητική συλλογή «Α&1 Είναι η Βάση- 50+1 Ποιήματα σε 10+1 Γλώσσες».
