Γράφει ο Σταύρος Φωτάκης
Κάθε φορά που πλησιάζει ο χρόνος των Νομαρχιακών(Περιφερειακών) και Δημοτικών εκλογών, γίνονται πολλές συζητήσεις και κυρίως παρασκηνιακές διεργασίες με τα κόμματα, για το περίφημο χρίσμα των υποψηφίων, δηλαδή το κομματικό χρίσμα. Με λίγα λόγια, ποιός θα επιλεγεί από το κάθε κόμμα, που θα εξυπηρετεί πρωτίστως τα συμφέροντά του και δευτερευόντως τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια. Οι ισχυρισμοί περί «υπερκομματικών», «όλων των πολιτών», κ.λπ., είναι παχιά λόγια, αγάπες και λουλούδια, ομορφοταιριασμένα παραμύθια όλων των υποψηφίων. Αυτό πρέπει
να γίνει κατανοητό από όλους τους πολίτες, ανεξάρτητα από τις κομματικές τους προτιμήσεις. Δυστυχώς άλλοι αποφασίζουν δήθεν για τον πολίτη, αλλά στην ουσία χωρίς αυτόν και όχι γιαυτόν. Το πρόβλημα είναι, πώς οι πολίτες θα επιλέγουν τον καταλληλότερο, που θα αγωνιστεί πραγματικά και θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα του τόπου και των κατοίκων, διεκδικώντας και όχι υποκύπτοντας στους κομματικούς μηχανισμούς;. Η απάντηση είναι απλή και κατανοητή. Να μην αποδεχτούν κανέναν κομματικό υποψήφιο, κανέναν με κομματικό χρίσμα. Να αποδοκιμάσουν στις ερχόμενες Αυτοδιοικητικές εκλογές όλους τους υποψηφίους, σημαιοφόρους κομματικών συναλλαγών. Οι υποψήφιοι πρέπει να ζητούν και να παίρνουν, χρίσμα πολιτών και όχι κομμάτων.
Από τα παχιά λόγια, που ακούγονται προεκλογικά από όλους τους υποψηφίους, είναι και εκείνα της προσφοράς προς τον πολίτη. Όλοι μιλούνε για προσφορά. Όλοι λένε πως θέλουνε να προσφέρουνε και γιαυτό ζητούνε την ψήφο του πολίτη. Η διάθεσή τους όμως για προσφορά πληρώνεται και μάλιστα πολύ ακριβά. Θα ήταν πολύ χρήσιμο να μάθαινε ο πολίτης ποιό είναι το συνολικό ετήσιο κόστος όλων αυτών των «προσφορών». Και αυτό όλο το κόστος πληρώνεται από το υστέρημα του πολίτη. Όποιος θέλει να προσφέρει στα κοινά πρέπει να προσφέρει αφιλοκερδώς. Αυτή είναι η πραγματική έννοια της προσφοράς. Η προσφορά στα κοινά είναι προαιρετική και πρέπει να είναι άμισθη, χωρίς καμιά απολύτως οικονομική απολαβή και μάλιστα σε βάρος του πολίτη. Κανείς εκλεγμένος δεν πρέπει να είναι έμμισθος. Οποιαδήποτε υποχρεωτική αμοιβή πρέπει να διατίθεται, για την οικονομική στήριξη των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και γενικά για κοινωνικό έργο. Αυτό σημαίνει προσφορά. Ας αποδεχτούνε λοιπόν όλοι οι υποψήφιοι την αφιλοκερδή προσφορά τους και τότε κάτι θα έχουνε προσφέρει πράγματι στα κοινά. Προσφορά στην πράξη και όχι στα λόγια.
Με αυτές τις σκέψεις εκτιμώ ότι, όλα τα κόμματα πρέπει να αφήσουν τους πολίτες στις προσεχείς Αυτοδιοικητικές (Καλλικρατικές) εκλογές να αποφασίσουν μόνοι τους. Οι πολίτες με την ψήφο τους να το εκφράσουν και να αγωνιστούν για τον «καλόν αγώνα», για τη μάχη και τη νίκη τη δική τους και όχι των κομμάτων.
Η Αυτοδιοίκηση χρειάζεται καλό κουμάντο, καλή διαχείριση, διαφάνεια, καθαρά χέρια, συντήρηση των έργων και εγκαταστάσεων, καθαριότητα, στρατηγικό σχεδιασμό, διεκδίκηση των δικαιουμένων για τους πολίτες, προοπτική για το μέλλον.
