Ήσουν το τρίτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας του Φουρφουρά. Ήσουν ένας ήσυχος και αθόρυβος άνθρωπος, το χαρακτηριστικό γνώρισμα των Αμαριωτών των εργατικών που τους διακρίνει η ανθρωπιά.
Δυστυχώς δεν γλύτωσες από τη δρεπανηφόρο νόσο της εποχής. Οφείλω ως ελάχιστο φόρο τιμής μια μικρή αναδρομή στα δύσκολα βιώματα της αδελφής μου Άννας.
Ξεκίνησες από μια φτωχή οικογένεια με τις φυσικές δυσκολίες της φτώχειας αλλά και τα αφύσικα εμπόδια προσπέλασης από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. Φοίτησες στο εξατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων Ρεθύμνου. Σημαντικός σταθμός για τη μόρφωσή σου ήταν το οικοτροφείο Παιδική Στέγη του αείμνηστου παπά Γιάννη Πίτερη όλα τα Γυμνασιακά σου χρόνια. Στην Παιδική Στέγη ήσουν υπόδειγμα συμπεριφοράς και εργατικότητας, εξάλλου δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά από το παράδειγμα της εργατικότητας των γονιών σου.
Τελειώνοντας το Εξατάξιο Γυμνάσιο εισήχθης με την πρώτη στην ΑΣΟΕΕ-ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ. Ήταν η εποχή εκείνη που και τα παιδιά από την επαρχία τα αγροτόπαιδα ήθελαν να κατακτήσουν την μόρφωση. Γνωρίζοντας ο Παπά Γιάννης Πίτερης ιδρυτής της Παιδικής Στέγης τις οικονομικές δυσκολίες για να σπουδάσεις σε πρότεινε στη Λέλα Κούνουπα που είχε μεγάλη κοινωνική δράση στο Ρέθυμνο (μητέρα του αείμνηστου Ανδρέα και Μανόλη Κούνουπα Φαρμακοποιού-Οδοντιάτρου) που είχε πάει στην Αθήνα και έμενε σε μεγάλη ηλικία να την βοηθάς στις εργασίες του σπιτιού της και έτσι κατάφερες να σπουδάζεις. Σε βοηθούσε βέβαια και οικονομικά ο άτυχος ο αδελφός σου ο Νικολής στέλνοντάς σου χρήματα από τη Δυτική Γερμανία που εργαζόταν στα φοβερά χυτήρια της Buderus τότε. Τελειώνοντας τη σχολή γνωρίστηκες με τον σύζυγό σου Αντώνη Χριστόπουλο και αποκτήσατε δυο καλά παιδιά τον Βαγγέλη και την Κωνσταντίνα.
Πριν καλά-καλά τελειώσουν το Λύκειο τα παιδιά πέθανε ο Αντώνης και έτσι ήρθε πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση. Βρέθηκε τότε ο από μηχανή Θεός ο αδερφός της ο Γιώργης ο Φαρμακοποιός που είχε νικήσει ήδη τη φτώχεια και έτσι κατάφεραν τα παιδιά να σπουδάσουν και στη συνέχεια να εργαστούν σε επιχειρήσεις. Εξάλλου η οικογένεια είναι το συστατικό στοιχείο για τη στήριξη των μελών της. Ως πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ με το νόμο του ΑΣΕΠ προσλήφθηκες σε μεγάλη Εφορία των ΑΘΗΝΩΝ. Τοποθετήθηκες στο τμήμα Φορολογικές ενημερότητες. Πολλοί μικροεπιχειρηματίες με δυσκολίες οικονομικές είχαν προβλήματα και μου έλεγες πολλές φορές ότι προσπαθούσες και έβρισκες μια λύση με ρυθμίσεις να μην χάσουν την επιχείρηση ή την ασφάλιση για σύνταξη. Μάλιστα μου έλεγες τα λόγια κορυφαίων-εμβληματικών καθηγητών σου στην ΑΣΟΕΕ με μεγάλο ανάστημα, ασυμβίβαστων και μάλιστα σε περίοδο Χούντας αλλά ανθρώπων (Χρυσοκέρης-Τριποσκιάδης) που σας έλεγαν ότι οι νόμοι έχουν φτιαχτεί για τους ισχυρούς οικονομικά δυστυχώς. Η φήμη σου στους φορολογούμενους της ΕΦΟΡΙΑΣ ήταν γνωστή και ζήταγαν την ΤΑΞΑΚΗ. Εξάλλου δεν γινόταν αλλιώς τα βιώματά σου δεν μπορούσες να τ΄αρνηθείς γιατί αυτά είναι η συνείδηση που μας καθοδηγεί σε όλη μας τη ζωή.
Στην αρρώστια σου δεν ήθελες να στεναχωρήσεις κανένα, υπέφερες μόνη σου ως το τέλος έτσι ήταν ο χαρακτήρας σου. Η τελευταία επιθυμία σου ήταν να κηδευτείς στο χωριό σου και να ταφείς στον τάφο των γονιών σου. Για όλα τα προηγούμενα ο Ύψιστος θα σε κατατάξει μεταξύ των Δικαίων.
Ευχαριστούμε τους αγαπητούς Ιερείς, τον Δήμαρχο ΑΜΑΡΙΟΥ Παντελή Μουρτζανό, όλους τους χωριανούς, τους συγγενείς και φίλους και όλους που ήρθαν από μακριά.
Φουρφουράς 24/4/2025
Ο αδελφός της Αντρέας Ταξάκης
Επί τιμή Δ/ντής Δευτεροβάθμιας