Η Αργυρώ Κανακάκη γεννήθηκε στον Πειραιά το 1945 από γονείς Αμαριώτες, τον Μιχάλη Κανακάκη από τις Βρύσσες και την Άννα Κανακάκη το γένος Παραδεισανού από τον Άγιο Ιωάννη και τίμησε με τη ζωή και το έργο της την κρητική της καταγωγή. Πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1997, σε ηλικία μόλις 52 ετών, αφήνοντας ένα πολύ αξιόλογο έργο μέρος του οποίου εκτέθηκε από τις 23 Ιανουαρίου ως τις 22 Μαρτίου 2024 στο ‘Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος’ με τίτλο: «Ηρώ Κανακάκη: η συνέπεια της ζωγραφικής διαδικασίας». Την έκθεση τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί επώνυμοι, μεταξύ αυτών και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, και πλήθος κόσμου.
Η Ηρώ Κανακάκη, που σπούδασε χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με δάσκαλο τον Κωνσταντίνο Γραμματόπουλο, εξορίστηκε με το ξέσπασμα της δικτατορίας στη Γυάρο. Το 1972 φιλοτέχνησε το εξώφυλλο για το πρώτο τεύχος του περιοδικού «Αντί» και τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση στη γκαλερί «Ώρα».
Με έργα στο πνεύμα του κριτικού ρεαλισμού, η Κανακάκη στηλίτευε το καθεστώς και εγγραφόταν στη χορεία των Ελλήνων δημιουργών της εποχής που έδωσαν πολιτικό χαρακτήρα στο έργο τους. Το 1973 η ζωγράφος έφυγε για τη Αγγλία όπου παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές. Έμεινε στο Λονδίνο έως το 1989 και επηρεάστηκε ιδιαίτερα από το διεθνές κλίμα. Συνέχισε να ζωγραφίζει και να εκθέτει στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Όταν γύρισε πια στην Αθήνα, δίδαξε σχέδιο στη σχολή Βακαλό. Η ζωγραφική της, εκείνα τα χρόνια και μέχρι τον θάνατό της, επηρεάστηκε από τον εξπρεσιονισμό και τον κυβισμό, δίνοντας έκφραση σε ατομικά πια βιώματα και σε προσωπικές ανησυχίες.
(Αδάμ Παραδεισανός – Κώστας Σασματζόγλου)
