Ελένη δεν εμπόρεσες τον χάρο να νικήσεις
κι ήταν γραφτό σαν το κερί σιγά – σιγά να σβήσεις
Για σένα μαύρα θα φορεί παντοτινά η Κρήτη
γιατί ήσουν άξιο παιδί θρέμμα του Ψηλορείτη
Έκανες οικογένεια που είχε αρχές κι αξία
και ήσουνα υπόδειγμα μέσα στην κοινωνία
Πίστη βαθιά εις τον Χριστό είχες στην εκκλησία
κι άναβες το καντήλι σου πάντα στην Παναγία
Στην κοινωνία ήτανε μεγάλη η προσφορά σου
γι’ αυτό και ανεξίτηλο θα μείνει τ’ όνομά σου
Τον ξένο πόνο έκανες δικό σου και πονούσες
κακό δεν έκανες ποτέ και πάντα βοηθούσες
Και ο Αντώνης σήμερα θα βάλει τα καλά του
να σε δεχτεί όπως παλιά μέσα στην αγκαλιά του
Παρηγοριά στους συγγενείς, στην οικογένειά σου
που θα το συνεχίζουνε το άξιο όνομά σου
Στα όνειρά τους να ‘ρχεσαι συχνά να σε θωρούνε
πάντοτε θα σε σκέφτονται και θα σε νοσταλγούνε
Να ‘ναι το χώμα ελαφρύ α που θα σε σκεπάσει
εμάς το μοιρολόι μας στον ουρανό θα φτάσει
Και με τσ’ αγγέλους θα γενεί τραγούδι, μαντινάδα
να σβήσει από πάνω σου του χάρου την κρυάδα
Χαιρετισμούς στους Κρητικούς α που θα συναντήσεις
και τον Ξυλούρη να πα βρεις απόψε να γλεντήσεις
Και στην αιωνιότητα να ‘χεις καλό ταξίδι
θα βρούμε τρόπο να ‘χεις φως στου Άδη το σκοτίδι
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΟΥΔΑΚΗΣ
