-Το χώμα ‘που σε σκέπασε, γλυκόλαλο αηδόνι
να ‘ναι ελαφρύ κι απάνω ν-του λουλούδι να φυτρώνει.
-Όντε ‘τραγούδιες έκανες ν’ αναγαλλιά η ψυχή μας
κι εδά σε ποιόν να πούμενε την παραπόνεσή μας.
-Άφηκες τα εγκόσμια και ‘πήγες στα αιώνια
να σμίξεις μ’ άλλα κρητικά γλυκόλαλα αηδόνια.
-Πρώτο τ’ αηδονάκι σου Μαρίνα ν’ αγκαλιάσεις,
να τη γεμώσεις με φιλιά και να τηνε χορτάσεις.
-Για δε ν-τη ‘χόρτασες στη Γη πριχού σου τηνε πάρου
κι είχες όσο ‘ζιες δίκαια παράπονα του χάρου.
-Μα εδά ‘που θα την έσμιξες, αξέχαστε Μανώλη,
θα χαίρεστε παντοτινά σ’ ουράνιο περβόλι.
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ
Γιώργης Αριστ. Λέκκας*
*Επίτ. Πρόεδ. Συλλ. Κρητών Στιχουργών «ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΥΚΑΛΑΣ»
Ιδρυτ. μέλος « Ένωσης Συντακτών Κρητικού Τύπου»
Αριθμός Προβολών: 59
