Λατρευτέ μας πατέρα
Έφυγες από κοντά μας ήσυχα και πιστεύω αναπαυμένος, σωματικά γιατί δεν κουράστηκες, δεν βασανίστηκες ούτε μας κούρασες τα τελευταία χρόνια της ζωής σου και ιδιαίτερα τις τελευταίες σου μέρες, αλλά πιστεύω και ψυχικά, γιατί μόνος σου διάλεξες να μην μπεις στην ταλαιπωρία των χειρουργικών επεμβάσεων και στην διαδικασία της αιμοκάθαρσης, αλλά να κοιμηθείς τον αιώνιο ύπνο σου, χωρίς να ταλαιπωρήσεις και να ταλαιπωρηθείς.
Άλλωστε αυτό στο χρωστούσε η ζωή, γιατί στα πρώτα χρόνια της ζωής σου, ορφανός από μάνα και πατέρα, που εκτελέστηκε στο ολοκαύτωμα των Βρυσών τον Αύγουστο του 1944, ήταν δύσκολα και βασανιστικά. Δούλεψες σκληρά σε διάφορες εργασίες στην γη που σε γέννησε. Ξενιτεύτηκες στην Αθήνα μόνος σου, χωρίς την οικογένειά σου, εργαζόμενος και πάλι σκληρά, μέχρι να μονιμοποιηθείς στην Π. Αεροπορία, όπου και συνταξιοδοτήθηκες.
Έκλεισες τον κύκλο της ζωής σου πλήρης ημερών, απέκτησες εγγόνια και δισέγγονα και είμαι σίγουρος ότι διάλεξες τον καλύτερο τρόπο να φύγεις από κοντά μας.
Σαν τελευταίο μου αποχαιρετισμό θέλω να σε ευχαριστήσω που, ποτέ στα χρόνια που έμεινες μόνος, χωρίς την αγαπημένη μας μητέρα και σύντροφο σου , ποτέ δεν μας στενοχώρησες και ποτέ δεν με προσέβαλες στους γείτονες και στους φίλους μου, που πάντα τους έκανες παρέα και όλοι σε σεβόταν και σε αγαπούσαν σαν πατέρα τους.
Ιδιαίτερα σε ευχαριστώ που διάλεξες εμένα, για να σου κλείσω τα μάτια και να είμαι δίπλα σου στην τελευταία σου αναπνιά.
Να είναι ελαφρύ το Βρυσανό χώμα που σε καλοδέχτηκε. Σου ευχόμαστε Αιώνια γαλήνη, αγκαλιά με την μάνα μας.
Με πολύ αγάπη και απέραντη ευγνωμοσύνη τα παιδιά σου.
Νίκος Κραουνάκης
