Ένα άλμπουμ όχι όποιο κι’ όποιο… Ένα άλμπουμ που πραγματικά εμπνέει δημιουργικά ακόμα κι’ από το εξώφυλλό του. Επί λόγω τιμής πριν δω καμιά από τις εσωτερικές σελίδες του, έγραψα την πάρα κάτω μαντινάδα για το γέρο πολέμαρχο, που απεικονίζεται σε τούτη την πρώτη πρώτη φωτογραφία, που όντως άξιζε να γίνει εξώφυλλο∶
Ε δε ν-τ’ αποχωρίζεται άρματα και στιβάνια,
κι’ όντε φωτογραφίζεται με γράδες και με γλάνια.
Έχει δίκιο ο άξιος συλλέκτης τούτου του πολυσυλλεκτικού φωτογραφικού υλικού, που με τόση φροντίδα και επιμέλεια έχει κατηγοριοποιήσει και εντάξει στις πολυποίκιλες κοινωνικές και όχι μόνον δραστηριότητες που αφορά και αναφέρεται, σε 16 κατηγορίες, να ξεκινά στην εισαγωγή του με την εξής επισήμανση ∶
«Διασώζομε και αναδεικνύομε το παρελθόν ― ζούμε και χαιρόμαστε το παρόν ― οραματιζόμαστε και δημιουργούμε το μέλλον». Ναι όλη η δύναμη που έχει η φωτογραφική απεικόνιση ζωντανεύει ξεφυλλίζοντας τις σελίδες τούτου του άλμπουμ που το Ανώτατο Πνευματικό Ίδρυμα της χώρας, η Ακαδημία Αθηνών, ετίμησε με επαινετική διάκριση, δικαιώνοντας την προσπάθεια του δημιουργού του.
Ο Σταύρος Φωτάκης είχε την έμπνευση και την υπομονή να κάνει όλη τούτη δω την αξιόλογη δουλειά καταγράφοντας γενεές γενεών τους συγχωριανούς του διαφυλάττοντας και διασώζοντας όχι μόνο τα ονόματα, μα και τις μορφές τους, τις συμπεριφορές τους, τις δραστηριότητες και τα γλέντια τους, τις βάβτισες και τους γάμους τους, τη φτώχεια, την αξιοπρέπεια και την αρχοντιά τους, όλα ζωντανά σε φωτογραφίες. Όσο κι’ αν προσπαθεί η πένα δεν μπορεί να μας δώσει αυτό που μας έδωσε ο Σταύρος Φωτάκης με τούτο το έργο του, γι’ αυτό πέρα από την επαινετική διάκριση που του απένειμε η Ακαδημία Αθηνών του αξίζει κι’ απ’ όλους που θα έχουν την τύχη να πιάσουν τούτο το άλμπουμ στα χέρια τους, ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Μιχάλης Επαμ. Πριναράκης
ΚΡΗΤΙΚΑ ΝΕΑ : Ιανουάριος 2017 Αρ. Φύλλου 546 σελίς 6
