Αναδημοσίευση από : madeincreta.gr

Οι ρίζες του θα θρέψουν και ένα ακόμα νέο που γύρισε στην Αμπαδιά του Αμαρίου

Mετά τον 40χρονο ηλεκτρονικό Ηρακλή Σαββάκη που… ταξίδεψε για σπουδές και απασχόληση για πολλά χρόνια από την Αμερική μέχρι το Ηράκλειο και κατάληξε στη… ρίζα του, στη Νίθαυρη Αμαρίου ως αφεντικό του εαυτού του (δείτε εδώ), ένας ακόμη νέος από το ίδιο χωριό που… φύτρωσε και ρίζωσε στο Ηράκλειο, τον ακολούθησε φέτος σε ένα πιο κοντινό ταξίδι …  

Ο 30χρονος, λοιπόν, Ηλίας Κασωτάκης από πωλητής οικοδομικών υλικών στη μεγαλούπολη, άνοιξε με όνειρα και ελπίδα μια νέα σελίδα, παίρνοντας ο ίδιος τις τύχες στα χέρια του για την παραπέρα επαγγελματική και προσωπική του εξέλιξη. «Στη Νίθαυρη», ομολογεί, «με έφερε η οικονομική στενότητα των καιρών που κάποιους τους βυθίζει στην απελπισία και στην κατάθλιψη και τους βγάζει στις ταράτσες και άλλους τους στέλνει με τις οικονομίες των γονιών στα καφέ και στην απραξία…»
 

ΜΙΑ… ΑΝΑΠΝΟΗ

Και βέβαια, η επαφή του με το χωριό των γονιών του στην Αμπαδιά δεν έπαψε ποτέ από τότε που γεννήθηκε! Τα Σαββατοκύριακα το διήμερο ήταν η… αναπνοή του και το οξυγόνο στο μουντό τοπίο που είχε μπει η ζωή του. «Αναζητούσα πάντα τις ρίζες μου, το χώρο των γεννητόρων μου από όπου  ξεκίνησαν και ήλθα στη ζωή. Εδώ, στη Νίθαυρη, δεν έχασα κάτι, το αντίθετο, βρήκα τους συγχωριανούς μου με την αυθεντικότητα που τους χαρακτηρίζει, την άλλη ζωή με γαλήνη και ποιότητα. Αυτή την αυθεντικότητα, ας έχει αδειάσει η ενδοχώρα, δεν την βρίσκεις στη μεγαλούπολη… ».

Ο τριαντάχρονος, πλέον, νέος επαγγελματίας δεν άκουσε κανένα αν θα πρέπει να τολμήσει, έχοντας εμπιστοσύνη στην αξιοσύνη του. Άλλωστε, το γνωρίζει, πως και το ρίσκο είναι μέσα στους κανόνες της ζωής και παράλληλα αποτελεί προϋπόθεση επιτυχίας στη μουντή οικονομική πραγματικότητα που ευνοεί εκείνους που αγαπούν και αφοσιώνονται σε ότι επιχειρούν.

ΑΝΟΙΞΕ ΣΕΛΙΔΑ

Έβαλε, λοιπόν, ο νεαρός τις σκέψεις του σε τάξη και αποφάσισε στην πιάτσα, εκεί στη γειτονιά των Κασωτάκηδων, να επιχειρήσει. Ο χώρος μικρός, δίπλα στον καφενέ του βετεράνου καφετζή Πυθαγόρα του… Νιθαύριου, ίσα που χωράει οκτώ τραπέζια! Εκεί παλαιότερα έβαζε την τέχνη του ο τσαγκάρης του χωριού, ύστερα έγινε αποθήκη και τελευταία, πριν ευπρεπιστεί για να χωρέσει τη δράση του νεαρού Ηλία, χρησιμοποιήθηκε και ως σπίτι…

Μα όσο μικρό κι αν είναι, έστω μια σταλιά, μια… αναπνοή από τις χελιδονοφωλιές του Πυθαγόρα, του νέου καφέ, η  χαρούμενη καρδιά του καινούργιου χωριανού που επανέκαμψε ανοίγει τις πόρτες του διάπλατα. Ο Ηλίας έκλεισε μια σελίδα στην πολύβουη πόλη που ζούσε και γύρισε μια νέα ελπιδοφόρα με χαρά και μεράκι. Είναι ένας ακόμα νέος, που τα πεπραγμένα των διεφθαρμένων πολιτικών της χώρας, του έδωσαν την ευκαιρία να επανακαθορίσει τη ζωή του…

Αριθμός Προβολών: 27