Αναδημοσίευση από : goodnet.gr
 |  |  |
Εκδηλώσεις μνήμης προς τιμήν των 164ων τραγικών θυμάτων του Ολοκαυτώματος των χωριών του Κέντρους (Γερακάρι, Άνω Μέρος, Γουργούθοι, Καρδάκι, Σμιλές, Βρύσες, Δρυγιές, Κρύα Βρύση), πραγματοποιήθηκαν στο Γερακάρι από τον Δήμο Αμαρίου και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Γερακαρίου την Κυριακή 21 και τη Δευτέρα 22 Αυγούστου, με αφορμή την 72η Επέτειο του Ολοκαυτώματος στις 22 Αυγούστου 1944 από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.
Χθες το πρωί τελέστηκε αρχιερατικό μνημόσυνο στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Γερακαρίου και επιμνημόσυνη δέηση προεξάρχοντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Λάμπης, Συβρίτου και Σφακίων κ.κ. Ειρηναίου.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Μιχάλης Ταταράκης, καθηγητής του Ανώτατου Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Κρήτης.
Ακολούθησαν ριζίτικα από την Αμαριώτικη Παρέα και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο υπουργός υγείας Ανδρέας Ξανθός, ο βουλευτής Ρεθύμνου της ΝΔ, Γιάννης Κεφαλογιάννης, η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου Μαίρη Λιονή, οι δήμαρχοι Μυλοποτάμου Δ. Κόκκινος και Ανωγείων Μ. Καλλέργης, ο Γενικός Αστυνομικός Διευθυντής Κρήτης Ανδρέας Δασκαλάκης, ο διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ρεθύμνου, Μανώλης Ακουμιανάκης, ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου της προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Μανώλης Όθωνας και πλήθος κόσμου.
Στην ομιλία του ο κ. Τατράκης μεταξύ άλλων είπε:
«Τα λιτά και ταπεινά λόγια που αρμόζουν στη σημερινή εκδήλωση τιμής και μνήμης και θα ακουσθούν σήμερα αφιερώνονται με απόλυτο σεβασμό και τιμή στους 164 ήρωες και ηρωίδες των χωριών του Κέδρους ανάμεσά τους και 53 ήρωες του χωριού μας, που πότισαν με το αίμα τους την ιερή γη που βρισκόμαστε τούτη την ώρα. Αποτελούν, δε, την απαραίτητη υπενθύμιση της ιστορίας σε όσους έζησαν άμεσα τα γεγονότα, σε όσους τα ακούσαμε από διηγήσεις και περιγραφές, σε όλους τους Έλληνες αλλά και σε όλους αυτούς που επιθυμούν να σκέπτονται σαν Έλληνες. Η ιστορική μνήμη είναι εθνική επιταγή, είναι ο οδηγός των αξιών της ελευθερίας, της υπερηφάνειας και του συνεχούς αγώνα για την πρόοδο της πατρίδας και της κοινωνίας μας. Από αυτήν διδασκόμαστε την ιστορία των προγόνων μας, θεμέλιο λίθο της δικής μας σκέψης.
Πέρασαν 72 χρόνια από τότε που τα ηρωικά και συνάμα μαρτυρικά χωριά του Κέδρους έζησαν την ανείπωτη – που ανθρώπου νους δε χωρεί – φρίκη και τραγωδία από την κτηνωδία και θηριωδία των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής. Γερακάρι, Άνω Μέρος, Γουργούθοι, Καρδάκι, Σμιλές, Βρύσες, Δρυγιέςκαι Κρύα Βρύση έμελλε να σηκώσουν το βάρος της κτηνωδίας των Γερμανών που αποφάσισαν – ενώ ο πόλεμος είχε κριθεί υπέρ των συμμαχικών δυνάμεων αντίστασης – να εξοντώσουν ανθρώπινες ψυχές σε αντίποινα της απαγωγής του στρατηγού Κράιπε.
Γνωρίζουμε βέβαια σήμερα ότι η απαγωγή του Γερμανού στρατηγού ήταν μόνο η αφορμή που οι Γερμανοί έψαχναν. Στην πραγματικότητα ήθελαν να εκδικηθούν ανελέητα όλη την περιφέρεια του Κέδρους επειδή αποτελούσε καταφύγιο για τους Βρετανούς κατασκόπους με τους κατοίκους των χωριών του να προσφέρουν περίθαλψη στους συμμάχους και να συμμετέχουν ενεργά στην αντίσταση. Διοχέτευαν πληροφορίες στους αντάρτες, βοηθούσαν στη φυγάδευση δραπετών αιχμαλώτων των συμμαχικών δυνάμεων από τα Γερμανικά κέντρα κράτησης προς τη Μέση Ανατολή, βοηθούσαν αποτελεσματικά την Εγγλέζικη κατασκοπεία κατά των Γερμανών και προσέφεραν περίθαλψη στους συμμαχικές δυνάμεις όποτε και όπου χρειαζόταν».
O ίδιος ανέτρεξε αναλυτικά στα ιστορικά στοιχεία και κατέληξε στο σημερα:
«Και ερχόμαστε στο σήμερα, στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνική δίνη όπου ρεύματα και ιδεολογίες αντιμάχονται και προσπαθούν να επιβληθούν. Τιμημένοι ήρωες και ηρωίδες, είναι αδιανόητο για μας τους σημερινούς ζώντες αυτού του τόπου να επιτρέψουμε τη λήθη, ξεθώριασμα και παραχάραξη της ιστορίας που με το αίμα σας γράψατε. Η θυσία σας μας το απαγορεύει κατηγορηματικά. Αντιθέτως, μας διδάσκει πως κερδίζονται οι αγώνες για τη λευτεριά των παιδιών μας, πως η ψυχή νικά τον πόνο και τον φόβο του θανάτου όσο σκληρός και αν είναι. Η μνήμη σας μας εμπνέει με αρχές και αξίες αντίθετες αυτών που υποκίνησαν τους καταστροφείς, το τιμημένο χώμα που σας σκεπάζει αναβλύζει την ευωδία του ένδοξου παρελθόντος όπως αυτό λαξεύτηκεαπό τις πράξεις σας. Το δικαίωμα της ιστορίας που εσείς γράψατε δεν εκχωρείται, το διαφυλάσσουμεως κόρην οφθαλμού για τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας, τις επόμενες γενιές. Κάθε χρόνο τέτοια μέρα το διανθίζουμε με αναστορήματα και πράξεις υπέρτατης τιμής. Και αν χρειαστεί ποτέ ξανά –που ευχόμαστε να μη γίνει – το δικαίωμα αυτό θα μας καθοδηγήσει σε πράξεις που αρμόζουν στη δική σας ιστορία.
Ακόμα και η πλούσια ελληνική γλώσσα αδυνατεί να δημιουργήσει μπροστά στην υπέρτατη τιμή που σας αρμόζει.
Το ταπεινό αλλά αυθεντικό ευχαριστώ της ψυχής μας ίσως αναδεικνύει καλύτερα το μεγαλείο σας,
εσείς ταπεινοί αγωνιστές της ελευθερίας, τιμημένοι ήρωες και ηρωίδες,
σας ευχαριστούμε που με το αίμα σας κατακτήσατε τη δική μας ελευθερία,
σας ευχαριστούμε που με τη στάση ζωής, μας διδάξατε ανυπέρβλητες αξίες και ιδανικά,
σας ευχαριστούμε που δεν μας επιτρέπετε να σας λησμονήσουμε, υπακούοντας σε χρέος ιερό,
σας ευχαριστούμε που μας δώσατε το δικαίωμα να ήμαστε υπερήφανοι απόγονοι σας,
Κι όπως έγραψε ο Ιστορικός – συγγραφέας Γεώργιος Χαροκόπος:
Κι ήρθε ξανά η λευτεριά στο ματωμένο χώμα
της γης σου που το πότισαν τόσα γενναία παιδιά,
που πέσανε κι η δόξα σου υψώθηκε ακόμα,
πολύ ψηλά στου ελεύθερου του κόσμου την καρδιά.
Αιωνία η μνήμη των ηρώων μας».
