Γράφει ο Γιάννης Σαββάκης
(Ταμίας της Ομοσπονδίας Σωματείων Επαρχίας Αμαρίου)
Είμαι Ταμίας της Ομοσπονδίας για δεύτερη θητεία και δεν άργησα να καταλάβω την σημαντική προσφορά του έντυπου οργάνου της Ομοσπονδίας , της εφημερίδας ΑΜΑΡΙΩΤΙΚΗ ΦΩΝΗ , στην λειτουργία της Ομοσπονδίας, αλλά και στην καταγραφή της ιστορίας της επαρχίας μας.
Όλα ξεκίνησαν με την συμμετοχή μου καταρχήν, στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας και στην συνέχεια στην συντακτική επιτροπή της εφημερίδας. Δήλωσα από την αρχή στο Δ.Σ ότι, δεν νοείται λειτουργία της Ομοσπονδίας, χωρίς την ύπαρξη της Αμαριώτικης Φωνής. Πρώτο μου μέλημα ήταν, να φροντίσω να μπεί η Ομοσπονδία , στην ψηφιακή εποχή (μέσα κοινωνικής δικτύωσης : ιστοσελίδα – e-mail & facebook), στον επανασχεδιασμό της ιστοσελίδας της που ήταν στα σπάργανα και στην ανάρτηση σε αυτήν της Αμαριώτικης Φωνής.
Τον Μάϊο φέτος, σε σχετική συζήτηση στο Δ.Σ. ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Στέφανος Αντωνακάκης, εξέφρασε την επιθυμία να αρχειοθετήσουμε – βιβλιοδετήσουμε σε τόμους την εφημερίδα. Η άποψή μου ήταν από την πρώτη στιγμή ότι, εκτός από την βιβλιοδέτηση, θα έπρεπε να προχωρήσουμε και στην ψηφιοποίησή της, για την ευκολότερη αρχειοθέτηση και περαιτέρω επεξεργασία της, ώστε στο εξής, όποιος επιθυμεί να έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει αυτούς τους ιστορικούς τόμους. Αποφασίσαμε ομόφωνα στην υλοποίηση του παραπάνω εγχειρήματος .
Αρχές Ιουλίου ασχολήθηκα προσωπικά μόνος μου στο Αμαριώτικο Σπίτι, με όλο το αρχείο της εφημερίδας. Αυτό που αντίκρισα δεν περιγράφεται. Ο χρόνος είχε κιτρινίσει την εφημερίδα, αυτό το επί 34 χρόνια ανεκτίμητο υλικό, τα λαστιχάκια που κρατούσαν την εφημερίδα είχαν λιώσει και είχαν αλλοιώσει όλο το υλικό. Ευτυχώς προλάβαμε, γιατί αν πέρναγαν μερικά χρόνια ακόμα δεν θα βρήχναμε αξιοποιήσιμο υλικό. Όμως αυτό που διαπίστωσα φυλλομετρώντας ένα – ένα τα πάνω από 100 φύλλα της εφημερίδας ήταν εκπληκτικό . Πέρασαν απο μπροστά μου: η πορεία της Ομοσπονδίας όλα αυτά τα χρόνια, το πρώτο φύΛλο της εφημερίδας, οι ενέργειες και η τελική ίδρυση της Ομοσπονδίας, οι ενέργειες για την αγορά και εξόφληση του Αμαριώτικου Σπιτιού, οι συμμετοχές των πρώτων χωριών και στη συνέχεια των υπολοίπων της Επαρχίας, η καθιέρωση της ετήσιας εκδήλωσης μνήμης και τιμής για τα καμένα χωριά του Κέντρους , κοινωνικά θέματα : Γάμοι. Βαπτίσεις, Ευχές, Θάνατοι. κ.ά. , η ίδρυση και επιτυχημένη πορεία του Συλλόγου Ριζιτών ΑΜΑΡΙΩΤΕΣ και πολλά – πολλά άλλα . Δεν κρύβω όμως την συγκίνηση μου που στο 67 φύλλο αναφέρεται για το χωριό μου την Πατσό, ένα άρθρο, για την αποβίωση του Ευθύμιου Γ. Χαροκόπου , γραμμένο από την κόρη του.
Όλο τον μήνα αυτό φρόντισα για να γίνουν οι απαραίτητες ειδικές τεχνικές εργασίες για την βελτίωση των αλλοιώσεων – παραμορφώσεων των παλαιών φύλλων της εφημερίδας και είμαι χαρούμενος με το αποτέλεσμα του Α΄ φύλλου που είναι ήδη αναρτημένο στην στήλη «ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ». Πιστεύω να εχουμε το ιδιο αποτέλεσμα και στα υπόλοιπα φύλλα .
Η Αμαριώτικη Φωνή είναι το κόσμημα της Ομοσπονδίας , της τέως Επαρχίας και του νύν Δήμου μας. Πρέπει να την προστατέψουμε και να την διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού !! Χρειάζεται περαιτέρω βελτίωση στην ύλη, στην αρθρογραφία και στα υπόλοιπα θέματά της. Απαιτείται από όλους μας (σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς που περνάμε), να εκπληρώνουμε ανελλιπώς τις οικονομικές μας υποχρεώσεις, για να συνεχίζει να καταγράφει για αρκετά χρόνια ακόμα την ιστορία της τέως Επαρχίας και του νύν Δήμου μας, υπηρετώντας πάνω από άλλα τον πολιτισμό και τον άνθρωπο.
Αθήνα
31 Ιουλίου 2014
