Την βάφτισαν Ελευθερία γιατί όταν γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1941, η ηπειρωτική Ελλάδα είχε κατακτηθεί από τους Γερμανούς Ναζί.
Ελευθερία την έλεγαν και πραγματικά ελευθερία είχε. Ελευθερία στη γνώμη της, ελευθερία στη σκέψη της, ελευθερία στην ψυχή της.
Δεν θέλησε να κουράσει, να ταλαιπωρήσει ή να ταλαιπωρηθεί, άρρωστη και ανήμπορη. Στάθηκε μ’ ένα χαμόγελο στα πόδια της και έτσι ελεύθερα έφυγε στις 20 του Ιούνη.
Γέρνοντας το κεφάλι στον ώμο του άντρα της, σταμάτησε η καρδούλα της ελεύθερα, κι έτσι απλά τράβηξε για το μεγάλο ταξίδι για να συναντήσει αγαπημένα πρόσωπα: μάνα, πατέρα, αδελφό, αδερφή.
Άφησε γιο, 2 εγγόνια, και τον άντρα της, να θυμόνται το χαμόγελο και το ελεύθερο πνεύμα της.
Στη σκιά του Ψηλορείτη, στην Αμπαδιά, στο αγαπημένο της χωριό στις Κουρούτες, ας είναι ελαφρύ το χώμα που την σκεπάζει και απαλός ο αέρας που την νανουρίζει…
(Κώστας Σασματζόγλου)
