Έλαχέ μου πάλι ο άχαρος ρόλος του γραφιά, να γράψω δυό κουβέντες καρδιακές, για ένα ακροσυγγενή μα πλιά πολύ, φίλο αγαπητό για πολλά χρόνια , το Γιώργη Κυριακάκη από το Άνω Μέρος Αμαρίου. Για το Γιώργη του Κυριακονικολή, τον συγγενή και καλό φίλο. Δεκαετία του 1950, νεολαίοι κι οι δυό παρέα με μαθητόκοσμο στο Ρεθεμνάκι, στα Ρεθεμνιώτικα σοκκάκια, με καντάδες και ερωτοχτυπήματα. Μεραακλήδικες παρέες στον Άη Γιάννη και στ’ Άνω Μέρος, με συνεπαρχιώτες αγνούς μερακλίδες. Γιώργης Κυριακάκης, μια ξεχωριστή προσωπικότητα, στο Άνω Μέρος, ο σύνδεσμος φιλίας με όλους τους Ανωμεριανούς, που με έκαναν να νιώθω σαν το χωριό μου. «Χόρευγε μωρέ και τραγούδιε μα έπαέ με εγώ». Έτσι μου έλεγε και αυτό έκανα γιαυτό αγάπησα τους Ανωμεριανούς και μ’ αγαπήσανε κι αυτοί. Χρόνης Μαρκουλάκης με τη Χρυσούλα, Σταύρος Βουμβουλάκης με τη Δήμητρα, Στίνος και Αντώνης Σοφιαδής,
Κωστής Δουλγεράκης, Κατσαντώνηδες, Διαμαντάκηδες, Περάκηδες, Παπουτσάκηδες, Καπαρήδες, κ.ά. Γλέντια πολλά και αξέχαστα, στο Άνω Μέρος που δεν περιγράφονται. Ξενιτεύτηκε, δούλεψε σκληρά, μα πρόκοψε. Έκαμε μια θαυμάσια οικογένεια. Και σ’ αυτό συντέλεσε και η άξια σύντροφος της ζωής του, η Θωμαϊτσα, κόρη του αείμνηστου Χανιώτη Πρωτομερακλή Ποντικαντώνη. Συντεριάσανε τα μερακλίκια και συμπορευτήκανε για πολλά χρόνια. Αξέχαστες μερακλίδικες παρέες στα Κανάκια της Σαλαμίνας, που είχε μετατρέψει το σπίτι του ο Γιώργης Κυριακάκης σε κρητικό κονάκι, με την γνήσια κρητική φιλοξενία. Μα η νοσταλγία της επιστροφής στη γενέτειρα δεν διαγράφεται. Το Άνω Μέρος για πολλά χρόνια ήτονε η ζωή του. Παρέες όμορφες, όπως τσι παλαιϊνές με τον Στίνο και πολλούς άλλους παλιούς μερακλίδες. Η επιστροφή στο γενέθλιο τόπο ήτονε λύτρωση για το Γιώργη. Και ήθελε εκεί να μείνει αζωντανός, και αποθαμένος. Η επιθυμία του έγινε πράξη. Μα έγινε νωρίς. Πολύ νωρίς , γιατί είχε πολλά να χαρεί ακόμη και προπαντός το γάμο του Γιωργιού, του μικιού του κοπελιού, το στερνοπαίδι του, που ετοίμαζε το γάμο του. Μα δεν πρόλαβε. Ο Χάρος τού ’παιξε τη μεγάλη μαχαιρέ. Ελπίζω όμως πως θα είναι νοερά στο γάμο να χαρεί και να ευχηθεί.
Δεν θέλω να συνεχίσω, για το φίλο Γιώργο, τον αγαπητό σε όλους , τον καλοκάγαθο, τον ανοιχτόκαρδο, τον μερακλή, το χορευτή και τραγουδιστή, τον οικογενειάρχη, τον αισθηματία, τον, τον, ….
Θωμαϊτσα, νά ’σαι καλά να τον θυμάσαι. Νίκο, Ευγενία, Γιώργο να είστε υπερήφανοι για τον πατέρα σας.
Γιώργο, καλό σου ταξίδι.
Γενάρης 2012 Σταύρος Φωτάκης
Κάτω : Γιώργης Κυριακάκης. Πάνω αριστερά : Σταύρος Φωτάκης Στίνος Σοφιαδής με τη λύρα, Στέλιος Φωτάκης Ποιμενίδης Καραπιδάκης, Μιχάλης Σοφιαδής Χριστόφορος, Νίκος Τζίτζικας, Γιώργης Καπαρός, κ.ά ( Άνω Μέρος 1959).
