ΒΑΦΤΙΣΕΙΣ
Στις 15 Σεπτεμβρίου στην Αγία Μαρίνα Παιανίας, ο Μανώλης Λεμονάκης του Ηλία και η Σοφία Γρίφτσα βάφτισαν το γιο τους και του έδωσαν το ονομα Αλέξανδρος.
Στις 23 Σεπτεμβρίου στην Ιερά Μονή Πρέβελη ο Γιάννης Μαρκάκης και η Πάτρα Τζίτζικα βάφτισαν το γιο τους και του έδωσαν το ονομα Σταύρος.
Ο Σύλλογος μας εύχεται να τους ζήσουν τα νεοφώτιστα, να είναι καλότυχα και ευτυχισμένα.
ΓΑΜΟΙ
Στις 7 Οκτωβρίου έγινε ο γάμος του Μιχάλη Λαγουδάκη του Γεωργίου με την Μαρτίνα Grogeffery στον Ιερό Ναό της Αγίας Φωτεινής στο Κουμπέ.Το ζευγάρι βάφτισε την κόρη τους και της έδωσαν το όνομα Καλλιόπη.
Ο Συλλογος μας εύχεται να είναι ευτυχισμένοι και να τους ζήσει η νεοφώτιστη.
ΠΕΝΘΗ
Στις 8 Οκτωβρίου εφυγε από τη ζωή ο Αθανάσιος Σταυρουλάκης σε ηλικία 88 ετών.
Στις 7 Νοεμβρίου έφυγε από τη ζωή η Καδιανή Κατσαντώνη σε ηλικία 90 ετών.
Στις 6 Δεκεμβρίου έφυγε από τη ζωή η Αρτεμισία Μπαγουράκη σε ηλικία 89 ετών.
Στις 15 Νοεμβρίου έφυγε αναπάντεχα από κοντά μας η Μαρία Βουμβουλάκη (Λεβέντενα) σε ηλικία 71 ετών. Όλο το χωριό συγκλονίστηκε στο άκουσμα του άδικου χαμού μιας γυναίκας υπόδειγμα ευγένειας και καλοσύνης, που πάντα πρόθυμη έτρεχε να προσφέρει σε όλους. Μόνο αληθινά μπορούν να χαρακτηριστούν τα συγκινητικά λόγια της καθηγήτριας κας Σταυρούλας Παγκάλου στον επικήδειο λόγο που εκφώνησε κατά τη νεκρώσιμο ακολουθία:
<<Στη μνήμη μιας μοναδικής Αμαριώτισσας>>
Το χωριό σου συγκλονίστηκε από την είδηση του θανάτου σου, αξέχαστη Αρχόντισσα του Αμαρίου, Μαρία Βουμβουλάκη.
Κι άλλες φορές έχουμε συγκινηθεί, αλλά τούτη τη φορά, βαρύ και ασήκωτο ήταν για μας, που σε γνωρίσαμε και σε αγαπήσαμε, το μήνυμα του θανάτου σου.
Πολύ είχαμε ανησυχήσει, κι όταν μάθαμε πως είχες πέσει άρρωστη και πάλευες παλικαρίσια με την αρρώστια σου.
Ελπίζαμε, πως θα γινόταν κάτι, για να μη φύγεις από κοντά μας.
Είχες στα μάτια σου το φως της ελπίδας, για μια καλύτερη τύχη και για τα πολυαγαπημένα σου παιδιά και έγινε αλήθεια η ελπίδα σου έργο ζωής, λεβέντικης και ανδρειωμένης, όπως δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά για σένα.
Μέσα σου είχες την πίστη στο Θεό και την πρόοδο με τη σκληρή και τίμια δουλειά. Σε απασχολούσε έντονα η μόρφωση και το μέλλον των παιδιών σου. Ψήλωσες μέσα τους το όραμα της ζωής και έντυσες τα όνειρά τους με τον τίμιο μόχθο σου και κοντά σ’ αυτά στήλωνες κι όποιον άλλο κατέφευγε στο απόθεμα της ανθρωπιάς σου.
Στο σπιτικό σου, σεβόσουνα πάντα και τηρούσες μαζί με τον άξιο σύντροφό σου την κρητική φιλοξενία.
Ακοίμητος πόθος ήταν για σένα, η καλή επαγγελματική και οικογενειακή αποκατάσταση των παιδιών σου. Αξιώθηκες να δεις δικαιωμένους τους κόπους σου.
Η οικογένειά σου σου συμπαραστάθηκε μεγαλόψυχα και γενναία, όπως ταίριαζε στην ίδια αλλά όπως άξιζε και σε σένα.
Φεύγεις και μας αφήνεις ορφανεμένους, γιατί δεν μπορούμε να μη θυμόμαστε την έντονη παρουσία σου.
Θα λείψεις από όλους μας, από όλους εμάς, που γνωρίσαμε τα προτερήματα και την απλοχεριά της λεβέντικης καρδιάς σου, γιατί έτρεχες παντού, σε φίλους και σε δικούς και βρέθηκες πολλές φορές των εδικών σου, σε χαρές και σε λύπες.
Πρώτα – πρώτα τα παιδιά σου και ο άξιος σύντροφός σου αλλά και όλοι μας, θα κρατήσουμε ακέραιη τη μνήμη σου και θα σε θυμόμαστε πάντα. Θα τιμούμε τη μνήμη σου και θα μακαρίζουμε το πέρασμά σου από το μάταιο αυτό κόσμο.
Ας μου επιτρέψει, η θεία μορφή, του Σοφού Δάσκαλου πρινιανού, Γιάννη Σταυρακάκη να δανειστώ ορισμένα λόγια του, από ένα λυπητερό και συγκινητικό τραγούδι:
Συντέκνισσα αλησμόνητη, δέξου αντί στεφάνι
τούτα τα λίγα λόγια μου, δέξου αντί λιβάνι
κι αντί λαμπάδα και κερί και αντί για μοιρολόγια
τα πενιχρά, τα φτωχικά και τα τεχνά μου λόγια.
Ευχόμαστε ολόψυχα οι φίλοι και οι δικοί σου
πάντα σε τόπους φωτεινούς να μένει η ψυχή σου.
Ώσπου να στέκουν τα βουνά, όλη η κοινωνία
θα λέγει με κατάνυξη, η μνήμη σου αιωνία.».
Στις 3 Οκτωβρίου έφυγε από τη ζωή ο Γεώργιος Γκόγκας σε ηλικία 90 ετών.
<<Στη μνήμη του Γεωργίου Γκόγκα>>
Ο Γεώργιος Γκόγκας γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα και απεβίωσε στις 03/10/2012 σε ηλικία 90 ετών. Μητέρα του ήταν η Ελένη Τσαχάκη αδελφή του Τσιμπραγού Στυλιανού και Ευανθίας Τσαχάκη από το Χορδάκι. Σύζυγος του η Κωνσταντίνα (Νίνα) Κουκλινού από τις Ελένες Αμαρίου και τα παιδιά τους η Ελένη και η Αργυρώ.
Είχε μεγάλη αδυναμία στην μητέρα του και στους συγγενείς της, κάτοικοι όλοι των Αμπελοκήπων Αθηνών.
Σε ηλικία 19 ετών, και ακούοντας για την αντίσταση στην Κρήτη κατά των Γερμανών κατακτητών, εγκατέλειψε την Αθήνα και τις σπουδές του και ήρθε στο Χορδάκι, όπου και εντάχθηκε στην ομάδα του καπετάν Πετρακογώργη με ομαδάρχες τους Λεσκογιώργη-Μπαλιονικολή και Παπαδογιάννη.
Ο Γεώργιος Γκόγκας, καλόκαρδος, καλόψυχος, αγαθοεργής και άκαμπτος στη θέληση αγαπήθηκε και αγάπησε όλους τους συγχωριανούς του, τους συμπολεμιστές και συναγωνιστές, που τον ξεσυνοριζόντουσαν στις συντροφιές και στις αποστολές.
Αγάπησε τόσο πολύ τους ανθρώπους του χωριού μας που έγινε ένα με αυτούς. Ήταν ένας από του καλύτερους μερακλήδες, γλεντζέδες και χορευτές.
Όμως του φαινόντουσαν λίγα αυτά και αποφάσισε να μάθει Λύρα με δάσκαλο τον θείο του Τσιμπραγό, ο οποίος ήταν λυράρης στο Χορδάκι. Έγινε ένας από τους πιο παραδοσιακούς λυράρηδες, διότι ξεκίνησε και έμαθε να παίζει τους σκοπούς των Ροδινού, Καρεκλά και Καραβίτη, καθώς και τα πεντοζάλια του Γιάννη Μαθιουδάκη (Στραβού) απο το Άνω Μέρος.
Με τις αγάπες του αυτές, ερχόμενος στην Αθήνα μετά τον πόλεμο, θέλησαν με την πανέμορφη, μερακλού και γλωσσομαθή γυναίκα του, Νίνα Κουκλινού, να ασχοληθούν με την μέθοδο και την διαδικασία ηχογραφήσεων της Κρητικής Μουσικής την οποία λάτρευαν και οι δύο. Ίδρυσαν, λοιπόν, και λειτούργησαν ένα σύγχρονο ιδιωτικό στούντιο μέσα στο σπίτι τους, απ’ όπου πέρασαν όλοι οι μουσικοί της Κρήτης. Κανένας από τους σπουδαίους οργανοπαίχτες, Μουντάκης, Μανιάς, Σκορδαλός, Μαρκογιάννης, Ροδάμανθος, Κακλής και άλλοι δεν ηχογραφούσαν δίσκους, αν δεν συμβουλευόντουσαν το Γιώργο Γκόγκα και αν δεν έγραφαν αρκετές φορές στο στούντιο του μέχρι αυτός να κρίνει ότι έφθασαν και άγγιξαν το τέλειο. Η Κρητική μουσική, λοιπόν, χρωστάει πολλά στον Γεώργιο Γκόγκα, και οι δεκάδες μουσικοσυνθέτες που πέρασαν απ’ το σπίτι του χρωστούν πολλά στις φιλόξενες και χουβαρντούδες – Νίνα, Ελένη και Αργυρώ – γυναίκες της ζωής του, όπως συνήθιζε να λέει ο ίδιος.
Ο Γεώργιος Γκόγκας δε δέχτηκε ποτέ και απο κανέναν αμοιβή ή δώρα. Απόδειξη αυτού, η δωρεά του πολύτιμου αρχείο του στην εταιρεία Αεράκη. Γι’ αυτό και όλοι ανεξαιρέτως, ως αναγνώριση προς αυτόν, το έλεγαν και το διαλαλούσαν σε κάθε ευκαιρία. Οι δε αδελφικοί του φίλοι, Κώστας Μουντάκης και Νίκος Μανιάς, «Τράπεζα Κρητικής Μουσικής», όπως τους έλεγε, του είχαν χαρίσει μια εκτέλεση, προλογώντας μάλιστα ότι δεν έχουν άλλο πολυτιμότερο να του χαρίσουν για ό,τι και όσα έχει κάμει για την Κρητική μουσική από αυτό τον δίσκο τους!!
Εμείς, τα μέλη του Συλλόγου Ανωμεριανών Αθήνας «Η ΚΑΛΟΕΙΔΕΝΑ», έχοντας σε υψηλό θρόνο της καρδιάς μας τον αξιοπρεπή φίλο μας Γεώργιο Γκόγκα, τιμήσαμε τη μεγάλη αυτή προσωπικότητα με την απονομή ενός Βραβείου Τιμής για την πολλαπλή προσφορά του στον αντιστασιακό αγώνα, στην Κρητική Μουσική και στο Σύλλογο μας, ως ιδρυτικό μέλος και μέλος του Δ.Σ.. Θα τον Θυμόμαστε ως άριστο φίλο και συγχωριανό για πάντα!!
Η αγάπη του για την Κρήτη ήταν τόσο μεγάλη που είχε ζητήσει δίπλα στο Σταυρό στο μνήμα του να του τοποθετήσουν μια πέτρα από τον Ψηλορείτη.
Θερμά συλλυπητήρια στις γυναίκες της ζωής του και να είναι υπερήφανες για τον άνθρωπο τους.
Ας είναι ελαφρύ το Αττικό χώμα που σε σκεπάζει, φίλε μας Γιώργο Γκόγκα.».
ΣΤΕΛΙΟΣ Ε. ΚΑΠΑΡΟΣ (τέως Πρόεδρος του Συλλόγου μας).
Ο Σύλλογος μας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στους οικείους των εκλιπόντων.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Θα θέλαμε να ενημερώσουμε τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου μας, ότι αν επιθυμούν να δημοσιεύσουμε στην εφημερίδα οικογενειακά τους γεγονότα,παρακαλούμε όπως επικοινωνούν-ενημερώνουν το Δ.Σ. του Συλλόγου μας,καθώς επίσης και την κα. Ρούλα Διαμαντάκη στο Άνω Μέρος.
EYXEΣ
Ο Σύλλογος Ανωμεριανών Αθήνας <<Η ΚΑΛΟΕΙΔΕΝΑ>>εύχεται στα μέλη και στους φίλους του,
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ 2013 με υγεία, υπομονή και καλή δύναμη!
Με εκτίμηση το Δ.Σ.
