Εκδήλωση τιμής, μνήμης και ευγνωμοσύνης στον ήρωα του Ωρωπού υποσμηναγό Νικόλαο Παρούση

Σύλλογος Κρητών Ωρωπού και Πέριξ Περιοχών

«Η ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ»

Εκδήλωση τιμής, μνήμης και ευγνωμοσύνης

στον ήρωα του Ωρωπού υποσμηναγό Νικόλαο Παρούση.

Γράφει ο Βασίλειος Κων/ντή Σχίζας

Οι Κρητικοί του Ωρωπού, οι οποίοι είναι οργανωμένοι στον κορυφαίο και μοναδικό πολιτιστικό τους φορέα με την επωνυμία «Σύλλογος Κρητών Ωρωπού και Πέριξ Περιοχών «Η ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ», με πρόεδρο τον ακάματο Ρεθυμνιώτη, μόνιμο κάτοικο του Ωρωπού, Αντώνη Γιαννουλάκη, εντυπωσίασαν με την τελευταία τους πολιτιστική εκδήλωση και καταξιώθηκαν στη συνείδηση όλων ότι κατέχουν πλέον την πρώτη θέση μεταξύ των εθνικοτοπικών σωματείων της ευρύτερης περιοχής με σημαντική προσφορά.

Ο αείμνηστος υποσμηναγός Νικόλαος Παρούσης

Ο Δήμος Ωρωπού με τους χιλιάδες κατοίκους και τους πολύ περισσότερους καθημερινούς επισκέπτες του, αφού, σημειωτέον είναι ένα παραθαλάσσιο προάστιο της Αθήνας, το οποίο δυστυχώς είναι προσβάσιμο μέσω ακριβών διοδίων, έχει ως πολιτιστικό υπόβαθρο προβολής του και προσφοράς στους κατοίκους της Ανατολικής Αττικής, την κάθε δράση αναβίωσης των εθίμων, ανάδειξης ιστορικών γεγονότων κ.λπ. του πρωτοποριακού Συλλόγου των Κρητών «Η ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ».

Οι Κρήτες λοιπόν του Ωρωπού πραγματοποίησαν το μεσημέρι της Κυριακής 16 Φεβρουαρίου ε.έ. στην κοσμική ταβέρνα «Χρήστος και Μαρίτσα» εκδήλωση χρέους και απόδοσης τιμής στη μνήμη του Ήρωα του Ωρωπού υποσμηναγού Νικόλαου Παρούση.

Για την αυτοθυσία του Έλληνα πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας και το δραματικό συμβάν προσεκλήθη και μίλησε ο ε.α σμήναρχος και επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών Δημήτρης Τσουκνίδας, ο οποίος ανέφερε μεταξύ άλλων:

«…Ο Νίκος Παρούσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Εισήλθε στη Σχολή Ικάρων το Σεπτέμβριο του 1991 και αποφοίτησε τον Ιούλιο του 1995 με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε στην 114 Πτέρυγα Μάχης (Τανάγρα) ως Χειριστής αεροσκαφών Mirage 2000.

Στις 4 Νοεμβρίου του 1998 το μοιραίο Mirage, με ένα ακόμη αυτού του τύπου, απογειώθηκαν στις 11.20 το πρωί από το αεροδρόμιο της Τανάγρας με κατεύθυνση το Αιγαίο για άσκηση αναχαίτισης. Κατά τη διάρκεια της πτήσης ο Νίκος διαπίστωσε βλάβη στο σύστημα ελέγχου του πηδαλίου και ανέφερε αμέσως στον αρχηγό τού σχηματισμού, που ήταν ο πιλότος τού άλλου μαχητικού, και εκείνος του έδωσε εντολή για αναγκαστική προσγείωση.

Βρισκόταν σε ύψος 1.000 ποδιών (330 μέτρα) και σε απόσταση 11 ναυτικών μιλίων νότια της Τανάγρας στην περιοχή της Σκάλας του Ωρωπού όταν το αεροσκάφος έκανε μια ανεξέλεγκτη κίνηση ανόδου με ταυτόχρονη κλήση και περιστροφή. Ο υποσμηναγός Παρούσης διαπιστώνοντας ότι η κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου και βλέποντας μπροστά του ένα σχολείο, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, έκανε απεγνωσμένες προσπάθειες και απέτρεψε την πτώση του στο σχολείο.

Ως Αξιωματικός Μηχανικός της Πολεμικής Αεροπορίας γνωρίζω ότι το τέλειο σύστημα του Mirage 2000 παρείχε τη δυνατότητα διάσωσής του. Αυτός όμως προτίμησε να θυσιαστεί για χάρη της σωτηρίας πολλών και υπακούοντας στις διαταγές της Υπηρεσίας οδήγησε το μοιραίο αεροσκάφος εκτός κατοικημένης περιοχής και συνετρίβη μαζί του…».

Η μητέρατου υποσμηναγού κ. Αγγελική Παρούση παρέλαβε από τον πρόεδρο του «Συλλόγου

Κρητών Ωρωπού – Η ΜΕΓΑΛΟΝΗΣΟΣ» Αντώνη Γιαννουλάκη (στο μέσον) την τιμητική πλακέτα

του Συλλόγου. Αριστερά και πίσω από τον Αντ. Γιαννουλάκη είναι ο στρατηγός ε.α. Σταύρος

Φωτάκης πρόεδρος των μαυροφορεμένων Κρητών Ριζιτών (πίσω).

Στην έναρξη της εκδήλωσης ο πρόεδρος του Συλλόγου Αντώνης Γιαννουλάκης υπογράμμισε την, παρά πάντων των Ελλήνων απόδοση υψίστης τιμής στους νεκρούς ήρωες από την ηρωοτόκο Κρήτη, και αυτό μεταλαμπαδεύεται ως χρέος, από αιώνων σε όλους τους Κρήτες και περισσότερο στους απόδημους.

Ο Σμήναρχος ε.α. Δημήτρης Τσουκνίδας επιδεικνύει στον Γεώργιο Παρούση, πατέρα του

Υποσμηναγού Νίκου, το Λεύκωμα του Γ.Ε.Α. με τους 329 πεσόντες πιλότους, από το

1950 έως το 2000, στους οποίους περιλαμβάνεται και ο Νικόλαος Παρούσης. Το Λεύκωμα

προσφέρθηκε στον πατέρα

Είχε διακοσμήσει την είσοδο της αίθουσας με την φωτογραφία του πιλότου Νίκου Παρούση όπως επίσης είχε τοποθετήσει και άλλη φωτογραφία του σε περίοπτο θέση.

Μετά την ομιλία του Δημήτρη Τσουκνίδα, ο πρόεδρος απένειμε την τιμητική πλακέτα του Συλλόγου στη μητέρα του ήρωα πιλότου κ. Ευαγγελία Παρούση. Στη συνέχεια ο σμήναρχος ε.α. Δημήτρης Τσουκνίδας προσέφερε στον πατέρα του Νίκου, Γεώργιο Παρούση ένα πολυτελές Λεύκωμα, μοναδικό από το προσωπικό του αρχείο, εκδόσεως 2000 από το Γ.Ε.Α. στο οποίο έχουν καταχωρηθεί τα στοιχεία με φωτογραφικό υλικό των 329 πιλότων μας που έπεσαν πιστοί στο καθήκον από το 1950 έως το 2000 και μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο Νικόλαος Παρούσης.

Η ατμόσφαιρα φορτίστηκε συγκινησιακά όταν ο Δημήτρης Τσουκνίδας απήγγειλε:

Αετέ μου, εκεί ψηλά που πας,

μες στο παλάτι τ’ ουρανού,

το σύννεφο σπαθίζοντας περνάς

καλή σου στράτα γιέ μου.

Μη σε πλανέψει τ’ όμορφο

και ξενιαστείς,

βάλε σημάδεια μη χαθείς

στ’ ουρανού την απεραντοσύνη.

Ο λογοτέχνης Δημήτρης Τσουκνίδας συμπλήρωσε πως«σ’ αυτόν το λεβέντη, το σταυραετό, τον καβαλάρη τ’ ουρανού δεν πρέπουν κλάματα και μοιρολόγια, αλλά κρητικές μαντινάδες»:

Στον τύμβο τους αθάνατους

οι Μούσες τραγουδάνε

όπου χορεύουν σταυραετοί

κλάματα δε χωράνε.

Αμέσως μετά ο Σύλλογος Ριζιτών «ΑΜΑΡΙΩΤΕΣ», αποτελούμενoς από 11 μαυροφορεμένους άνδρες, κατά την παράδοση των Κρητών, υπό την διεύθυνση του στρατηγού ε.α. Σταύρου Φωτάκη, τραγούδησε δύο ηρωικά ριζίτικα τραγούδια των οποίων το μήνυμα είναι διαχρονικό και ανταποκρινόταν στο θέμα της εκδήλωσης. Συγκεκριμένα τραγούδησαν «Μάνα κι αν έρθουν οι φίλοι μας» και «Καλώς ανταμωθήκαμε».

Ακολούθησαν παραδοσιακοί λεβέντικοι Κρητικοί χοροί από το χορευτικό συγκρότημα «Δικταίοι – Καστρινοί», με τη μουσική του λυράρη Μανώλη Γιαννουλάκη και των συνεργατών του.