Αναδημοσίευση από :

Όταν κλείνει ένας συνεταιρισμός… ανοίγουν τα «Αρώματα της Κρήτης»

Mε κρητικό κέρασμα υποδέχεται το ζευγάρι των Ολλανδών ο Αντώνης Κοτζαμπασάκης

Ο Μανώλης Δραμιτινός από το χωριουδάκι Θρόνος του Αμαρίου με την απέραντη ιστορία, και ο Αντώνης Κοτζαμπασάκης από το γειτονικό Καλογέρου, φίλοι από τις μικρές τους ηλικίες και των ίδιων χρόνων ζωής, είχαν δώσει… ραντεβού τον περασμένο Μάιο στα «Αρώματα της Κρήτης».

Το κατάστημα με τα κρητικά παραδοσιακά προϊόντα στο Θρόνος, μοναδικό στην περιοχή του Αμαρίου

Στο Θρόνος, λοιπόν, που… σκαρφάλωσε, έκανε ο πρώτος ως αφεντικό, το παλιό σπίτι του χώρο της παραδοσιακής διατροφής των Κρητικών με τα αγαθά που παράγει η πλούσια μάνα γη του Ψηλορείτη και η κοιλάδα. Εκεί «έδεσε» επιπλέον και η… χημεία των δυο παιδικών φίλων και πέτυχαν η γεωγραφική περιφέρεια, έστω κι αν έκλεισε την ίδια περίοδο η ανάλογη λειτουργία των γυναικών στους κοντινούς Αποστόλους, να διαθέτουν από τα ράφια τους τα καλούδια του Αμαρίου. Και πάνε καλά!

Ο Μανώλης, για δεκαπέντε χρόνια περίπου μάγειρας σε μικρές ξενοδοχειακές μονάδες του Ρεθύμνου, άρχισε να «ζυμώνει» από παλιά την… επιστροφή, αν και ποτέ δεν άφησε το γεννησιμιό του τόπο.

Πάντα, σχεδόν κάθε μέρα, βρίσκονταν εκεί, ανέπνεε τον αέρα του, ζούσε την ατμόσφαιρά του, ανανέωνε τη ζωή του και η επάνοδος ήταν θέμα χρόνου!

Η πολύχρονη εμπειρία του, ωστόσο, στην κουζίνα ωφέλησε και γυρνώντας έβγαλε στη βιτρίνα τα βότανα που συγκέντρωνε και τα γλυκίσματα και τα ποτά που παρασκεύαζε με τις ατόφιες συνταγές της περιοχής.

Στα ράφια εξαιρετικά προϊόντα που τα ζητάνε οι ξένοι

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΙΚΗ ΓΗ

«Ήμουν πάντα αγρότης», θα πει για την απόφασή του. «Είμαι γέννημα-θρέμμα αυτού του χωριού και από χρόνια μελετούσα πώς να αξιοποιήσω αυτό το χώρο. Δούλευα μάγειρας σε ταβέρνες και μικρά ξενοδοχεία του Ρεθύμνου και τα τελευταία δυο χρόνια «κοσκίνιζα» τις σκέψεις μου και πήρα την απόφαση. Έβλεπα ότι υπάρχει προοπτική, γιατί το χωριό μου προσελκύει επισκέπτες λόγω των αρχαιοτήτων και της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου. Μάζευα, λοιπόν, από παλιά τα άγρια βότανα του βουνού,

καλλιεργούσα και ορισμένα άλλα, έκανα την επεξεργασία και ολοκληρώνοντας τις διαδικασίες έβγαιναν για διάθεση. Η επισκεψιμότητα  των ξένων και κυρίως των Γάλλων, είναι μεγάλη και αυτοί προτιμούν τα προϊόντα μας γιατί βλέπουν τη διαφορά στην ποιότητα…»

Από τα αξιοθέατα του χωριού η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, που προσελκύει πολλούς επισκέπτες

Εκτιμά ότι καθημερινά το κατάστημα επισκέπτονταν από τριάντα έως εξήντα ξένοι από τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία και τις Σκανδιναβικές χώρες, οι αγορές τους ήταν στο μεταξύ περιορισμένες επειδή είχαν προβλήματα μεταφοράς ποσοτήτων στις πατρίδες τους, όμως με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στα «Αρώματα της Κρήτης» έρχονται παραγγελίες…

Βέβαια, οι ώρες του Μανώλη Δραμιτινού είναι γεμάτες κάθε μέρα! Και τούτο γιατί, ή στο χωράφι θα βρίσκεται για να φροντίζει τις καλλιέργειες των βοτάνων, ή στο βουνό για να συγκεντρώνει τα αρωματικά θεραπευτικά φυτά, ή στο εργαστήριο για να παρασκευάζει.

Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού Μανώλης Δραμιτινός

«Θέλει πολύ δουλειά αυτό που κάνω», σημειώνει. «Μόνος μου δεν τα προλαβαίνω και για αυτό ήρθε και ο Αντώνης που τα διαθέτει από το μαγαζί. Άλλωστε, μαζί κουβεντιάζαμε για αυτή τη δουλειά…»

Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΤΙΣ ΠΩΛΗΣΕΙΣ

Οι ρόλοι έχουν μοιραστεί και μοιάζουν να διαχειρίζονται από κοινού την υπόθεση. Ο Αντώνης Κοτζαμπασάκης άφησε, ίσως και οριστικά, από το 2008 την πρωτεύουσα που γεννήθηκε και μεγάλωσε, και βρήκε ποικιλία και ενδιαφέρον στον Ψηλορείτη και στο Καλογέρου εκεί που είναι και η ρίζα του. Εδώ, λοιπόν, αφού πέρασε πρώτα από επιχείρηση της πόλης του Ρεθύμνου, φαίνεται να στεριώνει. Και νέοι άνθρωποι, όπως τον Αντώνη, που έκλεισαν τον κύκλο της ζωής του στην Αθήνα, και απόκτησαν ουσία στα χωριά του Αμαρίου, είναι δεκάδες…

Ο Αντώνης άφησε την Αθήνα και… διαπρέπει στις πωλήσεις

Ο ίδιος νιώθει το κατάστημα του Δραμιτινού σαν… δικό του και γνωρίζοντας τους κανόνες συμπεριφοράς στον πελάτη τον… κρατάει! Φαίνεται να είναι… γεννημένος γι αυτό που κάνει με αποτελεσματικότητα!

Τα ράφια του μαγαζιού έχουν ποσότητα και ποικιλία και οι ξένοι, έχοντας μελετήσει τις αξίες διατροφής και γεύσης των παλιών Κρητικών που με τα αγαθά της ντόπιας φύσης ανανέωναν τα χρόνια ζωής τους, τα προτιμούν. Βρίσκουν, λοιπόν, στη βιτρίνα και τι δεν βρίσκουν!

Φεύγοντας, λοιπόν, από τα «Αρώματα της Κρήτης» στο Θρόνος, παίρνουν εκτός από την ευγένεια και το χαμόγελο του Αντώνη και το… άρωμα της μακροζωίας.

Κρατάνε, φτάνοντας στις πατρίδες τους και ένα φίλο από τον Ψηλορείτη…

Αριθμός Προβολών: 6